ÖZ DEĞERLENDİRMENİN 360 DERECE GERİ BESLEME YÖNTEMİNDEKİ İŞLEVSELLİĞİ

Günümüzde, insan faktörünün önemi işletmelerde uygulanan kalite çalışmaları kapsamında gittikçe artmaktadır. Çalışanlar işletmeler tarafından bir maliyet öğesi yerine yatırım yapılan değerli kaynaklar olarak görülmektedir. Bu nedenle kaliteyi arttırmak için performans değerlendirilmesi yapılmaktadır. Çalışanların performansları 360 Derece Geri Besleme Yöntemi alt boyutları ile ölçülmektedir. Bu çalışmanın amacı; 360 Derece Geri Besleme Yönteminin değerlendirme boyutlarından biri olan öz değerlendirmenin sistem içerisindeki işlevselliğinin araştırılmasıdır. Bu amaç doğrultusunda, öz değerlendirme alt boyutlarının demografik özelliklere göre yeterlilikleri ve boyutların birbirleri ile olan ilişkileri incelenmiştir. Bu değerlendirme yöntemine göre hazırlanmış bir anket formu kullanılmıştır. Anket çalışması Ankara ili Kazan ilçesi sınırları içinde çeşitli sektörlerde çalışan kişilerle gerçekleştirilmiştir ilk olarak, anket formunun güvenilirliği hesaplanmıştır. Öz değerlendirme alt boyutlarının demografik özelliklere göre yeterliliklerini puanlama yöntemi ve boyutların birbirleri ile olan ilişkilerini incelemek için de korelasyon analizi kullanılmıştır. Yapılan analiz sonuçlarına göre kişinin gerek demografik özellikler gerekse de boyutlar arası ilişkiler açısından kişinin kendini ortalamanın üzerinde değerlendirdiği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İnsan Kaynakları Yönetimi, Kalite Yönetimi, Araştırma ve Geliştirme

