Gençlerin Akşam ve Gece Saatlerinde Kentsel Merkezi Alan Kullanım Tercihleri

Akşam ve gece saatlerindeki eğlence amaçlı kullanılan aktivite mekânlarının dağılımı, organizasyonu ve karakteri uygulanan politika ve planların yanı sıra kullanıcıların tercihlerine göre biçimlenmektedir. Başta genç nüfus olmak üzere, kullanıcıların istek ve talepleri doğrultusunda şekillenen gece aktivitelerinin mekânsal organizasyonu ve karakteri merkezi iş alanlarının gelişiminde ve merkezlerin canlılığında etkili bir role sahiptir. Çalışmanın amacı, gençlerin kent merkezlerini gece saatlerinde kullanımları konusundaki tercihlerini analiz ederek, kentin merkezi iş alanlarının gece peyzajını ortaya çıkarmaktır. Ankara’nın farklı merkezi alanlarındaki gece kullanım tercihlerini belirlemek üzere üniversite düzeyinde öğrenim gören gençlerle yüz yüze anket uygulaması yapılmış, seçilen örneklemde yer alan 250 üniversite öğrencisinin tercihleri araştırılmıştır. Gençlerin eğlence mekânlarının yoğunlaştığı ve çeşitli gece aktivitelerine ev sahipliği yapan kent merkezlerine yönelik kullanıcı profiline göre farklılaşan bir gece algısına sahip oldukları ortaya konmuştur. Kullanıcı profili yanı sıra, her bir merkezi alanın gece aktivitelerine dair farklı avantaj ve dezavantajlara sunmasından dolayı da gençlerin tercihlerinin değiştiği tespit edilmiştir. Çalışmanın sonuçlarından hareketle, gece aktivitelerinin kümelendiği farklı niteliklerdeki kentsel merkezi alanlara dair karar vericiler için politika önerileri geliştirilmiştir.

Youth’s Preference on the Use of Urban Central Districts in the Evening and Nighttime Hours

The spatial organization and character of the entertainment activities in the evening and night hours are shaped in line with the preferences of the users as well as the policies and plans. The spatial organization and character of night activities, which are shaped by the taste and demand of users, especially the young population, have an effective role in the development of the central business districts. The aim of the study is to reveal the nightscape of the urban central districts by analyzing night-time preferences of young in city centers. In order to determine the nocturnal use of different central parts of Ankara, a face-to-face questionnaire was applied to 250 university students in the selected sample. It is revealed that young people show differentiations in their night perception on the city centers hosting entertainment venues and various night activities. In addition to the user profile, it is showed that young people associated their preferences to the advantages and disadvantages offered by each central area regarding the night activities. Departing from the results of the study, policy recommendations for decision makers on urban areas hosting differentiating night-time activities.

