HALKLA İLİŞKİLER ÖĞRENCİLERİNİN MESLEKİ KAYGILARININ ÖLÇÜLMESİNE YÖNELİK BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Literatürde Halkla İlişkiler uzman adaylarının mesleğe yönelik kaygı durumlarını tespit edecek nitelikte bir ölçeğe rastlanmamıştır dolayısıyla bu çalışmanın amacı, halkla ilişkiler uzman adaylarının mesleki kaygılarını tespit etmeye yönelik “Halkla İlişkiler Mesleki Kaygı Ölçeğini (HMKÖ)” geliştirmektir. Alanında uzman kişiler eşliğinde çeşitli üniversitelerin halkla ilişkiler bölümlerinde eğitim gören son sınıf öğrencileri ile yapılan görüşmeler neticesinde aşamalar kaydedilerek ilgili anket formu oluşturulmuştur. Yapılan analizler sonucu geliştirilen ölçeğin 5 faktörlü bir yapıda olduğu görülmüştür. Birinci faktörde 15, ikinci faktörde 10, üçüncü faktörde 6, dördüncü faktörde 7 ve beşinci faktörde ise 6 madde bulunmaktadır. İlgili faktörler sırasıyla; “görev ve görev yeri merkezli kaygı”, “ekonomik ve iş-yaşam merkezli kaygı”, “mesleki yeterlilik ve mahrem merkezli kaygı”, “belirsizlik merkezli kaygı” ve “kararsızlık ve özgüven eksikliği merkezli kaygı” olarak adlandırılmıştır. Ölçeğin Cronbach alfa güvenilirlik katsayısı faktörler için sırasıyla 0.91, 0.88, 0.86, 0.84, 0,74’ tür. Ölçeğin geneline yönelik Cronbach alfa katsayısı ise 0.95’ tir. Test-tekrar test Cronbach alfa değeri ise 0.93 olarak bulunmuştur. Elde edilen ölçek halkla ilişkiler uzman adaylarının kaygılarını ölçebilecek niteliktedir. Halkla ilişkiler uzman adaylarının üniversiteden meslek yaşamına geçiş dönemlerinde ilgili kaygılarının tespit edilmesi ve konuyla ilgili yapılabileceklerin çıkarımlanması noktasında ilgili çalışmanın önemli olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kaygı, Halkla İlişkiler, Mesleki Kaygı, Mesleki Kaygı

A SCALE DEVELOPMENT STUDY TO MEASURE OCCUPATIONAL CONCERN OF PUBLIC RELATIONS DEPARTMENT STUDENTS

In the literature, there has not been any scale to determine the occupational anxiety of Public Relations expert candidates. Therefore, the aim of this study is to develop "Public Relations Professional Concern Scale (PRPCS)" to determine the professional concerns of the candidates for PR professionals. As a result of interviews with senior students who were educated in Public Relations Departments of various universities with the help of experts in their field, a survey form was created. The scale developed as a result of the analysis was found to be a 5 factor structure. There are 15 items in the first factor, 10 items in the second factor, 6 items in the third factor, 7 items in the fourth factor and 6 items in the fifth factor. Relevant factors are named as "task and workplace-centered anxiety", "economic and work / life-centered anxiety", “occupational adequacy and confidentiality-centered anxiety”, “uncertainty-centered anxiety” and “instability and lack of self-confidence”. Cronbach alpha reliability coefficients for the factors are 0.91, 0.88, 0.86, 0.84, 0.74. The Cronbach alpha coefficient for the overall scale is 0.95. The test-retest reliability value is 0.93. The scale obtained is capable of measuring the concerns of public relations expert candidates. It is thought that the relevant research is important in determining the relevant concerns of public relations expert candidates in transition from University for occupational life and in predicting what can be done on the subject.

Keywords:

