TÜRKİYE’YE GELEN ÇİNLİ TURİSTLERİN SEYAHAT MOTİVASYONLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Çin, son yıllarda ekonomik olarak hızla gelişen ve dünyaya açılan bir ülke konumundadır. Çin, uluslararası turizm pazarında da hızlı büyüme göstererek en çok harcama yapan ülke konumuna gelmiştir. Çin turizm pazarı dünya genelinde ilgi çekmeye başlamıştır. Pek çok ülke bu pazardan pay alma çabası içerisine girmiştir. Ancak Türkiye’ye gelen Çinli turist sayıları uluslararası seyahat eden turist sayısı ile kıyaslandığında oldukça düşük seviyelerde olduğu görülmektedir. Alternatif turizm pazarlarına ihtiyaç duyan Türkiye’nin bu pazardan daha fazla pay alması gerektiği düşünülmektedir. Bu düşünceden yola çıkılarak çalışmada Çin turizm pazarının incelenmesi ve Çinli turistlerin seyahat motivasyonlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda İstanbul’u ziyaret eden 131 Çinli turist üzerine anket tekniği ile veriler toplanmış, frekans analizi, farklılık testleri, açıklayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda çekici motivasyonların, doğal ve kültürel olanaklar, etkinlikler, kalite ve güven, alışveriş olanakları, fiyat ve uygunluk olmak üzere 5 boyuttan oluştuğu, bu boyutların bazı demografik özelliklere göre farklılıklar gösterdiği görülmüştür.

___

  • Andreu, R., E. Claver ve D. Quer (2013). Chinese Outbound Tourism: New Challenges for European Tourism. Englightrening Tourism A Pathmaking Journal, 44-58. Ankara.
  • Ataçay, M. N. (2016). Türk-Çin İlişkileri: Türkiye-Rusya Krizinin Etkileri. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(4), 37-56.
  • Baloğlu, Ş., ve M. Uysal (1996). Market Segments of Push and Pull Motivations: A Canonical Correlation Approach. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 8(3), 32-38.
  • Chon, K.S. (1989). Understanding Recreaitonal Traveler’s Motivation, Attitude and Satisfaction. The Tourist Review, 44(1): 3-6.
  • Chow, L., ve P. Murphy (2007). Travel Activity Preferences of Chinese Outbound Tourists for Overseas Destinations. Journal of Hospitality ve Leisure Marketing, 16(1), 61-80.
  • Cohen, E. (1972). Towards Sociology of International Tourism. Social Research, 23(2), 221-232.
  • Crompton, J. L. (1979). Motivations For Pleasure Vacations. Annals of Tourism Research, 6(4), 408-424.
  • Dann, G. (1981). Tourist Motivations an Appraisal. Annals of Tourism Research, 8(2), 187-219.
  • Demir, Ş. Ş. (2010). Çekici Faktörlerin Destinasyon Seçimine Etkisi: Dalyan Örneği. Ege Akademik Bakış Dergisi, 10(3), 1041-1054.
  • Çiviler, A. (2003). Türk-Çin İlişkileri. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
  • Çolakoğlu, S. (2012). Dünya Düzeninde Çin Türkiye-Çin İlişkileri. Ankara: USAK Yayınları.
  • Deniz, T. (2014). Yükselen Güç Çin halk Cumhuriyeti'nin Stratejik Hamleleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(50), 188-212.
  • Dünya Bankası. (2017), http://databank.worldbank.org /data/ reports.aspx?source=world-development-indicators, (erişim tarihi: 02 Ekim 2017)
  • Gnoth, J. (1997). Tourism Motivation and Expectation Formation. Annals of Tourism Research, 24(2), 283-304.
  • Hacıoğlu, N. (2005). Turizm Pazarlaması. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Jang, S., ve L. Cai (2002). Travel Motivations and Destination Choice: A Study of British Outbound Market. Journal of Travel ve Tourism Marketing, 13(3), 111-133.
  • Kafkasyalı, M. S. (2012). Küresel Üstünlük Mücadelesi ve Çin'in Yükselişi: Muhayyilenin Ontolojik Sınırları. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1).
  • Klenosky, D. B. (2002). The "pull" of Tourism Destinations: AMeans-end Investigation. Journal of Travel Research, 40(4), 396-403.
  • Meydan, Cem Harun ve Harun ŞEŞEN (2011), “Yapısal Eşitlik Modellemesi: AMOS Uygulamaları”, Detay Yayıncılık, Ankara.
  • Navarro, O. (2016). Chinese and Tourism Industry of Singapore. Journal of Administrative Management, Education and Training (JAMET), 12(4), 137-143.
  • Oh, H. C., M. Uysal ve P. Weaver (1995). Product Bundles and Market Segments Based on Travel Motivations: A Canonical Correlation Approach. International Journal of Hospitality Management, 14(2), 123-137.
  • Özdaşlı, E. (2015). Çin'in Yeni İpek Yolu Projesi ve Küresel Etkileri. Turkish Studies, 579-596.
  • Pizam, A., Y. Neumann ve A. Reichel (1979). Tourist Satisfaction. Annals of Tourism Research, 6, 195-197.
  • Şimşek, Mevlüdiye (2006). Değişen Dünya Koşullarında Çin Halk Cumhuriyeti ve Dış Ticaret Bakımından Türkiye-Çin Arasında Yaşanan Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 26, ss.1-24.
  • Şimşek, Ömer Faruk (2007), “Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş”, Ekinoks Yayınları.
  • Tang, J.C., ve S. Sriboonchitta (2013). Co-movement of China Outbound Tourism Demand: Singapore, Thailand and Malaysia. International Journal of Intelligent Technologies and Applied Statistics, 6(3), 225-244.
  • T.C. Ekonomi Bakanlığı. (2017), https://www.ekonomi.gov.tr /portal/faces/home/disIliskiler/ulkeler/ulke-detay/%C3%8 7i n% 20Halk%20Cumhuriyeti/html, (erişim tarihi: 05 Ekim 2017).
  • Uysal, M., ve L.A. Hagan (1993). Motivation of Pleasure Travel and Tourism. Encyclopedia of Hospitality and Tourism, 798-810.
  • Uysal, M., X. Li ve Sırakaya-Turk, E. (2008). Push-Pull Dynamics in Travel Decisions. Handbook of Hospitality Marketing Management, 412-439.
  • Yoon, Y., ve M. Uysal (2005). An Examinations of The Effect of Motivation and Satisfaction on Destination Loyalty: A Stuctural Model. Tourism Management, 26(1), 45-56.