Sünnî râvî ve ricâl literatürünün epistemolojik kıymeti tartışılmazdır. Ricâl âlimleri,râvîlerin durumlarını mümkün olduğunca net biçimde aydınlatmak için olağanüstü gayretlergöstermişler, cerh ve ta‘dîl sistemini böyle tesis etmişlerdir. Ancak bu literatürün katkıyamuhtaç yanının olmadığını söylemek de mümkün değildir. Bu anlamda Şii râvî ve ricâl literatürününistifade edilebilecek bir birikim olarak dikkate alınması faydalı olacaktır.