Türkiye’de Medikal Turizm İncelemesi: Özel Hastanelerde Bir Çalışma

Türkiye, sağlık ve sağlık turizmi çeşitleriyle son yıllarda hızlı bir şekilde büyüme göstermektedir. Türkiye, turizmden elde ettiği gelir seviyesini artırmak, daha fazla turist çekebilmek amacıyla turizme yatırımlar yaparken aynı zamanda turizmde çeşitlendirme politikası uygulamaktadır. Turizmin çeşitlendirilmesinde en önemli turizm türünden birisini medikal turizm oluşturmaktadır. Türkiye’nin, uzman hekimleri, tecrübeli sağlık personeli, tıbbi teknolojisi, hizmet kalitesi, misafirperverliği, alt ve üst yapı olanakları ile medikal turizmde büyük bir potansiyeli bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı sağlık turizmi çeşitlerinden olan medikal turizmin Türkiye’deki mevcut durumunu incelemek, medikal turizmde sorunların olup olmadığını belirlemek ve öneriler geliştirmektir. Bu amaç kapsamında Türkiye genelinde 206 özel hastane yöneticisiyle anket yöntemi kullanılarak veri toplanmıştır. Çalışma kapsamında hastanelerin birçoğunda medikal turizm anlayışının oluştuğu görülmüştür. Tanıtım problemleri, olumsuz ülke imajı, Türkiye’de medikal turizmin gelişimine olumsuz etki eden unsurlar olarak belirlenirken; sağlık mevzuatı sorunları, mali destek yetersizliği ve nitelikli personel sıkıntısı yöneticiler tarafından sorun olarak belirlenmiştir. Yapılan içerik analizi sonrasında medikal turizmin gelişimi için hastane yöneticileri tarafından yapılan öneriler tanıtımın yapılması, ortak ücret tarifesi oluşturulması ve akreditasyona önem verilmesi konuları ön plana çıkmıştır. Türkiye’nin medikal turizmde pazar payını artırabilmesi amacıyla yurt dışında tanıtımı etkin ve aktif olarak yapması, yabancı dil bilen sağlık personel sayısının ve niteliğinin artırılması, alt yapı olanaklarını geliştirmesi ve akreditasyona önem verilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Turizm Çeşitlendirmesi, Sağlık Turizmi, Medikal Turizm, Türkiye’de Medikal Turizm

Review of Medical Tourism in Turkey: A Study in Private Hospitals

Turkey shows rapid growth with the kinds of health care and health tourism. While Turkey is making an investment in tourism so as to increase the level of income earned from tourism and attracts more tourists, it also implements diversification policy in tourism. One of the most important type of tourism in the diversification of the tourism constitutes medical tourism. With Turkey's specialist physicians experienced medical personnel, medical technology, quality of service, hospitality, infrastructure and superstructure facilities, there is a great potential in medical tourism. This study was conducted in order to examine the current situation of the medical tourism being a kind of health tourism in Turkey, determine whether there are problems in medical tourism and develop proposals. In the light of this purpose, data was collected from 206 private hospital managers across the Turkey by using questionnaire. Within the scope of the study, most of the hospitals have seen medical tourism concept. Advertisement problems, negative country image, determined as negative factors affecting the development of medical tourism in Turkey; health legislation problems, financial support inadequacy, and the problem of qualified staff were identified as problems by the managers. After the content analysis, the suggestions made by the hospital administrators for medical tourism development, the promotion, the establishment of the common tariff scheme and the importance of accreditation have been given priority. Turkey should give importance to making efficient and active promotion across abroad, increasing the number and the quality of staff who speak foreign languages, the development of infrastructure and accreditation so as to increase market share in the medical tourism.

Keywords:

Tourism Diversification, Health tourism, Medical tourism, Medical tourism in Turkey,

