DOĞU KARADENİZ ÜNİVERSİTELERİNİN KURUMSAL İLETİŞİMDE SOSYAL MEDYA KULLANIM ALIŞKANLIĞI

Web siteleri; kurum ve kuruluşların/organizasyonların dünyaya açılan kapısı olarak görülmektedir. Özellikle web2.0’ın hayata geçmesiyle tüm dünyayı saran sosyal ağlar, kullanım kolaylığı, karşılıklı iletişime olanak sağlaması, ulaşım rahatlığı ve sürekli güncel olması gibi sebeplerle başta gençler olmak üzere hedef kitleye ulaşmada en sık kullanılan iletişim ortamlarının başında gelmektedir. Kurumun varlığını sürdürebilmesi için kurum ile çevresi arasında sürekli bilgi ve düşünce alışverişine imkan sağlayan bir iletişim ve ilişki yönetimi süreci olarak tanımlanan kurumsal iletişim ile sosyal medyanın sağladığı kolaylıkların benzer özellikler göstermesi, kurumları giderek artan şekilde kurumsal iletişimde sosyal medyayı kullanmaya yöneltmektedir. Artık kurumlar, “sosyal medyayı kurumsal iletişim alanında kullanmalı mıyız?” sorusundan öte, “onu etkili bir biçimde nasıl kullanabiliriz?” sorusuna cevap aramaktadır. Kurumsal web siteleri kamunun artan bilgi ihtiyacına karşılık vermek, kurumun/organizasyonun yapısı, hizmetleri, ürünleri hakkında kullanıcıları bilgilendirmek, kurumun duyuru, tanıtım ve reklamını yapmak, kurumun amaç ve hedeflerini kamuya aktarmak gibi sayılabilecek pek çok alanda önemli ihtiyaçlara cevap vermektedir. Doğu Karadeniz Bölgesi’nde yer alan devlet üniversitelerinin sosyal medya hesaplarının gözlemlenerek, kurumsal iletişimde sosyal medya kullanım alışkanlığının tespit edilmeye çalışıldığı araştırmanın sonucunda; sosyal medya kullanımlarında benzer özellikler bulunan üniversitelerin, genel olarak sosyal medya için bir strateji geliştirilmediği, mevcut medya araçları için geliştirilen mesajların sosyal medyaya aktarıldığı ve üniversitelerin sosyal medyayı daha çok tanıtma için kullandığı görülmüştür. 

THE HABITS OF THE SOCIAL MEDIA USE IN THE CORPORATE COMMUNICATION OF THE UNIVERSITIES IN THE EASTERN BLACK SEA

Web sites can be seen as a gateway to the world of institutions and organizations. Social networks, world-embracing especially with the implementation of Web 2.0 technologies, are the leading communication media that are the most frequently used while reaching your target audience especially for young people for reasons such as ease of use, its enabling mutual communication, the convenience of transportation, being constantly up to date. Corporate communication, defined as a communication and relationship management process, which constantly allows for the exchange of knowledge and thought between the institution and its vicinity both within the institution and outside the institution in order to pursue the existence of the institution and having several characteristics in common with the social media in providing convenience, directs institutions to use social media increasingly in corporate communication. Now institutions are seeking for an answer to the question of ‘How can we use it effectively?’ rather than the question of ‘Should we use social media in the field of corporate communication?’ Corporate web sites meet so many important requirements in many areas such as responding to the increasing need of the public, informing the users about the structure, services and products of the institution/organization, publicizing/advertising of the institution, conveying goals and objectives of the institutions to the public. In this research, social media accounts of the state universities in the Eastern Black Sea Region was observed and tried to determine the habits of social media use in the corporate communication. At the end of the research; it has been seen that universities with similar characteristics in social media use have not developed a strategy for social media in general, messages developed for existing media tools have been transferred to social media, and universities have used social media to promote more.