___

  • Bayraktar, A. (2016). Başkent Ankara’da cumhuriyet sonrası yaşanan büyük değişim: Modern yaşam kurgusu ve modern mekânlar. Ankara Araştırmaları Dergisi, 4(1), 67-80.
  • Cattan, N., ve Vanolo, A. (2014). Gay and lesbian emotional geographies of clubbing: reflections from Paris and Turin. Gender, Place & Culture, 21(9), 1158-1175.
  • Chatterton, P., ve Hollands, R. (2003). Urban nightscapes: Youth cultures, pleasure spaces and corporate power. Psychology Press.
  • Çağlak, U. ve Satır, M.E. (2012). Eğlence mekânları ve yeni medya: Mekânın görünümleri üzerine bir değerlendirme. Selçuk Üni. Sosyal Bil. Ens. Der., 2020(44), 317-326.
  • Günay, B. (2006). Ankara çekirdek alanının oluşumu ve 1990 Nazım Planı hakkında bir değerlendirme. (Der.) T. Şenyapılı, Cumhuriyet’in Ankarası, içinde (s.60-119), ODTU Yayıncılık: Ankara.
  • Güngör, M. (2020). Üniversite öğrencilerinin kentsel merkezi alanlari akşam ve gece saatlerinde kullanimi: Ankara kenti örneği, Yüksek Lisans Tezi, Çankaya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Güzelsoy, S. (2008). İstanbul Kent Merkezi’nin Dönüşümü: Gelişme ve Planlama İkilemi. Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi: İstanbul.
  • Hannigan, J. (1998). Fantasy City: Pleasure and Profit in the Postmodern Metropolis. Routledge: London.
  • Hollands, R. G. (1996). From shipyards to nightclubs: Restructuring young adults' employment, household, and consumption identities in the North-East of England. Berkeley Journal of Sociology, 41, 41-66.
  • Liempt, I., Van Aalst, I., ve Schwanen, T. (2015). Introduction: Geographies of the urban night. Urban Studies, 52(3), 407-421.
  • Lovatt, A. ve O'Connor, J. (1995). Cities And The Night-Time Economy. Planning Practice and Research, 10(2), 127-134.
  • Matthew M. ve Chew (2009). Research on Chinese Nightlife Cultures and Night-Time Economies, Chinese Sociology & Anthropology, 42(2), 3-21.
  • Oldenburg, R. (1989). The great good place: Café, coffee shops, community centers, beauty parlors, general stores, bars, hangouts, and how they get you through the day. Paragon House Publishers.
  • Önder, D. (2012). Sosyomekânsal Bir Tarih: Ankara Kentinde Eğlence- Dinlence Mekânlarının Değişen Biçimi ve Anlamı. 3. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Sempozyumu Bildiriler Kitabı,içinde (s. 279-293), Matsa Basımevi: Ankara.
  • Roberts, M., ve Eldridge, A. (2009). Planning the night-time city. Routledge: Abingdon.
  • Rowe, D., Stevenson, D., Tomsen, S., Bavinton, N., ve Brass, K. (2008). The City After Dark Cultural Planning and Governance of the Night-time Economy in Parramatta. Western Sydney: Centre for Cultural Research.
  • Seijas, A. (2018). A guide to managing your. By Sound Diplomacy. 7 Aralık 2019 tarihinde https://www.sounddiplomacy.com/night-time-economy-guide adresinden erişilmiştir.
  • Sumbas, A. (2013). Türk modernleşmesi’ni Ankara Palas üzerinden okumak: Doğu’dan Batı’ya açılan bir pencere. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(1), 171-198.
  • Tellan, D. (2016). Mekân, eğlence ve popüler kültür ilişkisini değerlendirmek. TRTakademi, 136-153.
  • Thomas, C. J., ve Bromley, R. (2000). City-centre revitalisation: Problems of fragmentation and fear in the evening and night-time city. Urban Studies, 37(8), 1403–1429.
İDEALKENT-Cover
  • ISSN: 1307-9905
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2010
  • Yayıncı: ADAMOR Araştırma Danışmanlık Medya Organizasyon Yayıncılık Ltd. Şti.
Sayıdaki Diğer Makaleler

Türkiye’de Kentsel Tasarım Yarışma Pratiği: Tanımlar, Ölçekler, Aktörler

Zeynep ERAYDIN, Pelin YONCACİ ARSLAN

Türkiye’de 81 İl İçin Bilgi Ekonomisi İndeksi Sıralamasının Oluşturulması: Çok Değişkenli Karar Verme Yöntemlerinden TOPSIS ile Bir Uygulama

Süha ÇELİKKAYA, Vahap KARAÇADIR, Zeynep EZANOĞLU

Geleneksel Kent Dokularının Korunmasında, Koruma Amaçlı İmar Planlarının Öneminin Bitlis Örneğinde İrdelenmesi

Ayşegül KELEŞ ERİÇOK, Ece GÜLER, Ömer Faruk ÖZDEMİR

Kentsel Mekânın Üretim Ve Değerleme Süreçlerine Marksist Emek-Değer Kuramı’nın Uygulanması

Burak BÜYÜKCİVELEK

Sinemada Mimarlık

Ali AYDIN

Yaşam Kalitesinin Arttırılması İçin Ekolojik Sosyal Konutta Yeni Bir Finansman Önerisi

Ali Burak ASLAN, Ozge ERCOSKUN

Sıfır Atık Yönetimi Bilinci ve Siyasal Davranışa Etkisi: Marmara Üniversitesi Anadoluhisarı Kampüsü Üzerinden Bir Analiz

Betül Hande GÜRSOY HAKSEVENLER, Fatma Feyza KAVAK, Aydın AKPINAR

Türkiye’de Bölgesel Planlamanın Kurumsallaşması: Muğlak Bir Süreci Güncel Kuramlar ile Okumak

Irmak YAVUZ, Ecem KUTLAY, Deniz CAN

Kent Sağlığı ve Covid-19 Kapsamında Sağlık Hizmetleri Mekansal Yer Seçiminin Değerlendirilmesi: Ankara Çankaya İlçesi Örneği

Emine Şeyda SATILMIŞ, İrem AKKAYA BÜYÜKCİVELEK, Cigdem VAROL

Bölgesel Çeşitlilik mi Uzmanlaşma mı? İllerin İmalat Sanayinde Çeşitlilik/Uzmanlaşma Düzeylerine Göre Sıralanması

Onur SUNGUR, Habibe YAMAN