PDF

___

Akdu, S. (2009). Sağlık turizmi kapsamında medikal turizm ve Türkiye’deki uygulamalar üzerine bir araştırma; İstanbul ve Ankara örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Altunışık, R., Coşkun, R., Yıldırım, E., Bayraktaroğlu, S. (2002). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: spss uygulamalı, 2.baskı, Sakarya: Sakarya Kitapevi.
Alvarez, M.M, Chanda, R., ve Smith, R.D. (2011). The potential for bi-lateral agreements in medical tourism: A qualitative study of stakeholder perspectives from the UK and India. Globalization and Health: Vol:7, Issue:1, 1 Eylül 2014 tarihinde http://www.globalizationandhealth.com/content/7/1/11, adresinden alınmıştır.
Anvekar, S.R. (2012). Medical tourism in India: A strategic approach towards effective branding for health care services marketing. American Journal of Management, Vol:12(2/3): 108-116.
Bookman, M.Z., ve Bookman, K.R. (2007). Medical tourism in devoloping countries. New York: Palgrave Macmillan.
Binler, A. (2015). Türkiye’nin Medikal Turizm Açısından Değerlendirilmesi ve Politika Önerileri. T.C.Kalkınma Bakanlığı, Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü Kalkınma Bakanlığı Yayınları.
Buzcu, Z.(2016). Türkiye’de Medikal Turizm ve Özel Hastanelerde Bir Çalışma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı. Mersin.
Cohen, I.G. (2012). How to regulate medıcal tourısm (And why it matters for bioethics), Developing World Bioethics, Volume: 12, Number 1: 9–20. DOI:10.1111/j.1471-8847.2012.00317.x.
Connell, John. (2006). Medical tourism: Sea, sun, sand and surgery. Tourism Management, 27: 1093-1100.
Dawn, S.K., ve Pal, S.(2011). Medical tourism in india: Issues, opportunities and designing strategies for growth and development. International Journal of Multidisciplinary Research, Vol.1 Issue 3: 185-202.
Deloitte (2012). Türkiye Sağlık Sektörü Raporu. 1 Ağustos 2014 tarihinde http://www.deloitte.com/assets/Dcom- Turkey/Local%20Content/Articles/YASED_T%C3%BCrkiye%20Sa%C4%9Fl%C4%B1k%20Sekt%C3%B6r%C3%BC%20Raporu.pdf adresinden alınmıştır.
Demirer, Ö. E. (2010). Türkiye’de medikal turizm ve geliştirilmesi: örnek bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
Gülen, K.G., Demirci, S. (2012). Türkiye’de sağlık turizmi sektörü. İstanbul: İstanbul Ticaret Odası Yayınları. Yayın No: 2011-39. Çevrimiçi: http://www.ito.org.tr/itoyayin/0026604.pdf, Erişim Tarihi: 05.08.2014.
Han, H., Hwang, J. (2013). Multi-dimensions of the perceived benefits in a medical hotel and their roles in international travelers’decision-making process. International Journal of Hospitality Management, 35: 100-108.
Heung, V.C.S., Küçükusta, D., ve Song, H. (2011). Medical tourism development in Hong kong: An assessment of the barriers. Tourism Management, 32: 995-1005.Hudson, S., ve Li, X.(R.) (2012). Domestic medical tourism: A neglected dimension of medical tourism research. Journal of Hospitality Marketing & Management, 21:3, 227-246. DOI: 10.1080/19368623.2011.615018.
Iordache, C., Ciochiná, I., ve Roxana, P. (2013). Medical tourism- between the content and socio-economic development goals, development strategies, Romanian Journal of Marketing, Issue 1: 31-43.
İçöz, O. (2009). Sağlık turizmi kapsamında medikal (tıbbi) turizm ve Türkiye’nin olanakları. Journal of Yasar University, 4(14): 2257-2279.
Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntem. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. LTD.ŞTİ.
Kaya, S., Yıldırım, H.H., Karsavuran, S., Özer, Ö., Şencan, İ., ve Aydın, D. (2013). Türkiye Medikal Turizm Değerlendirme Raporu 2013. Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Sağlık Turizmi Daire Başkanlığı.
Kazemi, Z. (2007). Study of the effective factors for attracting medical tourism in Iran. Unpublished Master Thesis. Lulea University of Technology, Sweden.
Khafizova, L. (2011). Medikal turizmin gelişmesinde seyahat işletmelerinin önemi ve Türkiye’deki durum. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Kiremit, A.Ş. (2008). Turizmin gelişiminde bir alternatif olarak medikal turizm: bir sağlık kuruluşunda araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Kostak, D. (2007). Turizm hareketleri (Türkiye örneği üzerinden sağlık turizmi). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Lee, M., Han, H., ve Lockyer, T. (2012). Medical tourism-attracting Japanese tourists for medical tourism experience. Journal of Travel & Tourism Marketing, 29:1, 69-86. DOI: 10.1080/10548408.2012.638564.
