Kiriş açıklığına kolon yerleştirilmesi taşıma gücü yetersiz veya hasarlı kirişlerin onarım ve güçlendirilmesi amacıyla pratikte yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Bu yöntemin kiriş davranış/dayanımına etkisini incelemek üzere, birreferans kirişi, iki güçlendirme kirişi ve iki onarım kirişi olmak üzere, beş deney elemanı hazırlanmıştır. Güçlendirme, deneyden önce kolon ilavesi yapılan, birincisi monotonik yükleme, ikincisi tek yönlü tekrarlanır yükleme altında denenen iki kiriş ile modellenmiştir. Onarım ise, kirişte çökme oluştuktan sonra kolon ilavesi yapılan ve monotonik yükler altında denenen iki kiriş ile modellenmiştir. Referans kiriş, onarım ve güçlendirme kirişlerinin rehabilitasyon öncesi davranış/dayanımını yansıtmaktadır. Güçlendirme kirişleri de, onarım kirişlerinin referansı olarak düşünülmüştür. Deney verileri kullanılarak çizilen Yük-Deplasman ve Moment-Eğrilik ilişkileri yardımıyla kirişlerin dayanım artışları, enerji tüketimi, rijitlik ve süneklik faktörleri incelenmiştir. Bu çalışmada kiriş açıklık ortasına kolon yerleştirme yöntemi ile yapılan onarım ve güçlendirmede, davranış/dayanım açısından başarılı sonuçlar elde edilmiştir. Kiriş rehabilitasyonuna yönelik diğer çalışmalara kıyasla pratikte daha rahat kullanılması açısından da başarılı bir yöntemdir. Gerek onarım gerekse güçlendirme deney elemanları, kiriş taşıma gücü açısından beklenenin çok üzerinde bir performans sergilemişlerdir. Rehabilite edilen kirişler, ortalama olarak, yalın kirişe kıyasla yaklaşık %180 daha fazla yük taşımışlardır.

Adding a new column midspan of the beam is a commonly used technique for the repairing/strengthening of structurally inadequate or damaged reinforced concretebeams. In order to investigate the impacts of the technique on the beam behaviour and strength, an experimental study was made. One reference, two strengthened and two repaired beams were assembled. Strengthening was modeled by two beams which were supported before they were prepared. The first beam was loaded monotonically and the second beam was loaded by repeated loading. The repairing was simulated by supporting the beams after the specified deflection limits were imposed by monotonic loading. The reference beam reflects the prestrengthening and pre-repairing behaviour/strength of the strengthened and repaired beams. Also the strengthened beams were considered as reference beams for repaired beams. The increase in strength, energy dissipation, rigidity and ductility were investigated by analyzing the Load-Deflection and MometCurvature plots obtained form the experiments. Adding a column midspan of the beam proved successful in terms of behaviour and strength in this study. The technique is also favourable due to the ease of application when compared to the other beam rehabilitation methods. The structural performance of both strengthened and repaired beams were beyond the prior expectations. On an average basis, the reinforced beams carried 180 % more load then the untreated beams of the same size.