Bir olgu sebebiyle tek taraflı optik atrofi etiyolojisinde hipofiz adenomlarının yeri: olgu sunumu

Hipofiz adenomları gerçek kapsül ihtiva etmeyen adenohipofizyel hücrelerden oluşan metastaz yapmayan neoplazilerdir. Hipofiz adenomları intrakraniyel kitlelerin %10-15'ini oluştururlar. En sık 3-6. dekadlarda görülürken, çocuklarda nadirdir. Hipofiz adenomları boyut olarak 1 cm'den küçük ise mikroadenom, 1 cm'den büyük ise makroadenom olarak sınıflandırılır. Mikroadenomların aksine makroadenomlar görsel semptomlara, görme alanı defektine ve hipofiz yetmezligine sebep olabilir. Hipofiz makroadenomları, benign tümöral olgular olarak kabul edilseler de nörovasküler bası ve hipopituitarizm yoluyla klinik tabloyu kötüleştirebilirler. Optik sinire bası yapan tümor patofizyolojik olarak desendan optik atrofiye yol açabilir. Optik diskin atrofik görünümü hastanın görme keskinligini ve görme kalitesini önemli derecede düşüren, bir takım klinik olaylar zincirinin son basamagı olarak karşımıza çıkan bir tablodur. Bu nedenle takip ve tedavide fikir sahibi olabilmek için optik atrofi ile karşılaşıldıgında ayırıcı tanı yapmak, hasta için önem arz etmektedir. Biz bu olguda tek taraflı optik disk atrofisinden yola çıkılarak yapılan görüntüleme sayesinde tanı konulan makroadenom hastasını sunmayı amaçladık.

Pituitary adenomas are benign neoplasias derived from adenopituitary cells and they don't have real capsules. Pituitary adenomas constitute 10-15% of all intracranial tumors and they are often diagnosed between 3rdand 6thdecades, rarely seen in children. Pituitary adenomas smaller than 1cm diameter are called as "microadenoma", otherwise called as "macroadenoma". Macroadenomas more often could cause visual field defects, visual symptoms and pituitary gland failure than microadenomas. Although macroadenomas are thought to be benign neoplasias, they could cause serious complications related to hypopituitarism and neurovascular mass effect of the tumor to adjecent tissues. Descending optic atrophy could be seen finally because of the pressure effect of pituitary adenoma on optic nerve. Atrophy of the optic nerve could be seen at the end step of pathologic progression of the disease ending with visual loss and visual acquity loss. Therefore differantial diagnosis of optic atrophy is crucial for early diagnosis and management of the patients with macroadenomas. We aimed to present a case with optic atrophy who is eventually diagnosed with pituitary macroadenoma in further radiological imaging.

___

1. Burrow GN, Wortzman G, Rewcastle NB, Holgate RC, Kovacs K. Microadenomas of the pituitary and abnormal sellar tomograms in an unselected autopsy series. N Engl J Med 1981;304:156-8.

2. Molitch ME. Pituitary incidentalomas. Endocrinol Metab Clin North Am 1997;26:725-40.

3. Davis JR, Farrell WE, Clayton RN. Pituitary tumours. Reproduction 2001;121:363-71.

4. Freda PU, Wardlaw SL, Post KD. Unusual causes of sellar/ parasellar masses in a large transsphenoidal surgical series. J Clin Endocrinol Metab 1996;81:3455-9.

5. Scheithauer BW, Jaap AJ, Horvath E,ve ark. Clinically silent corticotroph tumors of the pituitary gland. Neurosurgery 2000;47:723-9.

6. Soto-Ares G, Cortet-Rudelli C, Assaker R, ve ark. MRI protocol technique in the optimal therapeutic strategy of nonfunctioning pituitary adenomas. Eur J Endocrinol 2002;146:179-6.

7. Donovan LE, Corenblum B. The natural history of thepituitary incidentaloma. Arch Intern Med. 1995;155:181-3.

8. Reincke M, Allolio B, Saeger W, Menzel J, Winkelmann W. The 'incidentaloma' of the pituitary gland. Is neurosurgery required ?. JAMA 1990;263:2772-6.

9. Sanno N, Oyama K, Tahara S, Teramoto A, Kato Y. A survey of pituitary incidentaloma in Japan. Eur J Endocrinol 2003;149:123-7.

10. Arafah BM, Nekl KE, Gold RS, Selman WR. Dynamics of prolactin secretion in patients with hypopituitarism and pituitary macroadenomas. J Clin Endocrinol Metab 1995;80:3507-12.

11. Schlechte JA. Clinical practice. Prolactinoma. N Engl J Med 2003;349:2035-41.

12. Kanski JJ, Bowling B. Clinical Ophthalmology. A Systematic Approach (7th ed). Elsevier 2011;816-27.

13. Hildebrand GD, Eggitt IR, Saunders D ve ark. BowTie Cupping: A New Sign of Chiasmal Compression. Arch Ophthalmol 2010;128:1625-6.

14. Miller NR, Newman NJ ve ark. Walshand Hoyt's Clinical Neuro-Ophthalmology (6th ed). Philadelphia;Lippincott Williams&Wilkins; 2005:1531-46.

15. Güngör K, Bekir NA. Optik atrofi. Gaziantep Tıp Dergisi 1999;1:42-45.

16. Yenice Ö, Kazokoğlu H, Cerman E. Hidroksiklorokin Retinopatisi. Turkiye Klinikleri J Ophthalmol 2004;13:45-8.