Lee, C., ve Spisto, M. (2007). Medical tourism, the future of health services. 1 eylül 2014 tarihinde http://www.bm.nsysu.edu.tw/tutorial/iylu/12th%20ICIT/07-07.pdf adresinden alınmıştır.
Musa, G., Doshi, D.R., Wong, K.M., ve Thirumoorthy, T. (2012). How satisfied are inbound medical tourists in Malaysia? A study on private hospitals in Kuala Lumpur. Journal of Travel & Tourism Marketing. 29: 629–646. DOI: 10.1080/10548408.2012.720150.
Jose, R., ve Sachdeva, S. (2010). Keeping an eye on Future: Medical tourism. Indian Journal of Community Medicine. Vol 35/Issue 3: 376-378. DOI: 10.4103/0970-0218.69247.
Omay, E.G.G., ve Cengiz, E. (2013). Health tourism in Turkey: Opportunities and threats. Mediterranean Journal of Social Sciences MCSER Publishing, Rome-Italy, Vol: 4 No: 10, 424-431. Doi:10.5901/mjss.2013.v4n10p424.
Özer, Ö., ve Sonğur, C. (2012). Türkiye’nin dünya sağlık turizmindeki yeri ve ekonomik boyutu. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(7): 69-81.
Pan, T-Z., ve Chen, W.C. (2014). Chinese medical tourists-Their perceptions of Taiwan. Tourism Management, 44: 108-112.
Peters, C.R., ve Sauer, K.M. (2011). A survey of medical tourism service providers. Journal of Marketing Development and Competitiveness, vol, 5(3): 117-126.
Ricafort, K.M.F. (2011). A study of ınfluencing factors that lead medical tourists to choose thailand hospitals as medical tourism destination. Unpublished Master Thesis, School of Business and Technology of Webster University, Thailand.
Scott, J.J., Fike, D.S., Zhang, S., ve Raehl, C.L. (2012). Domestic medical tourism: Are hospital charges a factor?. The International Journal of Health, Wellness and Society,Volume:2, Issue:1: 63-72. http://healthandsociety.com/, ISSN 2156-8960.
Sert, G., Kurtoğlu, M., Akıncı, A., ve Seferoğlu, S.S.(2012). Öğretmenlerin teknoloji kullanma durumlarını inceleyen araştırmalara bir bakış: Bir içerik analizi çalışması. Akademik Bilişim’12 - XIV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. 1 - 3 Şubat 2012. Uşak Üniversitesi.
T.C. Kalkınma Bakanlığı (2014). Onuncu Beş Yıllık Kalkınma Planı (2014-2018). 13 Ağustos 2014 tarihinde http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments/12/Onuncu_Kalk%C4%B1nma_Plan%C4%B1.pdf adresinden alınmıştır.
T.C. Sağlık Bakanlığı, Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü (2016). Tüm Yönleriyle Sağlık Turizmi Birleşik Arap Emirlikleri Ülke Raporu.
TÜSİAD-Sağlık Çalışma Grubu (2009). Türkiye için yeni bir fırsat penceresi: Tıp turizmi görüş belgesi. 25 Haziran 2014 tarihinde http://www.tusiad.org.tr/__rsc/shared/file/tip-turizmi-baski-SON-Aralik-2009.pdf. adresinden alınmıştır.
Tütüncü, Ö., Kiremitçi, İ., Çalışkan, U. (2011). Sağlık turizmi, güvenlik ve kalite. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt: 22(1): 31-39.
Vijaya, R.M. (2010). Medical tourism: Revenue generation or international transfer of healthcare problems?. Journal of Economıc Issues, Vol. XLIV, No: 1: 53-69. DOI 10.2753/jeı0021-3624440103.
Woo, E., ve Schwartz, Z. (2014). Towards assessing the knowledge gap in medical tourism. Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism, 15:2, 213-226. DOI: 10.1080/1528008X.2014.889516.
Yalçın, P. (2006). Türkiye’de sağlık turizminde alt yapı oluşturulma gereği ve sağlık kurumlarına yönelik bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Yavuz, M.C. (2011). Dünyada Sağlık Turizmi ve Adana Destinasyonu. Adana: Çukurova Üniversitesi Basımevi.
Yu, J., Lee, T.J., ve Noh, H. (2011). Characteristics of a medical tourism ındustry: The case of South Korea. Journal of Travel & Tourism Marketing, 28:8, 856-872. DOI: 10.1080/10548408.2011.623052.
Yeoh, E., Othman, K., ve Ahmad, H. (2013). Understanding medical tourists: Word-of-mouth and viral marketing as potent marketing tools. Tourism Management, 34: 196-201.