Bilgi Paylaşımı Davranışlarının Örgüt Kültürüyle İlişkisine Yönelik Bir Araştırma

Bilgi yönetimi süreci; bilgi edinimi, bilgi paylaşımı ve bilgi kullanımıdır. Kullanılmayan bilgi değer yaratmamaktadır. Dolayısıyla bilginin işlevini yerine getirmesi kullanılması ile olmaktadır. Bu araştırmada bilgi yönetimi sürecinin bir aşaması olan bilgi paylaşımı çalışmalarının daha etkin bir şekilde yerine getirilmesi ve çalışanların bilgi paylaşımına yönelik düşüncelerinin önemi açıklanacaktır. Schein, örgüt kültürünü, bir grubun da uyum sağ lama ve iç bütünleşme sorunları çözmek için oluşturduğu ve geliştirdiği belirli düzendeki temel varsayımlar olarak tanımlamıştır. Bu araştırmanın amacı, literatüre dayalı olarak bilgi paylaşımını örgüt kültürünün etkileyip etkilemediğini tespit etmek ve eğer etkiliyorsa ne ölçüde etkide bulunduğunu saptamaktır. Araştırma, TSK Sağlık komutanlığı hastanelerinde görev yapan 412 hemşireden anket tekniğiyle toplanan verilerin analize tabi tutulması ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda,  bilgi paylaşımı boyutları olan bilgiye bakış açısı, bilgi paylaşım düzeyi, bilgi paylaşımında örgüt içi bilişsel kanalların açıklığı ve örgüt kültürü arasında pozitif bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. Bu sonuç başarılı bilgi paylaşımında örgüt kültürünün önemini ortaya çıkarmaktadır.

A Research on the Relationship between Knowledge Sharing Behaviour and Organizational Culture

Knowledge management process means knowledge acquisition, knowledge sharing and use of information. Unused information does not create a value. Therefore knowledge accomplishes its function by getting used. This study aims at explaining how to realize efforts of sharing knowledge, which is one of the stages of knowledge management process, more effectively and also the importance of the employees’ opinion concerning knowledge sharing. Schein, defines organizational culture as a certain set of basic assumptions created and developed in order to address specific compliance and internal integration problems of a group. The aim of this study is to determine whether knowledge sharing effects organizational culture or not, and if it does to determine to what extend it effects organizational culture. The research was carried out by analyzing the data collected from the questionnaires given to 412 nurses working in the medical command hospitals of the Turkish Armed Forces. As a result, knowledge sharing dimensions, namely perspective concerning knowledge, knowledge sharing level, the openness of cognitive channels of knowledge sharing within the organization, revealed a positive relationship with organizational culture. This result indicates the importance of organizational culture for successful knowledge sharing.

___

  • Barutçugil İ. (2002). Bilgi Yönetimi. 1. Baskı. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
  • Berberoglu G. Besler, S., & Tonus, Z. (2000). Örgüt Kültürü: Anadolu Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Örgüt Kültürü Araştırması. Anadolu Üniversitesi, İ.İ.B.F Dergisi, 16(1-2), 29-52.
  • Celep C., & Çetin B., (2003). Bilgi Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Chennamanenı A., (2006). Determinants Of Knowledge Sharing Behaviors: Developing And Testing An Integrated Theoretical Model (Unpublished Doctoral Thesis. The University Of Texas At Arlington, USA.
  • Chow C.W., Deng F. J., & Ho J..L. (2000).The Openness Of Knowledge Sharing Within Organizations: A Comparative Study in The United States And The People's Republic Of China. Journal Of Management Accounting Research, 12, 65-95.
  • Çakar, N.D, Yıldız, S., & Dur, S. (2010). Bilgi Yönetimi Ve Örgütsel Etkinlik İlişkisi: Örgüt Kültürü Ve Örgüt Yapısının Temel Etkileri. Ege Akademik Bakış / Ege Academic Review,10 (1), 71-93.
  • İldan T.,(2005). Bilgi Yönetiminde Bilgi Paylaşımı, Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. İstanbul.
  • Lıao S., Chang J., Cheng S. & Kuo C., (2004). Employee Relationship And Knowledge Sharing: A Case Study Of A Taiwanese Finance And Securities Firm. Knowledge Management Research & Practice, 2, 24–34.
  • Lin C. P., (2008). Clarifying The Relationship Between Organizational Citizenship Behaviors, Gender And Knowledge Sharing In Workplace Organizations In Taiwan. Journal of Business Psychology, 22, 241-250.
  • Lıu C.C. (2008). The Relationship Between Machiavellianism And Knowledge Sharing Willingness. Journal of Business Psychology, 22, 233–240.
  • Lou S., Yang Y., Shih R., & Tseng K. (2007). A Study On The Knowledge Sharing Behaviour Of İnformation Management İnstructors At Technological Universities İn Taiwan. World Transactions On Engineering And Technology Education, 6(1), 143-148.
  • Fang C., & Lıu W. (2007).The Effects Of Personality On Willingness And Behavior Of Knowledge Sharing. İbacnet.Org/Bai2007/Proceedings/Papers/2007bai7213.Doc
  • Mısırdalı, F. (2006). Örgüt İçi Bilgi Paylaşımında Sosyal Sermayenin Etkisi: Kütahya Porselen A.Ş’de Bir Uygulama. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
  • Nemli, H. (2007). Örgüt Kültürü İle Bilgi Paylaşımı Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
  • Özçınar, F. (2002). Örgüt içi Bilgi Paylaşımı: Bir Örnek Olay Çalışması, www. Bilgiyonetimi.Org.
  • Öztürk, A. (2005). İşletmelerde Bilgi Yönetimi Ve Bilgi Paylaşımı, Eskişehir Türk Telekom`Da Örnek Bir Uygulama. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
  • Schein, E.H. (1990). Organizational Culture. American Psychologist, 45 (2), 110-119.
  • Tiryaki T., (2005). Örgüt Kültürünün Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkileri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
  • Yaman, E. & Ruçlar, K. (2014). Örgüt Kültürünün Yordayıcısı Olarak Üniversitelerde Örgütsel Sessizlik. Yükseköğretim Ve Bilim Dergisi/Journal Of Higher Education And Science, 4 (1), 36-50.
  • Yeniçeri, Ö., & Demirel, Y. (2007). Örgüt İçi Bilgi Paylaşımına Yönelik Bireysel Ve Örgütsel Engeller Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Karaman İİBF Dergisi, 12 (9), 21-234.