Bu araştırma kapsamında, iki üzüm çeşidi ve iki asma anasına ait yapraklar konserveye işlenerek, bunların yaprak konservesi olarak değerlendirilme olanaklarının incelenmesi ve en uygun konserve tekniğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla yapraklar, %0.5 sitrik asit ile 3 değişik dozda tuz içeren (%1.5, 3.5 ve 5) salamurayla pastörize edilerek konserveye işlenmişlerdir. Oda koşullarında 6 ay boyunca saklanan konserveler daha sonra duyusal değerlendirmeye alınmışlardır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, konserveler üzerinde en olumlu etkiyi %3.5 oranında tuz içeren salamuranın yarattığı saptanmış ve bu dozda tuz içeren salamurayla konserve edilmiş yapraklar, aynı dolma içi kullanılarak ve eşit koşullarda pişirilerek sarma özellikleri yönünden duyusal değerlendirmeye alınmışlardır. Elde edilen bulgulara göre Narince ve Humburg misketi üzüm çeşitleri ile anaç olarak kullanılmasının dışında ekonomik olarak başka türlü değerlendirilemeyen 41 B M.G. asma anacının yapraklarının konserveye başarı ile işlenebileceği belirlenmiştir. Kober 5 BB anacı ise en az beğenilen çeşit olarak son sırada yer almıştır.   

The purpose of the study was to evaluate value of leaves of two grape cultivars and two rootstocks. Moreover, the best filling syrup for canning of these leaves was also part of the research. For this aim, leaves were pasteurised and canned in a filling syrup which composed of 0.5% citric acid with three different dosages of salt (1.5, 3.5 and 5%). They were subjected to sensory evaluation after keeping in room temperature for 5 months. Analysis indicated that the most positive influence on canned leaves was given by filling syrup which that had 3.5% salt. Results showed that, varieties of Narince and Muscat of Alexandria gave perfect leaf quality as far as canning industry’s purposes. 41 B M.G. which is solely used as rootstocks, also seems to be reasonably good far canned leaf production. While, leaves of Kober 5 BB appeared to be the least preferable according to all test results conducted.