Mohamed Nedali’nin La Maison De Cicine Eserinde Mekânsallık ve Gizlilik

Çalışmamız edebiyat eleştirisi ve beşeri bilimlerde ortaya çıkan mahrem ve mahremiyet üzerine odaklanmaktadır. Mohamed Nedali, romanlarında Fas toplumunu eleştirmesiyle bilinen, edebiyat alanında Fransızca konuşan önemli bir yazardır. La Maison de Cicine ise bir mikro toplumu temsil ettiği için bu çalışmada seçilmiştir. Çalışma, üretilen mekânı Bachelard'ın mekân teorisinin karşıt kutuplarına yerleştirmesi bakımından edebi mekân uzmanlarına yöneliktir. Mekânın mahremiyetinin konuşlandırılmasında önemli bir rol oynamasından yola çıkarak, konutun ne ölçüde mahremiyeti barındırabilecek bir mekan olduğunu ve Nedali’nin tasarladığı evin nasıl bir barış, özgürlük ve güvenlik mekânından bir nefret ve yasak sığınağına geçtiğini göstermeye çalıştık. Yerleşme sorununa odaklanan teorik bir bakış, özellikle Bachelard ve Heidegger’in yaklaşımları bizim için önemliydi.

Anahtar Kelimeler:

uzamsallık, mahremiyet, Bachelard, mahrem mekan, Nedali

Spatiality and Intimacy in La Maison De Cicine of Mohamed Nedali

Our study focuses on the Intimate and the Private which have emerged in literary criticism and the humanities. Mohamed Nedali, an important French-speaking author in literature in that he criticizes Moroccan society in his novels. The choice of La Maison de Cicine is explained by the fact that it represents a micro-society. The study is addressed to specialists of literary space in that it places produced space at the antipodes of Bachelardian theory of space. Starting from the fact that space plays an important role in the deployment of intimacy, we have shown to what extent the dwelling is a space capable of sheltering an intimacy and how the house designed by Nedali passes from a place of peace, freedom and security to a shelter of hatred and prohibition. A theoretical overview focused on the question of how place was important to us, in light of Bachelard and Heidegger.

Keywords:

spatiality, intimacy, Bachelard, intimate space, Nedali,

PDF

___

Bachelard, G. (1948). La terre et les rêveries du repos. Paris: J. Corti.
Bachelard, G. (1957). La Poétique de l’espace. Paris: Presses universitaires de France.
Canuel, P-A. (2019). “Dialectique de l'espace intime dans le roman "Chant pour enfants morts"”. In Paysages, parcours, cartes, habiter. Carnet de recherche. En ligne : l’Observatoire de l’imaginaire contemporain . Consulté le 23 Mars 2021.
Castellan, Y. (1993). Psychologie de la famille. Toulouse : Privat.
Lacroix, L. and Thellen, I. (2000) L’intime et le privé. Globe: revue internationale d’études québécoises, 3(1), 11-14.
Heidegger, M. (1958). « L’homme habite en poète », Essais et conférences, trad. A. Préau, Paris: Gallimard.
Heidegger, M. (1958) « Bâtir, habiter, penser », Essais et conférences, trad. A. Préau, Paris: Gallimard.
Nedali, M. (2010). La maison de Cicine. La Tour-d'Aigue (Vaucluse) : L’Aube.
Onimus, J. (1991). La maison corps et âme: essai sur la poésie domestique. Paris : Presses Universitaires de France.
Stock, M, (2004) « L’habiter comme pratique des lieux géographiques. », EspacesTemps.net [En ligne], Travaux, | Mis en ligne le 18 décembre 2004, consulté le 18.12.2021. https://www.espacestemps.net/articles/habiter-comme-pratique-des-lieuxgeographiques/
Tuan, Y. and Perez, C. (2006). Espace et lieu: la perspective de l'expérience. Minneapolis: Infolio.
Woolf, V. (2016). Un lieu à soi. Paris: Denoël.
Zilberberg, C. (2009). Contribution à la sémiotique de l’espace , Actes Sémiotiques [ consulté le 10 juin 2021] 112. https://www.unilim.fr/actes-semiotiques/2624