Kırsal alanda toplumun sağlık hizmetleri ile ilgili tutumu (Altınekin örneği)

Amaç: Çalışma, kırsal toplumun sağlık hizmetlerinden yararlanma durumu ve beklentilerini belirlemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Araştırma, tanımlayıcı tipte bir saha araştırması olup, 1996 yılında, Konya ili kırsal kesim örneği olan Altınekin ilçesinde yapıldı. Veriler, örneğe çıkan 136 haneden, aileyi temsilen bir kişiyle yüz yüze görüşerek toplandı. Bulgular: Kırsal alanda herhangi bir hastalık durumunda halk hekimine başvuru ve reçetesiz ilaç kullanım oranı yüksekti. Toplumun çoğu genel sağlık hizmetini yetersiz bulmaktaydı. Aile planlamasını benimseme oranı % 68.4 olup, bu oran erkeklerde, gençlerde ve ilkokuldan sonra öğrenim görenlerde daha yüksekti. Toplum ile sağlık personeli arasındaki iletişim eksikliği, hizmetten yararlanmayı önemli ölçüde etkilemekteydi. Sonuç: Kırsal kesim sağlık kuruluşlarından yeterince yararlanmamaktadır.

The attitude of the community to health services in rural area (Altınekin sample)

Objective: This study was performed to determine the availability of health services of people in rural area. Method: This study was performed as a descriptive field research in 1996, Altınekin township of Konya district, a rural area sample. The data was accumulated by applying a survey to 136 subjects by interviewing with one person from each house. Results: It was common that using drugs without prescription and consulting to herbalists and chiropractors in any kind of disease among people of Altınekin. Health services were accepted as insufficient by the most of the subjects. The admittance rate of family planning was 68.4 % and higher in men, youngs and people who had education after primary school than the others. The insufficiency of dialog and interest between public and health staff has an important effect on usage of health services. Conclusion: The usage of health services by people is inefficient in rural area.

PDF

___

WHO. Health aspects of human rights. Geneva: WHO, 1976. T.C. Anayasası (m.56). Ankara: Yeni Emek Kitabevi, 1983. Pedersen D, Coloma C. Medicine in Ecuador: The structure of the non-formal health system. Soc Sic Med 17: 1253-4. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Türkiye nüfus ve sağlık araştırması 1993. Ankara, 1994. DPT. Altıncı beş yıllık kalkınma planı (1990-94). Ankara: Başbakanlık Basımevi, 1989. Sağlık hizmetlerinin sosyalleştirilmesi hakkında kanun. Kanun no: 224. Resmi Gazete: 12 Ocak 1961. Eren N. Sağlık hizmetlerinin sosyalleştirilmesi. İçinde: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu. Türk Aile Ansiklopedisi. Ankara, 1991; 3: 871-3. Kızılçelik S. Kırsal ve kentsel kesimdeki sağlık sisteminin sosyolojik açıdan karşılaştırılması (Doktora tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1995. Türkdoğan O. Kültür ve sağlık-hastalık sistemi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi, 1991. Benli D, Özcebe H. Etimesgut sağlık bölgesi 1988-1989 yılları çalışmalarının değerlendirilmesi. Ankara: H.Ü. Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı yayın no 53, 1991. Bodur S. Epidemiyoloji temel bilgiler. Konya: Sağlık Eğitim Enstitüsü, 1992. Cilasun U. Çubuk ilçesi birinci bölgesinde tedavi hizmetlerinden yararlanma ve bunu etkileyen faktörler (Uzmanlık tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, 1980. Türedi M. Kırsal alanda birinci basamak iyileştirici hekimlik hizmetleri ve ilgili etkenler (Uzmanlık tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, 1980. Bodur S, Şahin K. Konya’da toplumun ilaç kullanımı ile ilgili tutumu. Sendrom 1994; 3:27-9.