___

  • Alikılıç, Ö. ve Onat, F. (2007), “Bir Halka İlişkiler Aracı Olarak Kurumsal Bloglar”, Journal of Yasar University, 8(2), 899-927.Bilbil, E. K. (2008), “Kurumsal İletişim Aracı Olarak Web Sayfalarının Kamu ve Özel Sektör Kuruluşlarında Karşılaştırmalı Analizi”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 32(32), ss. 67-81.Binbaşıoğlu, H. , Deste, M. ve Ünal, A. (2015), “Kurumsal İletişim Aracı Olarak Sosyal Medya: Türkiye’deki Konaklama İşletmelerinin Sosyal Medya Çalışmaları Üzerine Bir Araştırma”, Turgut Özal Uluslararası Ekonomi ve Siyaset Kongresi, 11-13 Haziran 2015, Malatya Canpolat, N. , Kısaç, A. ve Byashimov, G. (2013), “Kurumsal İletişimde İki Stratejik Alan: Pazarlama Ve Halkla İlişkiler Üzerine Bir Değerlendirme”, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 2, s. 259-274.Gönenli, G. ve Meriç, P. (2012), “Sosyal Medya: Bir Alan Çalışması Olarak Facebook’un Kullanımı”, Kara, T. Ve Özgen E. (Ed.), Sosyal Medya/Akademi, Beta, İstanbul.Kadıbeşegil, S. (2009), Şimdi Stratejik İletişim Zamanı, Mediacat Kitapları, İstanbul. Karsak, B. B. (2008), “Web Sitelerinin Kurumsal Kimlik Açısından Değerlendirilmesi En Beğenilen 20 Şirket Üzerine Bir Analiz”, Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 9, s. 165-180. Keskin, S. ve Tanyıldızı, N. İ. (2015), “Kurumsal İletişimde Sosyal Medya Kullanımı: Türkiye’deki GSM Operatörlerinin Facebook Performansları Üzerine Bir İnceleme”, E-Journal of Intermedia, Fall-December, 2, s. 460-480.Köseoğlu, Ö. ve Köker N. E. (2014), “Türk Üniversiteleri Twitter’ı Diyalogsal İletişim Açısından Nasıl Kullanıyor? Beş Türk Üniversitesi Üzerine Bir İçerik Analizi”, Global Media Journal, 4(8), s. 213-238. Karatepe, S. (2008), “İtibar Yönetimi: Halkla İlişkilerde Güven Yaratma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), s. 77-97. Kazaz, M. ve Tümen, E. (2013), “Tanıtım Amaçlı Sosyal Medya Kullanımı: Gençlik Ve Spor Bakanlığı Örneği”, 1. KOP Bölgesel Sempozyum Kitabı, Konya, s. 88-97.Özerbaş, D. S. (2013), ‘Halkla İlişkilerde Kullanılan İletişim Araçları, Eğitim Yayınevi, Işık, M. (Ed.), Halkla İlişkilere Giriş, Konya. Sobacı, M. Z. , Köseoğlu, Ö. ve Karkın, N. (2015), Belediyelerde Sosyal Medya: Değişim İçin Yenilikçi Fırsatlar, Marmara Belediyeler Birliği Kültür Yayınları, İstanbul. Tabak, R. S. (2000): http://www.eylem.com/tem /wruhtabki.htm. Tarhan, A. (2012), “Büyükşehir Belediyelerinin Sosyal Medya Uygulamalarına Halkla İlişkiler Modellerinden Bakmak”, Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, Sayı 35 /Güz, s. 79-101. Taşcı, D. ve Erhan E. (2008), “Kurumsal İletişim Kalitesinin Oluşmasında Yöneticilerin Geribildirim Verme Becerilerinin Etkisi”, Selçuk İletişim, 5(2), s. 26-34. Waldt, D. V. (2004), “Towards Corporate Communication Excellence in A Changing Environment”, Problems and Perspectives in Management, Vol:3, s. 134-143. Wıgand, F. D. L. (2010), “Twitter in Government: Building Relationships One Tweet at a Time”, 7th International Conference on Information Technology, IEEE Computer Society, s. 563-567. Vural Z. B. A. ve Bat, M. (2010), “Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma”, Journal of Yasar University, 20(5), s. 3348-3382 Vural, Z. B. A. ve Öksüz, B. (2008), “Kurumsal İletişimde Çalışan Bloglarının Kullanımı ve Etkileri”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 32, s. 5-19.