HZ. PEYGAMBER’İN BİLİM VE TEKNOLOJİYİ TEŞVİK EDEN UYGULAMALARI

Öz Kur’an, okuma-yazma bilmeyen bir topluma gelmişti. İslam’la birlikte bu toplum, bilimde açıklanması zor olan gelişmeler kaydetti. Me’mun (ö. 833) zamanında Beytülhikme’de tamamı dini ilimlerin dışında on bin kitap bulunuyordu. 9. asrın sonlarında Süryanice, Sanskritçe, Farsça, Yunanca ve Latinceden dünyanın bütün önemli eserleri Arapçaya tercüme edilmişti. Aradan yüz sene geçmedin Müslümanların eserleri Latinceye ve diğer Avrupa dillerine tercüme edilmeye başlandı. Rönesans bu eserler üzerine kuruldu ve Müslümanlar tartışmasız olarak 15. yüzyıl sonlarına kadar bilimde dünyaya öncülük ettiler. Bu bilimsel gelişmelerde hiç şüphesiz Kur’an ve Sünnet’in insanları ilme teşvikinin büyük rolü vardır. Ancak sadece sözlü teşviklerle bu gelişmenin kaydedilmesi mümkün değildir. Daha baştan bu hususta fiilî bir örneklik gerekiyordu. İşte Hz. Muhammed ümmetine birçok konuda örneklik teşkil ettiği gibi bilim ve teknoloji konusunda örnek olmuştu. Mekke’de var olan teknikleri Medîne’ye taşıması, yabancı tekniklerin alınması, eski tekniklerin geliştirilmesi, bilim ve sanatın gelişmesi için orijinal uygulamalara gidilmesi bir nevi farkına varmadan daha sahabe döneminde Müslümanlar arasında bilim ve teknoloji konusunda bir bilinç oluşturmuştu. Resûl-i Ekrem’in oluşturduğu bu bilinç, müslümanları on asır boyunca dünyada bilim öncüsü yapmıştı.

Anahtar Kelimeler:

Bilim, teknoloji, sünnet, bilinç, Muhammed, örneklik

PDF

___

Kaynakça Ahmed b. Hanbel. el-Müsned, I-VI. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1982. Avcı, Casim. “Kûfe”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 26: 339. Ankara: TDV Yayınları, 2002. Bakkal, Ali. Komutan Peygamber ve Yetiştirdiği Komutan Sahâbîler. İstanbul: Rağbet Yayınları, 2015. Belâzürî, Ebü’l-Abbâs Ahmed b. Yahya. Kitâbü Cümel min Ensâbi’l-Eşrâf. thk. Riyâd Ziriklî Süheyl Zekkâr. Beyrut: Dâru’l-Fikr, 1996. Berkî, Ali Himmet ve Keskioğlu, Osman. Hâtimü’l-Enbiyâ Hz. Muhammed ve Hayatı. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1978. Bozkurt, Nebi. Asr-ı Saadette Evler ve Ev Hayatı. Erişim: 21 Eylül 2017. https://sorularlaislamiyet.com/asrisaadette-peygamberimiz-asv-zamaninda-belediye-hizmetleri-hakkinda-bilgi-verir-misiniz Bozkurt, Nebi, “Kandil”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 24: 299-300. İstanbul: TDV Yayınları, 2001. Bozkurt, Nebi. “Minber”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 30: 101. İstanbul: TDV Yayınları, 2005. Bozkurt, Nebi – Küçükaşcı, Mustafa Sabri. “Mescid-i Nebevî”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 29: 281-290. Ankara: TDV Yayınları, 2004. Dârimî, Abdullah b. Abdurrahman b. Fazl. Sünenü’d-Dârimî, I-II. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981. Ebû Dâvud, Süleyman b. Eşʻas b. İshâk el-Ezdî. Sünen-ü Ebî Dâvûd, I-V. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1985. Hamidullah, Muhammed. İslâm Peygamberi, trc. Salih Tuğ. Ankara: t.y. 2003. İbn Hacer, Şihâbüddîn Ebü’l-Fadl Ahmed b. Alî el-Askalânî. Fethu’l-bârî bi-Şerhi’l-Buhârî. Mısır: 1959. İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdülmelik. es-Sîretü’n-Nebeviyye. III-IV. Mısır:1955. İbn Sa‘d, Muhammed b. Saʻd b. Menî el-Hâşimî el-Basrî, Tabakât. trc. Mahmut Polat. İstanbul: Siyer Yayınları, 2014. Köksal, Âsım. İslâm Tarihi-Hz.Muhammed ve İslâmiyet. İstanbul: Misvak Neşriyat, t.y., y.y. XI. Müslim b. el-Haccâc, Ebü’l-Hüseyn el-Kuşeyrî. Sahîhu Müslim, I-IV. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1981. Salihlioğlu, Halil. “Dinar”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 9: 352-355. İstanbul: TDV Yayınları, 1994. Salihlioğlu, Halil. “Dirhem”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 9: 368-371. İstanbul: TDV Yayınları, 1994.