Yeşil alan tesisi ve erozyon kontrolünde kullanılan bazı serin iklim buğdaygillerinin kök gelişim performanslarının belirlenmesi

Bu araştırma; Tokat ekolojik koşullarında Kasını 1996 - Kasım 2001 döneminde, 17 çeşit serin iklim buğdaygil bitkisi kullanılarak. Tesadüf Blokları Deneme Deseni'ne göre 4 tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştınnada; kök verimi, kök verimi/derinlik oranı, kök renkleri ve büyüme formları incelenmiş ve kök verimleri arasında; çeşit, derinlik ve çeşit x derinlik interaksiyonları açısından istatistiksel anlamda farklılıklar saptanmıştır. Ortalama kök verimleri 213.35 - 1519.00 kg/da arasında değişmiştir. Ortalama kök verimi/derinlik oranlan bakımından en yüksek oran % 87.27 ile 0-5 cm'de belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre 17 çeşit serin iklim buğdaygil bitkisinin de Tokat ekolojik koşullarına iyi adaptasyon sağladığını söylemek mümkündür.

Anahtar Kelimeler:

Tokat, büyüme performansı, kökler, çimenlik ve yeşil alan, erozyon kontrolü, erozyon, Poa, Lolium, Festuca, Dactylis, Bromus, Agrostis, Agropyron

Invsetigations on root growth performances of some cool seoson grasses grown for erosion control and turfgrass

This study was conducted in Tokat ecological conditions during November 1996-November 2001 period. In the research using seventeen varieties of cool season grasses. Field experiment was arranged in Randomized Block Design with four replications. Root yield, root yield/depth ratio, root color and growth form were determined in the study. Statistical analysis indicated that there were significant differences for root yield. Average root yields were determined between 213.35 - 1519.00 kg/da. The highest average root yields/depth ratios (87.27 %) were determined at 0-5 cm soil depth. Most of the cultivars were found adaptable to in Tokat ecological conditions.

Keywords:

Tokat, growth performance, roots, lawns and turf, erosion control, erosion, Poa, Lolium, Festuca, Dactylis, Bromus, Agrostis, Agropyron,

___

Açıkgöz, E., 1991, Yembitkileri. Uludağ Üniversitesi Yayınlan No: 7-025-0210, 633.2, Bursa, 456s.
Açıkgöz, E., 1994, Çim Alanlar Yapım ve Bakım Tebliği, Çevre Ltd, Şti., Yayınları 4, 1. Baskı, Ocak 1994, Ön-Mat A.Ş., Bursa, 203s.
Anonymous, 1993, Köy Hiz. Arş. Ens. Araştırma Raporları, Genel Yayın No: 121, Rapor Serisi, 73-391, Tokat.
Anonymous, 1999, Köy. Hizmetleri Araştırma Enstitüsü, Meteoroloji İstasyonu Verileri. Tokat.
Atalay, L, 1986, Uygulamalı Hidrografta, E.Ü., Edebiyat Fakültesi, Yayın No: 38, Bornova-İzmir, 135s.
Avcıoğlu, R., 1997, Çim Tekniği, E.Ü. Matbaası, Bornova-İzmir, 271 s.
Avcıoğlu, R. ve Erekul, O., 1996, Erozyon ve Çayır-Mer'a Vejetasyonları, Türkiye 3. Çayır-Mer'a ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 43-50s.
Birant, M. ve Avcıoğlu, R., 1996, Bornova Şartlarında Değişik Azot Dozlarının Bazı Yeşil Alan Buğdaygillerinin Özellikleri île Vejetasyon Yapılarına Etkisi Üzerinde Araştırmalar, (Yayınlanmamış Doktora Tezi) E.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Bornova-İzmir, 111s.
Brohi, A.R. ve Aydeniz, A., 1991, Gübreler ve Gübreleme, Cumhuriyet Üniversitesi, Zir. Fak. Yayınları: 10, Ders Kitabı: 3, Tokat, 880s.
Doğan, O., 1985, Tokat Yöresinin Yağış Erozyon İndisi (R) ve Önemli Toprak Gruplarının Aşınıma Duyarlılık (K) İle Toprak Koruma Önlemleri (P) Parametrelerinin Yapay Yağış Koşullarında Saptanması, Köy Hizmetleri Araş. Ens. Müd. Genel. Yayın No: 105, Teknik Yayın No: 37, Ankara, 145 s.
Fiala, K., 1988, Changes in the Biomass of Living andDead Roots of Grasslands Due to Anthropogenic Factors, Rostlinna Vyroba, 34 (2), 159-168p.
Fitter, A.N., 1986, Spatial and Temporal Patterns of Root Activity in a Speciesrich Alluvial Grassi.md, Oecologia, 69 (4), 594p.
Gençkan, M.S., 1992, Çavır-Mer'a Kültürü Amenajmam Islahı, E.Ü., Ziraat Fak., Yay. No: 483, II. Baskı, Bornova-İzmir, 655s.
Hunt, K.L. and Dunn, J.H., 1993, Compatibility of Kentucky Bluegrass and Perennial Ryegrass With Tall Fescue in Traansition Zone Tutfgrass Mixures, Agronomy Journal, 85: 211-215p.
Jung, G.A. and Baker, B.S., 1985, Orchardgrass, Forages, (Ed: M.E. Heath, R.F. Barnes and D.S. Metcalfe), Chapter: 24, Iowa State University Press, Ames, Iowa, USA, 224-232p.
Klapp, E., 1971, Wiesen und Weiden, Paul Parey, Berlin und Hamburg, 271 p.
Skogley C.R., and Sawyer, CD., 1992, Field Research, (Eds.: D.V. Waddigton, R.N. Carrow and R.C. Sherman), Turfgrass, American Society of Agronomy, Inc., pp. 589-614, Wiskonsin, USA.
Tarman, Ö., 1972, Yembitkileri Çayır ve Mer'a Kültürü, 1. Cilt: Genel Esaslar, Â.Ü., Ziraat Fakültesi Yayınları: 464, Ders Kitabı: 157, Ankara, 222s
Tosun, F.5 1996, Türkiye'de Kaba Yem Üretiminde Çayır-Mer'a ve Yem Bitkileri Yetiştiriciliğinin Dünü, Bugünü ve Yarını. Türkiye 3. Çayır-Mer'a ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran 1996, Erzurum, 1-15 s.
Toth, S., 1991, The Above Ground and Root Production of Grass on Different Soils, Agriculture University Debreen, Hungaria, Vol: 1, No: 5, 36-42p.
Yılmaz, M., ve Avcıoğlu, R., 2002, Yeşil Alan Tesisi ve Erozyon Kontrolünde Kullanılan Bazı Buğdaygillerin Yeşil Alana Uygunluklarının Belirlenmesi: I. Bireysel Kalite Ölçütleri. GOÜ, Zir.Fak. Dergisi, 2002, 19 (1), 83-86.

Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi-Cover

ISSN: 1300-2910
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 1985
Yayıncı: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi Yayın Ofisi