Tokat koşullarında farklı dozlarda gübre uygulamanın bir yeşil alan tesisinin performansına etkileri

Bu araştırma; Tokat ekolojik koşullarında Mart 1999 - Kasım 2002 döneminde. Lolhını perenne Ovation. Poa pralensis Geronimo. Peştuca rubra rubra Franklin ve Peştuca rubra commutata Koket'ten oluşturulan bir serin iklim buğdaygilleri karışımı kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmada 5 farklı doz gübre (N-P-K; 0-0-0, 8-5-5, 16-10-10, 24-15-15 ve 32-20-20 kg/da) uygulanmıştır. 25 kg/da ekim normunun kullanıldığı araştırma Tesadüf Blokları Deneme Deseni'ne göre dört tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada; üniformite, doku, düzlük, renk, bitki ile kaplı alan, sürgün boyu, yabancı bitki yoğunluğu, yeşil ot verimi, kuru madde yerimi ve oranı, büyüme formu ve kök gelişimi özellikleri incelenmiştir, İncelenen tüm özelliklerde, yıl, gübre dozu ve yıl x gübre dozu interaksiyonu arasında istatistiksel anlamda farklılılar saptanmıştır. Araştırına sonuçlarına göre kullanılan karışımın Tokat ekolojik koşullarına elverişli ve en uygun gübre dozunun da 24-15-15 kg/da (N-P-K) olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Festuca nigrescens, Festuca rubra, Lolium perenne, Poa pratensis, uygulama oranı, ticari gübreler, Tokat

Effects on performances of turfgrass of fertilizer application in different dozes in Tokat ecological conditions

This study was conducted in Tokat ecological conditions during March 1999-November 2002 period. In the research was studied a mixture made from cool season grasses as Loliıım perenne. Poa pratensis, Festuca nıbra rubra and Fustuca rnbra commutata, Five different dozes (O-O-0, 8-5-5, 16-10-10. 24-15-15 and 32-20-20 kg/da N-P-K) fertilizer were studied in the research. The experiment was arranged in Randomized Block Design with four replications and 25 kg/da used sowing noniı. Unifomity. texture. colour, with plant cover area, shoot length, weed plant density, green herbage yield, dry matter yield and rate, plant form and root yield were obtained in the study. Statistical analysis indicated that there were significant differences for all characteristics studied and mi.unre. fertilizer dozes and between mixture x fertilizer dozes. According to data of studied characteristics mixture is available al Tokat ecological conditions andthe most suitable fertilizer doze is24-15-15 kg/da N-P-K.

Keywords:

Festuca nigrescens, Festuca rubra, Lolium perenne, Poa pratensis, application rates, fertilizers, Tokat,

