Adil Cihat SEVENCAN, Funda SEVENCAN, Songül VAİZOĞLU, Çağatay GÜLER

Ankara’da bir ilköğretim okulunun iç ve dış çevresel özelliklerinin değerlendirilmesi

Amaç: Ankara’da bulunan bir ilköğretim okulunun içinde ve dışında karbondioksit, partikül madde ve elektromanyetik alan ölçümlerinin yapılması ve bu ölçümlerin standartlara uygun olup olmadığının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırma Ankara’da bulunan bir ilköğretim okulunda Kasım ayında yapılmıştır. Okulun iç ve dış ortamdaki karbondioksit, elektromanyetik alan ve partikül düzeyleri ölçülmüştür. Karbondioksit ve partikül madde düzeyleri sınıflarda ve koridorlarda ders saatlerinde yerden yaklaşık 90 cm yükseklikte ölçülmüştür. Elektromanyetik alan ölçümü ise sınıfın dört köşesi ve orta noktasında yapılmış ve ortalama değer alınmıştır. Koridorlarda ve bahçedeki karbondioksit, elektromanyetik alan ölçümleri 5’er metre aralıklarla, yerden yaklaşık 90 cm yükseklikte ve teneffüs sırasında yapılmıştır. Bulgular: Okulda sınıflarda karbondioksit düzey ortalaması 1953,7±662,4 ppm, elektromanyetik alan düzey ortalaması 3,7±1,5 mG olarak saptanmıştır. En yüksek partikül madde ortalaması 344,7 μg/m3 ile koridorlarda saptanmıştır. Ölçülen karbondioksit ve elektromanyetik alan düzey ortalamaları iç ve dış ortamda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermiştir (p

The evaluation of indoor and outdoor environmental factors of an elementary school in Ankara

Objective: In this study, the aim was to determine of carbon dioxide, particulate matter and electromagnetic field in indoor and outdoor a primary school in Ankara, and to determine the measurements was compliance with standards. Methods: This descriptive survey’s data was collected in primary school in Ankara in November. The carbon dioxide, particulate matter and electromagnetic field levels were measured in the school's indoor and outdoor environment. The carbon dioxide and particulate matter levels were measured from hours of classroom and lecture halls approximately 90 cm in height. The electromagnetic field was measured in the four corners and the middle class and the average value was made at the point. The carbon dioxide in the hallways and in the garden, the electromagnetic field measurements at intervals of 5 meters above the ground approximately 90 cm in height and were made during a break. Results: The carbon dioxide level average was 1953.7 ± 662.4 ppm, the electromagnetic field level average was 3.7 ± 1.5 mG in classrooms. The particulate matter level was 344.7 μg/m3 in the corridors with the highest average. The mean level of carbon dioxide and electromagnetic fields in indoor and outdoor environment showed statistically significant difference (p <0.001). Conclusion: For indoor air pollutants and electromagnetic fields achievements should be made control measures, and appropriate protection measures should be taken

PDF

___

1. Tekbaş ÖF, Vaizoğlu S. Okul Çevre Sağlığı. Özgür Doruk Güler Çevre Dizisi: 16. Yazıt yayıncılık, Ankara 2008.
2. Güler Ç. Çevre Kirliliği ve Çocuk. Özgür Doruk Güler Çevre Dizisi: 3. Yazıt yayıncılık, Ankara 2008.
3. Güler Ç, Çobanoğlu Z. Kapalı Ortam Hava Kirlenmesi, Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizi si No9,TC Sağlık Bakanlığı Sağlık Projesi Genel Koordinatörlüğü, TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara1994.
4. Temel F, Akın L, Vaizoğlu SA, Kara Ö, Kara A, Halas AM, et al. Altındağ ilçesindeki bir ilköğretim okulunda suyun ve tuvalet, musluk ve kapı kollarının sürüntü örneklerinin değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi 2006;48:70-4.
5. The European Network Of Health Promoting Schools Project. http://test.cp.euro.who.int/document/e62361.pdf (06.09.2010).
6. Stellman JM, McCann M, Warshaw L, Brabant C, Finklea J, Messite J, et al. Encyclopaedia of Occupational Health and Safety. 4th edition International Labour Office. Geneva; 1998. p.44;1-30,45;1-25.
7. Moeller DW. Environmental Health. Harvard University Press. Cambridge, Massachusetts London, England; 1992. p.21–31.
8. Francis B. M. Toxic Substances in the Environment. A Wiley- Interscience Publication. New York, USA; 1994. p.72–92.
9. Güler Ç, Çobanoğlu Z. Kapalı Ortam Hava Kirlenmesi. TC Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Ankara 1994.
10. McKenzie JF, Pinger RR, Kotecki JE. An Introduction to Community Health. 4th edition. Jones and Barlett Publishers. Sudbury, Massachusetts; 2002. p.442–511.
11. Repacholi, M.H. Low level exposure to radiofrequency electromagnetic fields: health effects and research needs. Bioelectromagnetics 1998;19:1-19.
12. Elektromanyetik Kirlilik Nedir? Kirliliği Oluşturan Elektromanyetik Alanları Neler Yaratır? http://www.dirimbilim.net/index.php?option=com_content&vi ew=article&id=105&Itemid=134. (06.09.2010).
13. Lindgren, M. ELF magnetic fields in a city environment. Bioelectromagnetics 2001;22:87-90.
14. WHO. Establishing a dialogue on risks from electromagnetic fields. Geneva, WHO, 2002.
15. Day, N.e.a. Exposure to power-frequency magnetic fields and the risk of childhood cancer. Lancet 1999; 354:91-4.
16. Hava kirliliğine genel bakış. Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığı Çevre Sağlığı Araştırma Müdürlüğü. http://www.rshm.saglik.gov.tr/hki/pdf/hava.pdf. (06.09.2010).
17. İnandı T. Okul Sağlığı Araştırmaları Pub-Med Veri Tabanı Taraması, 2005-2010. I.Okul Sağlığı Sempozyum Kitabı, Mersin, 21-22 Mayıs 2010.
18. Temel F, Akın L, Vaizoğlu S, Kara Ö, Kara A, Halas AM, et al. Altındağ İlçesindeki Bir İlköğretim Okulunun Çevre Sağlığı Yönünden Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2006; 32(1):1-8.
19. Türk Standardı 9518, İlköğretim Okulları-Fiziki Yerleşim- Genel Kurallar, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara, Nisan 2000.
20. Bulut H, Kuş M. Değişik yaşam ortamlarında iç hava kalitesinin araştırılması. http://eng.harran.edu.tr/~hbulut/ hubak2009.pdf. (06 Eylül 2010)
21. Hava Kalitesi Değerlendirme Yönetmeliği, 6 Haziran 2008
22. Frank LA, Slesin L. Nonionizing Radiation. İçinde: Maxcy- Rosenau-Last, editör. Public health and preventive medicine.14.edition. USA: 1998.