Marka Güven Ölçeğinin Türk Kültürüne Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Amaç – Bu araştırmanın amacı, Delgado-Ballester (2004) tarafından geliştirilen Marka Güven Ölçeği ‘nin Türk kültürüne uyarlanması ve geçerlik ve güvenirlik analizlerinin yapılmasıdır. Yöntem – İlk aşama olarak orijinal ölçek araştırmacılar tarafından Türkçeye çevrilmiş ve altı uzmanın görüşüne başvurularak ölçeğin Türkçe formu düzenlenmiştir. Ölçeğin dil eşdeğerliğine sahip olup olmadığı korelasyon analiziyle test edilmiştir. Ölçeğin yapı geçerliği açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi kullanılarak, güvenirliği ise Cronbach α katsayısı hesaplanarak ve test-tekrar-test yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Bulgular – Çalışma sonucunda öncelikle Türkçe ölçeğin dil eşdeğerliğine sahip olduğu saptanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda, ölçeğin ölçme yapısının toplam varyansın %79,53’ünü açıkladığı ve 8 madde ile 2 alt boyuttan oluştuğu belirlenmiştir. Bu boyutlar orijinal ölçekteki gibi “Güvenirlik” ve “Niyet” olarak adlandırılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi ile bu yapının geçerliği teyit edilmiştir. Cronbach α katsayıları Marka Güven Ölçeğinin bütünü için 0,947 olarak, alt boyutlar için ise 0,913 ve 0,911 olarak hesaplanmıştır. Test-tekrar-test uygulaması sonucunda da ölçeğin tamamı ve alt boyutları için yeterli kararlılık katsayıları elde edilmiştir. Tartışma – Araştırma bulgularına göre, ölçeğin yüksek derecede geçerliğe ve güvenirliğe sahip olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, Marka Güven Ölçeğinin müşterilerin marka güven düzeylerini ölçmede kullanılabilecek güvenilir ve geçerli bir ölçek olduğu sonucuna varılmıştır.

Adapting Brand Trust Scale to Turkish Culture: Validity and Reliability Study

Purpose – The purpose of this research is to adapt the “Brand Trust Scale” developed by Delgado- Ballester (2004) to the Turkish culture and to make validity and reliability analyzes. Design/methodology/approach – As the first stage, the original scale was translated into Turkish by the researchers and the Turkish form of the scale was prepared by seeking the opinions of six experts. Whether the scale has language equivalence or not was tested by correlation analysis. The construct validity of the scale was examined by using exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis, and the reliability was examined by calculating the Cronbach α coefficient and using the test-retest method. Findings – As a result of the study, firstly, it was determined that Turkish scale has language equivalence. As a result of the exploratory factor analysis, it was determined that the measurement structure of the scale explained 79.53% of the total variance and consisted of 8 items and 2 subdimensions. These dimensions are named as "Reliability" and "Intention" as in the original scale. The validity of this structure was confirmed by confirmatory factor analysis. Cronbach α coefficients were calculated as 0.947 for the whole Brand Trust Scale and 0.913 and 0.911 for the sub-dimensions. As a result of test-retest application, sufficient stability coefficients were obtained for the whole scale and its sub-dimensions. Discussion – According to research’s findings, the scale was found to have high validity and reliability. As a result, it was concluded that the Brand Trust Scale is a reliable and valid scale that can be used to measure the brand trust levels of customers.

PDF

___

Arı ve Tunçay, G.S. (2010). Yöneticiye duyulan güven ve tükenmişlik arasındaki ilişkiler: Ankara’daki devlet hastanelerinde çalışan idari personel üzerinde bir araştırma, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 113-135.
Aydın, H. (2017). Marka güveni, farkındalığı ve benlik imaj uyumunun marka bağlılığına etkisi marka aşkının aracılık rolü, Ege Akademik Bakış, 17(2), 281-294.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Ankara, Pegem Yayıncılık.
Chaudhuri, A. and Holbrook, M.B. (2001). The chain of effects from brand trust and brand affect to brand performance: the role of brand loyalty, Journal of Marketing, 65(2), 81-93.
Churchill, G.A. (1979). A paradigm for developing better measures of marketing constructs. Journal of Marketing Research, 16(1), 64-73.
Çağlıyan, V., Şahin, E. ve Selek, N. (2018). Öğrencilerin marka farkındalığının, marka imajı ve marka güvenine etkisi: Selçuk Üniversitesi, İİBF örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 40, 186-198.
Delgado-Ballester, E. (2004). Applicability of a brand trust scale across product categories: a multigroup invariance analysis, European Journal of Marketing, 38, 573-592.
Erdil, T.S. ve Uzun, Y. (2009). Markalı Olmak, İstanbul, Beta Yayınevi.
Fornell, C. and Larcker, D.F. (1981). Evaluating structural equations models with unobservable variables and measurement error, Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Hair, J. F., Black, W. C., Anderson, R. E., and Babin, B. J. (2009). Multivariate Data Analysis, Seventh Edition, New Jersey, Prentice Hall.
Jin, S.A and Lee, K.M. (2010). The influence of regulatory fit and interactivity on brand satisfaction and trust in e-health marketing inside 3d virtual worlds (second life). Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 13(6), 673-680.
Karagöz, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 Uygulamalı İstatistiksel Analizler, Ankara, Nobel Akademik Yayıncılık.
Kartal, M. ve Bardakçı, S. (2018). SPSS ve AMOS Uygulamalı Örneklerle Güvenirlik ve Geçerlik Analizleri, Ankara, Akademisyen Kitabevi.
Lau, G.T and Lee, S.H. (1999). Consumers' trust in a brand and the link to brand loyalty. Journal of Market- Focused Management, 4, 341–370.
Meydan, C.H. ve Şeşen, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi AMOS UYGULAMALARI, Ankara, Detay Yayıncılık.
Önen, V. (2018). Marka güveni marka sadakati ve marka tercihi arasındaki ilişkinin incelenmesi: kırtasiye sektörü uygulaması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(2), 609-626.
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi, Ankara, Nobel Akademik Yayıncılık.
Torlak, Ö., Doğan, V. ve Özkara, B. (2014). Marka farkındalığı, marka imajı, markadan etkilenme ve markaya güvenin marka bağlılığı üzerindeki görece etkilerinin incelenmesi: Turkcell örneği. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 9, 147 - 161.