___

Açıkgöz, E., 1994. Çim Alanlar Yapım ve Bakım Tekniği. Çevre Ltd, Şti.,Yayınları 4, 1. Baskı, Ocak 1994, Ön-Mat A.Ş., Bursa, 203s.
Anonymous, 1993. Köy Hizmetleri Araştırma Ens. Araştırma Raporları, Genel Yayın No: 121, Rapor Serisi, 73-391, Tokat.
Anonymous, 2003. Köy Hizmetleri Araştırma Enstitüsü, Meteoroloji İstasyonu Verileri. Tokat.
Avcıoğlu, R., 1997. Çim Tekniği. Ege Üniversitesi Matbaası, Bornova-İzmir, 271 s.
Avcıoğlu, R., ve Soya, H., 1994. Erozyon Kontrolü ve Yeşil Alan Oluşturmada Yararlanılabilecek Bazı Buğdaygiller Üzerinde Araştırmalar. Ege Üniversitesi Araştırma Fonu Proje No: 93-ZRF-046, Bornova-Izmir.
Beard, J.B., 1973. Turfgrass Science and Culture. Printicehall International Inc., London, 355 p.
Birant, M. ve Avcıoğlu, R., 1996. Bornova Şartlarında Değişik Azot Dozlarının Bazı Yeşil Alan Buğdaygillerinin Özellikleri İle Vejetasyon Yapılarına Etkisi Üzerinde Araştırmalar. (Yayınlanmamış Doktora Tezi) Ege Ü., Fen Bil. Enstitüsü,Bornova-Izmir, Ills.
Brohi, A.R. ve Aydeniz, A., 1991. Gübreler ve Gübreleme. Cumhuriyet Univ., Ziraat Fakültesi Yayınları: 10, Ders Kitabı: 3, Tokat, 880s.
Caskey, M.M., 1982. Lawns and Ground Covers. Horticultural Publising Co. Inc., Tucson, 135 p.
Doğan, O., 1985. Tokat Yöresinin Yağış Erozyon İndisi (R) ve Önemli Toprak Gruplarının Aşınıma Duyarlılık (K) İle Toprak Koruma Önlemleri (P) Parametrelerinin Yapay Yağış Koşullarında Saptanması. Köy Hizmetleri Araş. Ens. Mud. Genel Yaym No: 105, Teknik Yaynı No: 37, Ankara, 145s.
Erdem, Ü., 1986. Çim Alanlar, Çim Alan Planlama ve Uygulama Tekniği. MEG ve Spor Bakanlığı, Beden Terbiyesi ve Spor İl Müdürlüğü Yayınlan, izmir, 12 s.
Gençkan, M.S., 1992. Çayır-Mer'a Kültürü Amenajmanı İslahı. Ege Univ., Ziraat Fakültesi, Yayınları, No: 483, II. Baskı, Bornova-İzmir, 655s.
Goatley, J.M., Maddox, V., Lang, D.V. and Crouse, K.K., 1994. "Tifgreen" Bermudagrass Response to Late-Season Application of Nitrojen and Potassium. Agronomy Journal, 86:7-10 p
Hope, F., 1983. Rasen. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart, Germany, 216 p.
Hunt,K.L. and Dunn, J.H., 1993. Compability of Kentucky Bluegrass and Perennial Ryegrass With Tall Fescue in Traansition Zone Turfgrass Mixures. Agricultural Journal, 85: 211-215p.
Klapp, E., 1971. Wiesen iind Weiden. Paul Parey, Berlin und Hamburg, 271 p.
Mehall, B.J., Hull, R.J and Skogley, C.R., 1983. Cultivar Variation in Kentucky Bluegrass: P a ml K Nutritional Factors. Agronomy Journal, 75: 767-772 p.
Oral, N., Açıkgöz, E., 1998. Bursa Bölgesinde Tesis Edilecek Çim Alanları İçin Tohum Karışımları Ekim Oranları ve Azotlu Gübre Uygulaması Üzerinde Araştırmalar (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Uludağ Univ., Fen Bil. Ens., Bursa, 216 s.
Orçun, E., 1969. Özel Bahçe Mimarisi (Çim Sahaların Tesis ve Bakım Tebliği). Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 152, Bomova-İzmir, 145 s.
Silis, M.I and Carrow, R.N., 1983. Turfgrass Growth N use and Water use Under Soil Compaction and N Fertilization. Agronomy Journal, 75: 488-492
Skogley C.R., and Sawyer, CD., 1992. Field Research. (Eds.: D.V. Waddigton, R.N. Carrow and R.C. Sherman), Turfgrass, American Sociei;. of Agronomy, Inc., pp. 589-614, Wiskonsin, USA.
Tannan, Ö., 1972. Yembitkileri Çayırve Mer'a Kültürü, 1. Cilt: Genel Esaslar. Ankara Univ., Ziraat Fakültesi Yayınlan: 464, Ders Kitabı: 157, Ankara, 222s.
Tosun, F., 1966. Yeşil Safıa Tesisinin Teknik Esasları ve Bu Maksatla Kullanılan Çim Bitkileri. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zirai Araşürma Enstitüsü, Teknik BültenNo: 7, Erzurum, 5ü i.
Uzun, G., 1992. Peyzaj Mimarlığında Çim ve Spor Alanları Yapımı. Ç. Ü., Yard. Ders Kitabı, No: 20, Adana, 170 s.
Yılmaz, M., ve Avcıoğlu, R., 2002. Yeşil Alan Tesisi ve Erozyon Kontrolünde Kullanılan Bazı Buğdaygillerin Yeşil Alana Uygunluklarının Belirlenmesi: I. Bireysel Kalite Ölçütleri. Gaziosmanpaşa Univ., Ziraat Fakültesi Dcıdsi, 2002, 19(1), 83-86.

Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi-Cover

ISSN: 1300-2910
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 1985
Yayıncı: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi Yayın Ofisi