Radyo ve televizyon yayıncılığının sınırları aşan bir nitelik kazanması, bu alanda bazı hukukî düzenlemelerin yapılması gereğini ortaya çıkarmıştır. Nitekim, kamu hizmeti niteliği taşıyan radyo ve televizyon yayınlarında “kamu yararı”nın gözetilmesi gerekmektedir. Bu gereklilik, günümüzde görsel ve işitsel yayın hizmetlerinin yayın sonrası olmak kaydı ile denetimini zorunlu hâle getirmektedir. Öte yandan, günümüzde özellikle radyo ve televizyon yayın hizmetlerine uygulanan sıkı denetimin, düşüncelerin serbestçe iletilebilmesi bakımından düşünce ve ifade hürriyeti ile çeliştiği de görülmektedir. Ancak, bir taraftan da bu hürriyetin sorumsuzca kullanılması hâlinde, kamu düzeni ve genel ahlâkın bozulacağı, özellikle de ayırt etme yeteneği henüz gelişmemiş çocukların ve/veya gençlerin gelişimine zarar verileceği ihtimali, bu hürriyete de bir sınır getirilmesi gerekliliğini gündeme getirmektedir. Zira, yayıncının yalnızca izlenme oranı kaygısıyla yaptığı şiddet ve müstehcen içerikli yayınlardan görece savunmasız izleyicilerin nasıl etkileneceği önemli bir soru işaretidir. Görsel-işitsel yayın hizmetlerinin denetlenmesi hususunda ABD, Japonya ve Rusya’daki hukuki mevzuatı ve mevcut durumu irdelemeyi amaçlayan bu çalışmada, öncelikle denetim kavramını tanımlanmakta, görsel-işitsel yayın hizmetlerinde denetim olgusunun gerekliliği ortaya konmaktadır. Çalışma kapsamında Avrupa kıtası dışında yer alan görece üç büyük ülke (ABD, Japonya ve Rusya) üzerinde ayrı ayrı durulmaktadır. Söz konusu ülkeler, AB ülkelerine nazaran görsel-işitsel yayın politikalarını inceleyen araştırmalara daha az konu olmaları nedeniyle tercih edilmişlerdir. Betimsel nitelikteki bu çalışma, konu ile ilgili yapılacak araştırmalar için bir temel oluşturma niteliği taşımaktadır.

The fact that radio and television broadcasters have acquired a qualification that transcends borders has led to the necessity of making some legal arrangements. As a matter of fact, “public benefit” should be observed in radio and television broadcasts which are public service quality. This necessity brings the control of audiovisual broadcasting services on condition that they are post-broadcast. On the other hand, it is also seen that strict control applied to radio and television broadcasting services today contradicts freedom of thought and expression in terms of freely transmitting thoughts. However, the possibility that the freedom of public order and general morality will deteriorate, especially if the ability to discriminate is harmful to the development of children and / or young people, should be imposed on this liberty in the event that this freedom is used irresponsibly. It is an important question how the vulnerable viewers will be affected by the violence and obscene broadcasts of the broadcaster only with respect to the rating ratio. In this study, it is aimed to investigate the legislation and the current situation in USA, Japan and Russia regarding supervising of audiovisual broadcasting services, firstly the concept of supervising is defined and the necessity of supervising in audiovisual broadcasting services is revealed. The study focuses on three relatively large countries (the US, Japan and Russia), which are located outside the European continent. These countries have been preferred because of the fact that they are less subject to research that examines audiovisual broadcasting policies than EU countries. This descriptive study has the qualification to form a basis for the research to be carried out on the subject.