Anxiety, Public Relations, Occupational Concern,

PDF

___

BAİNES, Paul; EGAN, John; JEFKİNS, Frank (2007). Public Relations, London: Routledge Publisher.
BECEREN Ertan (2010). “Üniversite Tercihinde Ne Kadar Bilinçliler: Süleyman Demirel Üniversitesi Öğrencilerine Yönelik Bir Çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi.” 2(2), s.101-110.
BRYMAN, A. & CRAMER, D. (2001) Quantitative Data Analysis with SPSS Release 10 for Windows: A Guide for Social Scientists, London: Routledge.
BÜYÜKÖZTÜRK, Şener (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (17. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
CABI, Emine; YALÇINALP, Serpil (2013). “Öğretmen Adaylarına Yönelik Mesleki Kaygı Ölçeği (MKÖ): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 44, s.85-96.
CAPLOW, Theodore (1954). The Sociology of Work, Minneapolis: University of Minnesota.
CEVİZCİ, Ahmet (2002). Felsefe Sözlüğü, İstanbul: Paradigma Yayınları.
COOMBS, W. Timothy, & HOLLADAY, J. Sherry (2012). “Privileging An Activist vs. Corporate Centric View of Public Relations History in The U.S.” Public Relations Review. 38, p.347-353.
CUTLİP, M. Scott (2009). Public Relations History: From the 17th to the 20th Century, Newyork and London: Routledge Publisher Digital Printing.
ÇATI, Kahraman; İŞTAR, Emel; ÖZCAN, Hayati (2016). Üniversite Tercihlerine Etki Eden Faktörlerin İncelenmesi: Türkiye Genelinde Bir Alan Araştırması. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 6(2), s.163-177. Doi: 10.5961/jhes.2016.153.
DİNÇER, İ. Füsun; AKOVA Orhan; KAYA Fazıl (2013). “Meslek Yüksekokulu Turizm ve Otel İşletmeciliği Programı Öğrencilerinin Kariyer Planlaması Üzerine Bir Araştırma: İstanbul Üniversitesi ve Gümüşhane Üniversitesi Örneği.” Elektronik Mesleki Gelişim Ve Araştırmalar Dergisi. 1(2), s.29-41.
DOĞAN, Türkan; ÇOBAN, Aysel Esen (2009). “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları ile Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.” Eğitim ve Bilim Dergisi. 34(153), s.157-168.
DURKHEİM, Emile (2006). Toplumsal İşbölümü, (Çev: Ö. Ozankaya) İstanbul: Cem Yayınevi.
ERGİN, Y. Demirali (1995). Ölçeklerde Geçerlik ve Güvenirlilik. M.Ü. A.E.F. Eğitim Bilimleri Dergisi, 7, s.125-148.
GEÇİKLİ, Fatma (2013). Halkla İlişkiler ve İletişim, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.GİDDENS, Anthony (2005). Sosyoloji, (Çev: C. Güzel) Ankara: Ayraç Yayınevi.
GORDON, Robert, Aaron; HOWEL, James Edwin (1950). Higer Education in Business, New York: Colombia, University Press.
HİNKİN, Timothy, R. (1995). “A Review of Scale Development Practices in The Study of Organisations.” Journal of Management. 21 (5) , p.967-988.
IŞIK, Metin (2011). Hastanelerde Halkla İlişkiler, Konya: Eğitim Kitabevi.
KAZANCI, Metin (1980). Halkla İlişkiler, Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
KILIÇBAY, Mehmet, Ali (2004). “Uygarlığın Ödülü Olarak Kaygı”, Doğu Batı Dergisi, (3.Baskı) 2(6), s.135-138.
MANLEY, Paul, Dustin (2014). The Anxıous Professıon: A Study Of Competencıes, Qualıfıcatıons, And Educatıon In Canadıan Publıc Relatıons, British Columbia, Victoria: ProQuest LLC.
NEWSOM, Doug; TURK, Judy VanSlyke; KRUCKEBERG, Dean (2013). This is PR: The Realities of Public Relations, Boston: Wadsworth, Cengage Learning.
ÖSYM;(2018a), https://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2014/OSYS/Tercih/2014-OSYSKONTKILAVUZU14072014.pdf. Erişim Tarihi: 11.05.2018.
PARKİNSON, M. G; PARKİNSON, L. M. (2003). “Constitutional Mythology in the United States: The Arguments Against Public Relations Licensing Refuted.” Intercultural Communication Studies, 12(2), p.135–149.
SABUNCUOĞLU, Zeyyat (2013). İşletmelerde Halkla İlişkiler, Ankara: Aktüel Yayınları.
SALLOT, M. Lynne; CAMERON, T. Glen; LARİSCY, Weaver, Ruth (1997). “Professional Standards in Public Relations: A Survey of Educators” Public Relations Review. 23, p.197-216.
SARIKAYA, Türkan; Khorshid, Leyla (2009). “Üniversite Öğrencilerinin Meslek Seçimini Etkileyen Etmenlerin İncelenmesi: Üniversite Öğrencilerinin Meslek Seçimi”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 393-423.
TDK;(2018a),“KaygınınTanımı”,http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=KAYGI, Erişim Tarihi: 17.03.2018.
TÜMKAYA, Songül; AYBEK, Birsel; ÇELİK, Metehan (2007). “KPSS’ ye Girecek Öğretmen Adaylarındaki Umutsuzluk ve Durumluk-Sürekli Kaygı Düzeylerini Yordayıcı Değişkenlerin İncelenmesi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), s.953- 974.