Demirdöven Sulama Sahası İçin Optimum Bitki Deseninin Belirlenmesi

Bu arastırmada Demirdöven sulama sebekesinde sulamaya açılmıs olan 8328 hektarlık alanda yetistirilen bitkilerin mevsimlik su gereksinimleri, sulama alanı büyüklügü, su kaynagı, bitkilerin ekilebilecekleri maksimum ve minimum alan büyüklükleri, birim alan için toplam ve net gelir miktarları göz önüne alınarak, dogrusal programlama yöntemiyle kurak, normal ve yagıslı yıllara iliskin optimum bitki deseni belirlenmistir. Dogrusal programlamada QSBWIN paket programı kullanılmıstır. En yüksek geliri saglayan bitki deseni kurak yıl için %32,94 yem bitkileri, %25 hububat, %25 endüstri bitkileri, %2 lahana, %5,06 bostan; normal yıl için %37,39 yem bitkileri, %25 hububat, %25,61 endüstri bitkileri, %4 lahana, %8 bostan; ve yagıslı yıl için %43 yem bitkileri, %16,59 hububat, %28,41 endüstri bitkileri, %4 lahana ve %8 bostan olarak belirlenmistir. Kurak yılda ekilebilir alan oranı %90 düzeyinde kalmıstır.

Determination of Optimal Crop Pattern for the Irrigation Project Area of Demirdöven

This study was carried out to determine optimal crop pattern in sustainable irrigation project area of 8328 hectare in the Demirdöven Irrigation Project Area for the arid, normal and rainy years by taking into consideration seasonal water requirements, irrigation area size, water sources, maximum or minimum cropped area sizes and total and net income per unit area by using a linear programming method. In order to determine optimal crop pattern, QSBWIN packed program was used. According to result of this study, the crop pattern resulting in the highest income values were determined as the forage crops of 32,94%, cereal grains of 25%, industrial crops of 25%, cabbage of 2% and vegetable garden of 5,06% for the arid years. These values for the normal year was determined as forage crops of 37,39%, cereal grains of 25%, industrial crops of 25,61%, cabbage of 4% and vegetable garden of 8% and rainy year was determined as forage crops of 43%, cereal grains of 16,59%, industrial crops of 28,41%, cabbage of 4% and vegetable garden of 8% respectively. Sustainable plantable area was determined as the level of 90% for arid year.

___

  • Albut, S., Güngör, Y., 1996. İpsala – Altınyazı - Karasaz Sulama Şebekesinde Su Dağıtım ve Kullanım Etkinliğinin Belirlenmesi. (Doktora Tezi Özeti). Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Yayın No: 248, Tekirdağ.
  • Anonymous, 1979. Erzurum Projesi Yapılabilirlik Raporu. DSİ VIII. Bölge Müdürlüğü, Erzurum.
  • Anonymous, 2008a. Erzurum İlinde Sulu Koşullarda Üretimi Yapılan Bitkilerin 2000 Yılı Ürün Maliyetleri. İl Tarım Müdürlüğü, Erzurum.
  • Anonymous, 2008b. Erzurum İlinde Sulu ve Kuru Koşullarda Üretimi Yapılan Bitkilerin Ortalama Verimleri. Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Erzurum.
  • Anonymous, 2009a. http://www.dsi.gov.tr/hizmet/tarim.htm
  • Anonymous, 2009b.DSİ’ce İnşa Edilerek İşletmeye Açılan Sulama ve Kurutma Tesisleri 2008 Yılı Mahsul Sayımı Sonuçları. s:125-131, Ankara..
  • Baştepe, E., Güngör, Y.,1984. Kayseri Sarımsaklı Sulama Şebekesi Alanında Optimum Su Kullanımı Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayınları. No: KT – 2 . Ankara.
  • Boyacıoğlu, R., 1981. Toprak ve Su Kaynaklarının Geliştirilmesi Projelerinde Ekonomik Analiz. Köyişleri ve Kooperatifler Bakanlığı Topraksu Genel Müdürlüğü Yayınları No : 704, Ankara.
  • Bulut, S., 2005. Ekim Zamanı ve Ekim Sıklığının Kırık Buğday Çeşidinde Bitki Gelişmesi ve Verim Üzerine Etkisi. (Yüksek lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Çakmak, B., Aküzüm, T. 2006. Türkiye’de Tarımda Su Yönetimi, Sorunlar ve çözüm Önerileri. TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası Su Politikaları kongresi. Cilt:2, s.349-359, Ankara.
  • Delibaş, L., 1992. Büyük Sulama Şebekelerinde Optimum Planlama ve Yönetimi. IV. Ulusal Tarımsal Yapılar ve Sulama Kongresi Bildirileri, s. 25 –35, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Yapılar ve Sulama Bölümü, Erzurum.
  • Erdem, G., 1989. Ankara Güvenç Köyü Sulama Göletinden Yapılan Sulamanın Ürün ve Gelir Artışına Etkisi. Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Ankara Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara.
  • Erkuş, A., Demirci, R., 1985. Tarımsal İşletmecilik ve Planlama. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No :944, Ankara.
  • Kızıloglu, F.M., 2002. Aşağı Pasinler Ovası Sulama Sisteminin Performansı, sorunları ve Çözüm Önerileri Üzerine Bir Araştırma (Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Kodal, S., Tokgöz, M . A., Olgun, M., Öztürk, F., Selenay, M. F.,Beyribey, M.,1992. Yağış, Toprak ve Bitki Deseninin Sulama Suyu Miktarı ile Sistem Kapasitesine Etkisi. IV. Ulusal Tarımsal Yapılar ve Sulama Kongresi Bildirileri, 2, 8 – 13.Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi , Erzurum.
  • Smith, M.,1992. Cropwat a Computer Programme for Irrigation Planning and Management. FAO Organization of the United Nations, Rome.
  • Şahin,Ü., Hanay, A.,1996. Erzurum Daphan Ovasında Yetiştirilmesi Planlanan Bitkilerde Pratik Sulamanın Bilgisayar Programı ile Belirlenmesi. Journal of Agriculture and Forestry, (20), 415 – 423, Ankara.
  • Tekinel, O., Çevik, B.,1980. Türkiye’ de Toprak ve Su Kaynaklarından Etkin Biçimde Yararlanmada Karşılaşılan Sorunlar. Su ve Toprak Kaynaklarının Geliştirilmesi Konferansı, DSİ Genel Müdürlüğü Yayınları. Ankara.
  • Uçan, K., 1999. Kahramanmaraş Sulamasında Sulama Suyu Etkinliğinin Belirlenmesi.(Doktora Tezi) Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-2910
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 1985
  • Yayıncı: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi Yayın Ofisi