Yavuz ATAR, İlhan TOPALOĞLU, Ziya SALTÜRK, Hilmi UĞRAŞ

Sağlıklı erişkin sıçanlarda işitmenin distorsiyon ürünü otoakustik emisyon ölçüm yöntemiyle değerlendirilmesi

Amaç: Erişkin sıçan grubunda kohlea kaynaklı otoakustik emisyonların distorsiyon ürünü otoakustik emisyon cihazı ile ölçüm sonuçlarının ve uygulamanın değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışma 10 adet sağlıklı erişkin Wistar Albino sıçan üzerinde yapıldı. 1 ay arayla toplam iki kez otoakustik emisyon ölçümleri yapıldı. Ölçüm yapılırken orta kulağın durumu mutlaka değerlendirilmesi gerektiğinden, sıçanların kulakları otoskopik muayene ile değerlendirildi ve dış kulak yolunda buşonu olmayan, akut otit ve adeziv otit tespit edilmeyenler çalışmaya dahil edildi. Emisyonlar (2f1-f2 kübik distorsiyon ürünü bileşenleri) General Diagnostic modunda, hem DPgram hem de input-output (I/O) ölçümü şeklinde yapıldı. Bulgular: Sıçanlarda: DPgram’larda emisyon seviyeleri 1001, 1184, 1416, 1685, 2002 frekanslarında gürültü eşiğinin altındayken diğer test frekanslarında gürültü eşiğinin üstündeydi. I/O ölçümlerinde 3000 Hz frekanslarında, primer stimülusun 45, 50, 55 ve 60 dB olduğu ve 4000 Hz frekanslarında 45 dB ölçümlerde emisyon seviyeleri; gürültü eşiğinin altındayken diğer primer stimüluslarda gürültü eşiğinin üstündeydi. Sonuç: Özellikle gürültü eşiğinin üzerinde saptanan yüksek frekans ölçümler alçak frekans ölçümlere göre sıçanlarda işitmeye yönelik çalışma yapmak için daha uygundur. Distorsiyon ürünü otoakustik emisyonlar sıçanlarda rahatlıkla alınabilmektedir. Ancak sıçan otoakustik emisyon ölçümü yaparken karşılaşılan en önemli sorun sıçan dış kulak yolunun çok dar olması ve bu nedenle probun yerleştirilmesinde zorlukla karşılaşılmasıdır.

Evaluation of hearing in healthy adult rats by measuring method of distortion product otoacoustic emission

Objective: Aim of this study is to evaluate emissions originated from the cochlea of adult rats by distortion product otoacoustic emission and to analyze results. Methods: Ten adult female Wistar Albino rats were included into the study. Otoacoustic emission was applied to rats twice with one month interval. Before emissions were taken, otoscopic examination was performed in order to assess middle ear and tympanic membrane status. Ears with adhesive otitis media, acute otistis media, chronic otitis media and serumen were excluded. Emissions (2f1- f2 cubic distortion product components) were measured in general dignostic mode and as both DPgram and input-output (I/O) forms. Results: DPgram levels were below the noise threshold at 1001, 1184, 1416, 1685, and 2002 Hz frequencies. It was above the noise treshold at other frequencies. I/O results were below primary stimulus at 45, 50, 55, and 60 db in 3000 Hz. It was also below primary stimulus at 45 db in 4000 Hz and above it at other stimulus levels. Conclusion: Distortion product otoacoustic emissions can be measured at rats comfortably, but narrow external auditory canal causing difficulty in insertion of probe is the main challenge. High frequencies, which were above the noise thresholds, were suitable for studies whereas lower frequencies were below.

PDF

___

1. Wit HP, Ritsma RJ. Evoked acoustical emissions from the human ear: Some experimental results. Hear Res 1980;2:253- 61.
2. Brown AM, McDowell B, Forge A. Acoustic distortion products can be used to monitor the effects of chronic gentamicin treatment. Hear Res 1989;42:143–56.
3. Özturan O, Lew H, Jerger J. Otoakustik emisyonlar ve klinik uygulamaları. KBB İhtisas Derg 1994;2:194–205.
4. Ömür M, Dadaş B. Klinik Baş ve Boyun Anatomisi.1.cilt. İstanbul: Ulusal Tıp Kitapevi; 1996.
5. Bonfils P, Avan P. Distortion product otoacoustic emissions alues for clinical use. Arc Otolaryngol Head Neck Surg 1992;118:1069–76.
6. Kızılay A, Özturan O, Erdem T, Kalcıoğlu MT, Miman MC. Effects of chronic exposure of electromagnetic fields from mobile phones on hearing in rats. Auris Nasus Larynx 2003;30:239–45.
7. Rahko T, Kumpulainen P, Ihalainen H, Ojala E, Aumala O. A new analysis method for the evaluation of transiently evoked otoacoustic emissions. Acta Otolaryngol 1997;529:66-8.
8. Apaydın F, Ege Y, Günhan Ö, Bilgen V. Otoakustik emisyonlarda ilk uygulamalarımız. Türk Otolaringol Arş 1995;33:267–72.
9. Fabiani M. Evoked Otoacoustic emissions in the study of adult sensorineural hearing loss. Br J Audiol 1993;27:131–7.
10. Lafreniere D, Smurzynski J, Jung MS, Leonard G, Kim DO. Otoacoustic emissions in full-term newborns at risk for hearing loss. Laryngoscope 1993;103:1334-41.
11. Arnold DJ, Losbury-Martin B, Martin GK. High-frequency hearing influences lower-frequency distortion-product otoacoustic emissions. Arch Otolarygol Head Neck Surgery 1999;125:215–22.
12. Kim DO, Paparello J, Jung MD, Smurzynski J, Sun X. Distortion product otoacoustic emission test of sensorineural hearin loss: Performance regarding sensitivity, specificity and receiver operating characteristics. Acta Otolaryngol 1996;116:3–11.
13. Probst R, Lonsbury, Martin M, Martin GK. A review of otoacoustic emissions. Jou Acous Som 1991;89:2027–67.
14. Wit HP, Ritsma RJ. Evoked acoustical emissions from the human ear: Some experimental results. Hear Res 1980;2:253– 61.
15. Brown AM. Acoustic distortion from the rodent ears: A comparison of responses from rats, Guiena Pigs and Gerbils. Hear Res 1987;31:25–38