AVRUPA KALİTE YÖNETİM VAKFI (EFQM) MÜKEMMELLİK MODELİ ÇERÇEVESİNDE KURUM KÜLTÜRÜNÜN YAPILANDIRILMASI VE KURUMSAL İLETİŞİM İLE İLİŞKİLENDİRİLMESİ

Klasik Yönetim anlayışından Mükemmellik Modeline uzanan yolculukta liderler çalışanlarına değer vererek ve onları kurumlarının önemli bir paydaşı olarak görerek kurumsal bağlılıklarını arttırmakta ve kurum kültürünün yaygınlaşmasını sağlamaktadır. Toplam Kalite Yönetimi (TKY) uygulamaları işletmelerde sürekli gelişimi ve iyileşmeyi hedef aldığından; küreselleşen dünyada kurumsal kimliği, kurumsal imajı, kurumsal itibarı ve kurum kültürünü çalışanlarının içselleşmiş desteği ile oluşturmak ve geliştirmek isteyen yöneticiler tarafından öncelikli olarak tercih edilen yöntemlerdendir. İnsana ve iletişime değer veren modern yöneticiler tarafından EFQM Mükemmellik Modeline ait dokuz kriter başlığı altında yapılan kurumsal iletişim çalışmaları sonucunda; kurumsal bağlılığın arttığı, kurum kültürünün tüm çalışanlarda daha hızlı yayıldığı, çalışanların kendisini kurumun önemli bir paydaşı olarak gördüğü, kurumun imaj ve itibarının yükselmesi için daha çok gönüllü olarak çalıştıkları ve kurumun kalite başarı puanının yükseldiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Kurum Kültürü, Kurumsal Bağlılık, Kurumsal İletişim, Toplam Kalite Yönetimi

WITHIN THE FRAMEWORK OF EUROPEAN FOUNDATION FOR QUALITY MANAGEMENT (EFQM) EXCELLENCE MODEL, STRUCTURING CORPORATE CULTURE AND ITS RELATIONS WITH CORPORATE COMMUNICATION

In the journey from classical management understanding to the excellence model, leaders are raising their employees’ corporate commitment and providing a spread in corporate culture by enhancing their employees and seeing them as an important stakeholder of their corporation. Because of the fact that implementations of Total Quality Management (TQM) setting sight on continuous development and amelioration, in the globalizing world these are primarily preferred methods by managers who wants to create and improve corporate identitiy, corporate image, corporate reputation and corporate culture via employees’ internalized support. As a result of studies carried under the title of European Foundation for Quality Management Excellence Model by managers that enhance people and communication; raising institutional commitment, faster spread of corporation, their voluntarily work to raise public opinion and dignity of the corporation and corporation’s rise in quality success point were observed.

Keywords:

Corporate Culture, Corporate Commitment, Corporate Communications, Total Quality Management,

PDF

___

KAYNAKÇAALESSANDRI, Sue Westcott. (2001). Modeling Corporate Identity:A Concept Explication& Theoretical Explanation. Corporate Communications: An Internetional Journal, 6,4BAKAN, İsmail. (2011). Örgütsel Stratejinin Temeli Örgütsel Bağlılık. Ankara: Gazi Kitabevi.BARUTÇUGİL, İsmet. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yay.BLAU, Gary J. (1987). Conceptualizing How Job Involvment and Organizational Commitment Affect Turnover and Absenteesim. Academy of Management Review, No.12BREWER, Ann Marie. (1996),Developing Commiment Between Managers and Employees. Melbourne: LongmanDAVIS, Keith ve Newstrom, John W. (1989). “Human Behaviour at Work”. New York: McGraw-Hill Publishing CompanyDOĞAN, Ebru Şengül. (2013). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık. İstanbul: Türkmen KitabeviFILLIS Ian. (2003). Image, Reputation and Identity Issues in the Arts and Crafts Organisation. Corporate Reputation Review, Vol.6, No.3GALLIE, Duncan, Felstead, Alan ve Green, Francis. (2001). Employer Policies and Organizational Commitment in Britain 1992-1997. Journal of Management Studies, No:8GÜRÜZ, Demet, ve Temel Eğinli, Ayşen. (2013). İletişim Becerileri (Anlamak-Anlatmak-Anlaşmak). 3. Baskı Ankara: Nobel Yayınları.HALL, Douglas Tina, Schneider, Benjamin ve Nygren, Harold Thomas. (1970). Personel Factors in Organizational Identification. Administrative Science Quarterly. İNCE, Mehmet ve GÜL, Hasan (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık. Konya: Çizgi KitabeviKAYA, Bayram. (2003); Bütünleşik Kurumsal İletişim. Ankara: Siyasal Kitabevi.KREPS, Gary. L. (1990). Organizational Communication. New York: LongmanMOWDAY, Richard T. , Porter, Lyman Wight ve Steers, Richard M. (1982). Employee-Organizational Linkages: The Psychology of Commitment, Absenteeism, and Turnover. San Diego: CA:Academic PressOKTAY, Mahmut (2000). İletişimciler İçin Davranış Bilimlerine Giriş. İstanbul: Der Yay.O’REILLY, Charles A. ve CHATMAN, Jennifer A. (1986). Organizational Commitment and Psychological Attachment: The Effects of Compliance, Identification and Internalization on Prosocial Behaviour. Journal of Applied Psychology.ÖZKAN, Abdullah (2009). Halkla İlişkiler Yönetimi. İstanbul: İTO Yay.ÖZYER, Kubilay (2004). Duygusal Zekâ ile Örgütsel Bağlılık ve Bağlılığın Alt Formları Arasındaki İlişkilerin Saptanmasına Yönelik Ampirik Bir Çalışma. Ankara:Hacettepe Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.SWILES, Stephen (2004). Commitment to Change: Profiles of Commitment and In-Role Performance. Personnel Review, No:33UYGUR, Akyay (2004). Örgütsel Bağlılık ve İşgören Performansı: Türkiye Vakıflar Bankası Ankara, İstanbul ve İzmir İli Şubelerine Yönelik Alan Araştırması. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sos. Bil. Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora TeziVAN-RIEL, Cornelius Bernandus & BALMER John M.T. (1997). Corporate Identity: The Concepte, its Measurement, and Management. European Journal of Marketing, 31 (5/6)VURAL, Zekiye Beril ve BAT, Mikail. (2013). Teoriden Pratiğe Kurumsal İletişim. İstanbul: İletişim Yayınları. WIENER, Yoash (1982). Commitment in Organizations. A Normative View. Academy of Management Review. No:7,3YAMAUCHI, Kiyoshi (2001). Corporate Communication: A Powerful Tool For Stating Corporate Missions. Corporate Communications: An International Journal, Cilt:6,3SHOCKLEY-ZALABAK, Pamela. (2002). Organizational Communication. Boston: Allyn and Bacon