RAHMAN SURESİ 7-9. AYETLER ÇERÇEVESİNDE KOZMİK DENGE

Yüce Allah, bütün varlıkları birbiriyle ilişkili bir şekilde çok hassas bir denge üzerine yaratmış ve yürürlüğe koymuş olduğu kozmik dengenin önemini belirterek, bozulmaması için azami derecede gayret gösterilmesini istemiştir. Aksi durumda, varlıkların birisinde meydana gelen bir bozulmanın, adeta bir makineyi meydana getiren parçaların her hangi birisindeki bir arızanın bütün sistemi etkilediği gibi o zincirin halkalarını oluşturan varlıklar demetinde de aksamalar meydana getirebileceğine işaret edilmiştir. Bu durum çeşitli ayetlerde ve genel bir ifade ile de Rahman sûresinin 7-9. ayetlerinde beyan edilmiştir. Bu beyana aldırış edilmemesi hâlinde ise, hüsrana uğramanın kaçınılmaz olduğu haber verilmiştir.

COSMIC BALANCE WITHIN THE FRAMEWORK OF SURA OF RAHMAN, VERSES (7-9)

Allah (The God) has created all the existences in an interrelated way, on the very delicate balance and Allah has indicated the importance of the cosmic balance that he has set up, Allah has wanted us to show the maximum degree of effort not to transgress. Otherwise, the occurrence of deterioration in one of the existences is almost like a breakdown that occurs in any gear of a machine. Likewise, the breakdown that occurs affects the bunch of the existences that make up the rings of chain. The disruptions which can occur have been declared as a general expression of various verses and as an abstract of Sura of Rahman, verses (7-9). If we ignore this declaration, it has been noticed that frustration is inevitable.

___

  • Akdemir, Hikmet, Kur’an Açısından Ekolojik Denge ve Avlanma, Harran Ünv. İlahiyat Fakültesi Dergisi, yıl: 13, Sayı: 20, Temmuz-Aralık 2008.
  • Alûsî, Şihabuddin Mahmud, Ruhu’l-Meânî fi Tefsîri’l-Kur’ani’l-Azîm ve’s- Seb’ı’l-Mesanî, Daru İhyai Turasi’l-Arabî, Beyrut (Tarihsiz).
  • Hicazî, Muhammed Mahmud, Furkan Tefsiri, (Ter: Mehmet Keskin), İlim Yayınları, İstanbul (Tarihsiz).
  • el-İsfehanî, Huseyn b. Muhammed, el-Müfredat fî Garîbi’l-Kur’an, (Tah. ve Dabt: Muhammed Halîl Aytanî), Daru’l-Ma’rife, Beyrut 1998.
  • Karaman, Hayrettin, vd., Kur’an Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir, DİB Yayınları, Ankara 2007.
  • el-Kurtubî, Muhammed b. Ahmed, el-Camiu li Ahkami’l-Kur’an, Daru İhyai Turasi’l-Arabî, Beyrut 1966.
  • Mevdudî, Ebu’l-A’lâ, Tefhîmü’l-Kur’an, (Ter: Ahmed Asrar), Bengisu Yayınları, İstanbul 1997.
  • er-Razî, Fahreddin, et-Tefsîru’l-Kebîr (Mefatihu’l-Gayb), Daru’l-Kütübi’l- İlmiyye, Tahran (Tarihsiz).
  • et-Taberî, Muhammed b. Cerîr, Câmiu’l-Beyân an Te’vîli’ Âyı’l-Kur’ân, Daru’l-Fikr, Beyrut H. 1405.
  • Tont, Sargun, “Ekoloji ve Çevre Sorunları”, Bilim ve Teknik Dergisi, Sayı: 326, Ocak, 1995.
  • Vehbi, Mehmed, Büyük Kur’an Tefsiri (Hulasâtü’l-Beyan fi Tefsîri’l- Kur’an), Üçdal Neşriyat, İstanbul 1969.
  • Yavuz, Yusuf Şevki, “Kader” , DİA., İstanbul, 2001.
  • Yazır, Muhammed Hamdi, Hak Dini Kur’an Dili, Azim Yayıncılık, İstanbul (Tarihsiz). ez-Zemahşerî, Carullah Ebu’l-Kasım Mahmud b. Omer, el-Keşşaf an Hakâiki Ğavâmidi’t-Tenzîl ve Uyûni’l-Ekavîl fi Vucûhi’t-Te’vîl, el-Matbaatu’l- Amiretü’ş-Şerîfeh, Mısır Hicri 1307. ez-Zeyyât, Ahmed Hasan ve Ark., el-Mu’cemu’l-Vesıt, Çağrı Yay., (Tarihsiz, Yersiz).