PDF

___

AÇIKALIN, Aytaç. (1999), İnsan Kaynağının Yönetimi-Geliştirilmesi, Pegem Yayıncılık, 1. Basım, Ankara.
AKDOĞAN, Asuman ve DEMİRTAŞ, Özgür. (2009), “360 Derece Performans Değerlendirme Sistemi: Askeri İmalat İşletmesinde Yöneticiler Üzerinde Bir Uygulama”, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, C.23 S.1, (ss. 49-71).
AKYÜZ, Ö. Faruk. (2001), Değişim Rüzgârında Stratejik İnsan Kaynakları Planlaması, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
ALDAKHİLALLAH, Khalid ve PARENTE, Dianneh. (2002), “Redesigning a Square Peg” Total Quality Management Performance Appraisals, V.13.
ALDEMİR, M. Ceyhan; ATAOL, Alpay ve BUDAK, Gönül. (2001), İnsan Kaynakları Yönetimi, Fakülteler Kitapevi, İzmir.
ARSLAN, Akın. (2002), “360 Derece Değerlendirme, Bireysel Performanstan Kurumsal Performansa Geçişte Etkili Bir Araç”, Kalder Forum, V. 2 N.6, İstanbul, (ss.11-19).
ATWATER, Leanne and OSTROFF, E. Cheri. (1998), “Self- Other Agrement: Does It Really Matter?”, Personel Psychology, V.51, N.3, (ss. 577).
BİLGİN, Hacer. (2003), Performans Değerlendirmesi Gıda Sektöründe Bir Uygulama, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
BİRBEN, Gülçin. (2001) “360 Derece Performans Yönetimi”, Human Resources Dergisi.
CANITEZ, A.Burcu ve SOLMUŞ, Tarık. (2000), “Performans Değerlendirmesi”, Türk Psikoloji Bülteni, Mart- Haziran, (ss. 16-17).
CONWAY, J. M. and HUFFCUTT, A. I.. (1997), “Psychometric properties of multisource performance ratings: A meta-analysis of subordinate, supervisor, peer, and self-ratings”, Human Performance, V.10 N.4, (ss. 331-360).
DİCLE, Ülkü. (1994), “Yönetsel Başarım Değerlendirmesi ve Türkiye Uygulaması”, ODTÜ İdari Bilimler Fakültesi Yayınları, S:2, Ankara.
EVANS, Andie. (2001), “360 Degree Feedback: From Every Angle”, Training, V.38, N.9.
GHORPADE, Jai. (2000), “Managing Five Pradoxes of 360 Degree Feedback”, Academy of Management, (ss. 140-150).
GÖZÜTOK, Dilek. (2000), Öğretmenliğimi Geliştiriyorum, Siyasal Kitabevi, Ankara.
KAYNAK, Ramazan ve BÜLBÜL, Murat. (2008), “360 Derece Geri, Besleme Sisteminde Değerlendirme Farklılıkları”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınları, C.13, S.1, (ss. 269-292).
KÖKLÜ, Sibel. (2001), “10'ncu Kalite Kongresi Sonuçları”, Milliyet İş yaşamı Gazetesi, 15 Kasım 2001.
LEVİNE, Marcie. (2010), “Taking The Burn Out Of The 360 Degree Hot Seat” , (August).
LONDON, M., ve SMITHER, J. W.. (1995), “Can multi-source feedback change perceptions of goal accomplishment, self-evaluations, and performance-related outcomes?” Theory- based applications and directions for research. Personnel Psychology, N. 48, (ss. 803-839).
HARRİS, M. M., and SCHAUBROECK, J.. (1988), “A meta-analysis of self-supervisor, self-peer, and peer-supervisor ratings.” Personnel Psychology, N. 41, (ss. 43-62).
MAMATOĞLU, Nihal. (2008), “360 Derece Geribildirim Sistemi ve Uygulaması”, Edebiyat Fakültesi Dergisi, C. 25, S.2, (Aralık), (ss. 1-28).
ÖRÜCÜ, Edip ve KÖSEOĞLU, Mehmet Ali. (2003), İşletmelerde İşgören Performansını Değerlendirme, Gazi Kitapevi, Ankara.
PALMER, Margaret and WINTERS, T. Kenneth. (1993), İnsan Kaynakları, (çev. Doğan Şahiner), Rota Yayın Yapım Tanıtım Ltd. Şti., İstanbul.
SABUNCUOĞLU, Zeyyat. (1984), Personel Yönetimi, A.Ü. Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları, Eskişehir, 2. Baskı
SALUNKE, N. Ganesh. (2011), “ Colleagues, Managers, Customers and Competitors Keys to Development: 360 Degree Approach to Development”, Advances In Management, V.3 N.8.
SÜMER, H. Canan ve BİLGİÇ, Reyhan. (2006),“Performans Değerlendirmelerinde Geleneksel Olmayan Değerlendirici Kaynaklarının Kullanımı”, Türk Psikoloji Dergisi, V. 21 N. 57, (ss. 25-40).
TOSTI, T. Donald and ADDISON, Roger M. (2009), “360-Degree Feedback: Going Around In Circles?”, Performance Improvement, V. 48, N. 3, (ss. 36-40).
TURGUT, Hakan. (2005), 360 Derece Geri Besleme Yönteminin Türk Silahlı Kuvvetlerinde Uygulanabilirliği: Bir Tugay Örneği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
UYARGİL, Cahide. (1994), İşletmelerde Performans Yönetimi Sistemi, İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayınları, S.262, İstanbul.
ÜNVER, Gülsen. (2007), “Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitiminde Kendini Geliştirme Becerisi”, Educational Administration: Theory and Practic, N. 49, (ss. 167-190)
ZİGON, Jack. (1999), “Is There Another Question You'd Like To Have Answered”, www.zigonperf.com/articles.htlm, (erişim tarihi: 11.07.1999). http://www.bafratso. org.tr/uploads/iso_formlar/personel_performans_değerlendirme_formu.pdf