Yahudi-müslüman reddiye geleneğinin en önemli örneklerinden biri Şlomo ibn Adret’e ait Maamar ‘al Yişma‘el’dir. Bu risâle, İbn Hazm’ın el-Fasl fi’l-milel ve’l-ehvâ’ ve’n-nihal adlı eserinde Tevrat’a yönelttiği eleştirilere cevap olarak hazırlanmıştır. İbn Hazm, Tevrat’taki gayri ahlâkî anlatımlar, mantık hataları, rakamsal verilerdeki yanlışlıklar gibi değişik konularda eleştiriler sıralamış, İbn Adret de risâlesinde bu eleştirilere tek tek cevap vermiştir. Dikkat çeken husus, İbn Adret’in savunmacı, kavgacı ve tahkir edici bir üslûp kullanmasıdır. Bu makalede İbn Adret’in İbn Hazm’ın eleştirilerine verdiği cevaplar gerek üslûp gerek muhteva açısından ele alınacak ve değerlendirilecektir

Ibn Adret’s Maamar ‘al Yishma‘el is one of the most important examples of Jewish- Muslim polemics. This treatise was written as a reply to Ibn Hazm’s critiques against the Torah in his al-Fasl fi al-milal wa-al-ahwa’ wa-al-nihal. Ibn Adret, in this tractate, replies to Ibn Hazm’s biblical criticism on the issues of the shameful narrations as well as logical and numerical errors taking place in the Torah. What is notable in the tractate is Ibn Adret’s apolegetic, belligrenet and scornful tone. This article aims to discuss Ibn Adret’s reply to Ibn Hazm in terms of both its style and arguments