Rifampisin tedavisi alan tüberkülozlu hastalarda antirifampisin antikorlarının insidansı üzerine bir çalışma

Amaç: Bu çalışmanın amacı rifampisin tedavisi alan tüberkulozlu hastalarda antirifampisin antikorların görülme oranını belirlemekti. Yöntem: Antirifampisin antikorlar 77 hastanın serumunda indirekt hemaglutinasyon testi ile araştırıldı. Ayrıca kontrol grubunu oluşturan 21 kişinin de serumları incelendi. Bulgular: Antikor oluşumu hastaların 17'sinde (% 22.1) saptandı. Kontrol grubu serumlarda pozitiflik saptanmadı. Sonuç: Rifampisin tedavisi alan tüberkulozlu hastalarda antirifampisin antikor oluşumunun kontrol grubundan önemli ölçüde yüksek olduğu sonucuna varıldı.

A study on the incidence of the antirifampicin in the tuberculosis patients under rifampicin therapy

Objective: The purpose of this study was to determine the incidence of the antirifampicin antibodies in the tuberculosis patients receiving rifampicin therapy. Methods: Antirifampicin antibodies were investigated in the serum of 77 patients by passive hemaglutination test. Serum of twenty-one normal subject was also tested as control. Results: Antibody formation was detected in 17 (% 22.1) of the patients. None of the serums of the control group was positive. Conclusion: Formation of the antirifampicin antibodies in the patients under rifampicin treatment was significantly higher than in the control group.

___

  • Artvinli M. Tüberküloz ilaçları ve yan etkileri. İçinde: Kocabaş A, editör. Tüberküloz kliniği ve kontrolü. 1. Basım. Adana: Çukurova Üniversitesi Basımevi; 1991. p.265-71.
  • Mauri JM, Fort J, Bartolome J, Camps J, Capdevila L, Morlans M, et al. Antirifampisin antibodies in acute rifampisin- associated renal failure. Nephron 1982;31:177-9.
  • Kayaalp SO. Antitüberküloz ilaçlar. İçinde: Kayaalp SO, editör. Tıbbi farmakoloji. 1. cilt. Ankara: Feryal Matbaası, 1991. p.841-63.
  • Rossman MD, Eyüboğlu AF. Clinical presentation and treatment of tuberculosis. In: Fishman AP, editor. Pulmonary diseases and disorders. 3rd ed. New York: McGraw-Hill Book Company; 1998. p.2483-501.
  • Bilgiç A, Özsöz A, Bilgiç İ, Karakartal G. Rifampin sağaltımındaki hastalarda sıvısal bağışık yanıtın araştırılması. Ege Üniv Tıp Fak Derg 1984;23:79-82.
  • Ural O, Fındık D, Satılmaz İ, Süerdem M. Rifampisin tedavisi alan tüberkülozlu hastalarda antirifampisin antikorların araştırılması. İnfeks Derg 1995;9:107-9.
  • Tahan SR, Diamond JR, Blank JM, Horan RF. Acute hemolysis and renal failure with rifampicin-dependent antibodies after discontinuous administration. Transfusion 1985;25:124-7.
  • Poole G, Stradling P, Worlledge S. Potentially serious side effects of high-dose twice weekly rifampisin. Br Med J 1971;3:343-7.
  • Seaton A, Seaton D, Leitch AG. The treatment of tuberculosis. In: Crofton d Douglas’s Respiratory Diseases. 4th ed. London: Blackwell Scientific Publication; 1989. p.423-38.
  • Bilgehan H. Antijen antikor ilişkilerine bağlı inceleme yöntemleri. İçinde: Bilgehan H, editör. Klinik mikrobiyolojik tanı. 1.Basım. İzmir: Şafak Matbaası; 1992. p.184-259.
  • Sümbüloğlu K, Sümbüloğlu V. Biyoistatistik. 3. basım. Ankara: Hatipoğlu Yayınevi; 1990.
  • Mutlu Z, Çakan A, Özsöz A. Rifampisinli antitüberkülo tedavilerde izlenen trombositopeni. XXI. Ulusal Türk Tüberküloz ve Göğüs Hastalıkları Kongresi Kitabı 1996; 373-6.
  • Covic A, Goldsmith DJ, Segall L, Stoicescu C, Lungu S, Volovat C, et al. Rifampicin-induced acute renal failure: A series of 60 patients. Nephrol Dial Transplant 1998;13:924-9.
  • De Vriese AS, Robbrecht DL, Vanholder RC, Vogelaers DP, Lameire NH. Rifampicin-associated acute renal failure: Pathophysiologic, immunologic and clinical features. Am J Kidney Dis 1998;31:108-15.
  • Levine M, Collin K, Kassen BO. Acute hemolysis and renal failure following discontinuous use of rifampin. DICP 1991;25:743-4.
  • Worlledge S. Correlation between the presence of rifampicin-dependent antibodies and the clinical data. Scand J Resp Dis 1973;84(Suppl):125-8.