TÜRKİYE’DE FİLM FESTİVALLERİNİN DÖNÜŞEN YAPISI

Günümüzde sinema alanında uygulanan politikalar değişimlere uğramıştır. Bu değişimden film festivalleri de etkilenmiştir. Dünyanın hemen hemen her yerinde film festivali düzenlenmektedir. Avrupa’da ilk kez Venedik’te yapılan festival üzerinden yıllar geçmiş ve festival etkinleri ihtişamlı kutlamalara, yıldız oyuncuların davet edilmelerine ve insanlar tarafından merakla takip edilmelerine neden olmuştur. Film festivalleri sinema endüstrisinin önemli bileşenlerinden birini oluşturmaktadır. Çalışmada Türkiye’deki film festivallerinin yaşadıkları sıkıntılar, festivallerin ekonomik yapıları ve aldıkları maddi destekler, festival içerikleri, yapıları ve işleyişleri nitel araştırma tekniklerinden olan betimsel analizle incelenmiştir. Çalışma kapsamında yönetmenler, festival organizatörleri ve politik eyleyicilerin görüşler yapılmıştır. Film festivallerinin Türkiye’de sinemaya ve yönetmenlere olumlu katkılarının olduğunun gözlendiği araştırmada ayrıca bireysel görüşmelerden ortaya çıkan veriler ve öneriler de sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Film Festivalleri, Sinema, Ekonomi, Politika

THE CHANGING STRUCTURE OF FILM FESTIVALS IN TURKEY

The new millennium brought structural changes for countries and politics which also affected the working of film festivals. Film festivals mark the mapping of global and or regional, local functions film industries. The first film festival in Venice/Europe started the tradition of film festivals across the world with spectacular celebrations and celebrities in front of the spotlights. Doubtless, film festivals have important functions for film industries worldwide. This research on the film festivals in Turkey studies their problems, their economical structures and sources of financial income, their contents, their organization and working by a quantitative methodology of descriptive analysis. To this aim, in-depth interviews with various stakeholders from the film industries have been concluded. Film directors, festival organizers, and political actors have been included in these interviews. The study reveals that film festivals in Turkey assert positive contributions on the related film industries and film directors. The study is concluded with data and suggestions found in the individual interviews.

Keywords:

Film festivals, Cinema, Economy, Politics,

PDF

___

Abisel, Nilgün (1999). Popüler Sineme ve Türler, 2. Baskı, İstanbul: Alan Yayıncılık.Ak, Duygu (2012). Türkiye’de Olimpiyatların Kentsel Dönüşüme Etkileri. (Yayanılanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Akari, Nihan (2016). Türk Sinemasında Kadının Temsilinde Alternatif Bir Mecra Olarak Uluslararası Gezici Filmmor Kadın Filmleri Festivali, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Atak, Otak (2009). Türk Turizmin Tanıtımında Festivallerin Yeri ve Önemi: Antalya Örneği, (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ataman, Afif (2013). Türk Sinemasında Sansür ve Etkiler. (Sanatta Yeterlilik Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sinema-Tv Ana sanat Dalı Sinema-TV Programı. Azadeh, Farzan (2006). “At the Crossroads: International Film Festivals and the Constitution of the New Iranian Cinema.” Ph.D. Los Angeles: Diss., University of California. Batık, Ebru (2008). International Film Festivals and Local Forms of Colonialism. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Colombo, Alba. (2014). “Film Festivals Articulating Multicultural Encounters İn Democratic Contemporary Society”. Budapest, Central European University Press. Çelik, Tulay (2013). “International Film Festivals: A Cinema Struggling to Exist Between New Resources and New ‘Dependencies”. JAMMO ISSN 2146-3328, 4(14), 206-221.Doruk, A. Toruk (2009), Uçan Süpürge Uluslararası Kadın Filmleri Festivali için tanıtım filmi uygulaması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Erdoğan, İrfan (2007). Pozitivist Metodoloji, 2. Baskı. Ankara: Erk Yayınları. Erkılıç, Hakan (2003). Türk Sinemasının Ekonomik Yapısı ve Bu Yapının Sinemamıza Etkileri. (Sanatta Yeterlilik Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erkılıç, Hakan (2011). “Sinema Politikaları Çerçevesinde Filmlere Sağlanan Devlet Desteği”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 33, 57-71.Esen, Şükran (1994). “Sinemada Festivaller”. Marmara Üniversitesi Dergisi, Sayı :8, 105-111.Fidan, Ridade. (2005). Etkili İletişim ve Şenlik Örnekleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Kültür Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Geray, Haluk. (2006). Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş, 2. Baskı. Ankara: Siyasal Kitabevi.Glesne, Corrine (2013). Nitel Araştırmaya Giriş. 2. Baskı. (Çeviren ve Editör: A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.Hıdıroğlu, İrfan (2010). Türkiye’de 80 Sonrası Sinema Politikaları. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kovács, András Kovács. (2010). Modernizmi Seyretmek. (Çev. Ertan Yilmaz). Ankara: De Ki Basim Yayim. (2007).Kuş, Elif (2012). Nicel – Nitel Araştırma Teknikleri, 4. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.Neale, Steve (1981). Kurum Olarak Sanat Sineması. Sanat Sineması Üzerine Yaklaşımlar ve Tartışmalar. (Çeviren, Özgür Yaren, Editör, Ali Karadoğan) Ankara: De Ki Yayınları.Okay, Aydemir (1998). Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sponsorluk. İstanbul: Epsilon Yayınları.Onaran, A. Şerif (1999). Türk Sineması, C.1, 2. Basım. İstanbul: Kitle yayınları.Öcal, L. Han (2013). Film Festivalleri ve Anlatı. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Özel, Sibel (2015). Türk Sinemasının 100. Yılına Armağan. Türk Sinemasının 100. Yılında Sansür ve Telif Hakkı, (Editör: Nurşen Mazıcı). İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınevi, 159-181.Özgüven, Ethem (2011). Olmayana Ergi Yöntemiyle Bir Formatı Sorgulamak: Belgesel Var Mıdır? (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Radyo sinema ve Televizyon Anabilim Dalı.Öztürk, Nurullah (2013). Ticaret ve Perakende. 2. Baskı. İstanbul: Hayat Yayın Grubu. Öztürk, Serdar (2006). “Türk Sinemasında İlk Sansür Tartışmaları ve Yeni Belgeler”. İLETİŞİM, 5(5). 47-76.Öztürk, S. Ruken (2000). Sinemada Kadın Olmak. İstanbul: Alan Yayınları.Öztürk, Serkan (2014) Türkiye'de Kısa Filmin Eleştirel Biçim Ve İçerik Yapısı: 2005-2013 Hisar Kısa Film Festivali Kurmaca Filmleri, ? (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Radyo Televizyon ve sinema Anabilim Dalı.Michael Ryan ve Douglas Kellner (1997). Politik Kamera. (Çeviren: Elif Özsayar). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (1990).Serdaroğlu, M. Sabri (2002). Olimpiyat Tarihi Ve Türkiye’nin Olimpiyatlardaki Durumu. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Niğde: Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.Sevinç, Zeynep (2014). “2000 Sonrası Yeni Türk Sineması Üzerine Yapısal Bir İnceleme”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (40), 97-116.Taşdelen, Birgül (2016). Etkileşimli Televizyon Yayıncılığında İçerik Geliştirme. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Taylan, Ahmet. (2015). Nitel ve Nicel Araştırmalarda Evren ve Örneklem Seçimi ve Sorunlar” Besim Yıldırım (Editör), İletişim Araştırmalarında Yöntemler (ss. 47-84.) Konya: Literatürk Yayınları.Hans Georg (2005). Güzelin Güncelliği, Bir Oyun, Sembol ve Festival Olarak Sanat, Konya: Çizgi Kitabevi.Tok, K. Özlem (2009). Soytarı – Ressam İlişkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Mersin: Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Uğurlu, Hakan. ve Ugurlu, Elif (2011). “Uluslararası Eskişehir Film Festivali İzleyici Analizi Araştırması”. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11/3, 259-276.Ulusay Nejat (2008). Melez İmgeler Sinema ve Ulusötesi Oluşumlar, Dost Kitapevi, Ankara.Valck, D. Marijke (2007). Film Festivals: From European Geopolitics To Global Cinephilia. Amsterdam University Press.Wong, C. Hing (2011). Film Festivals: Culture, People, And Power On The Global Screen. London: Rutgers University Press. Yılmaz, R. Ayha (2007). “Marka Farkındalığı Oluşturmada Sponsorluk ve Rolü: Eskişehir Sinema Günleri’ne Yönelik Bir Değerlendirme”. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 587-607.Yılmazkol, Özgür. (2011). 2000 Sonrası Türk Sineması’na Eleştirel Bakış. (Editör, Özgür Yılmazkol). İstanbul: Okur Metamorfoz Yayıncılık.Yurdakul, Selin. (2006). Bir Ürün ve Toplumsal Bütünleşme Aracı Olarak Modern Kent Karnavalları ve Türkiye’deki Örneklerde Görülen Uygulama Farklılıkları. Zeren, Mualla (1987). Olimpiyat Oyunları ve Türkiye’nin Tanıtılmasında Rolü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: .Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Bölümü.Zor, İlker (2013). Kısa Filmde Anlatı Yapısı: Cannes Film Festivali'nde Gösterime Girmiş Dört Türk Filmi Üzerine Bir Çözümleme, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.İnternethttp://www.haberturk.com/yerel-haberler/haber/6379818-uluslararasi-edirne-film-festivali-ertelendiwww.derviszaim.comwww.gazete duvar.com.tr/kultur-sanat/2016/11/16/edirne-film-festivali-ertelendi/).(http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/turkiye/636825/Gorevden_ çekilen _Juri_Baskani_Eryilmaz__Rant_icin_festival_duzenliyorlar.html).http://sinemardin.com.tr/(http://www.Kameraarkasi.org/ makaleler/makaleler/filmfestivallerindejüri olmak.html)http://www.siyahbant.org /turkiyedeki-film-festivalleri-ve-sanatsal-ifade ozgurlugu-raporu-yayinlandi kişisel görüşme