REKREASYON FAALİYETLERİNİN İLKÖĞRETİM OKULU ÖĞRENCİLERİNİN DURUMLULUK VE SÜREKLİ KAYGI DÜZEYLERİ ÜZERİNE ETKİLERİ

Bu araştırma rekreasyon faaliyetlerinin ilk okul çocuklarının durumluluk ve sürekli kaygı düzeylerine etkilerini araştırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini Konya-Selçuklu ‹lçesindeki iki ilköğretim okulunun 6, 7. ve 8. sınıflarında okuyan 115 kız ve 120 erkek öğrenci oluşturmuştur. Öğrencilerin % 95’i sedanterdir. Öğrencilere kendini değerlendirme testi STAI form TX-1 ve Sürekli Anksiyete Ölçeği Kendini Değerlendirme Testi STAI form TX-2 uygulanmıştır. Sonuçların analizi için bağımlı örneklemelerde t-testi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, deneklerin rekreasyon faaliyetleri öncesi ve sonrası durumluluk kaygı düzeylerinde anlamlı bir farka rastlanmazken (p>0.05), sürekli kaygı düzeylerinde, istatistiksel olarak anlamlı şekilde azalmanın olduğu görülmüştür (p<0.05). Sonuç olarak, rekreasyon faaliyetleri sonunda kız ve erkek öğrencilerin sürekli kaygı düzeyinde anlamlı bir azalmanın olduğu göz önünde bulundurularak, okullarda rekreasyon faaliyetlerinin yaygınlaştırılması önerilmektedir.

THE EFFECT OF RECREATION ACTIVITIES PRIMARY SCHOOL CHILDREN’S ANXIETY LEVELS

This study was conducted in order to find out the effect of recreational activities of primary school students on their permanent anxiety and continious anxiety. This study was carried out on the 6th, 7th and 8th year students totaling of 115 girls and 120 boys in the Selcuklu of Konya. 95% of the students was sedentary. Self evaluation test (STAI) form TX-1 and continious anxiety scale evaluation test STAI form TX-2 were applied to the students. While there was no statistical significance (p>0.05) on the permanent anxiety levels before and after the recreational activities, continious anxiety level showed a statistically significant decrease (p<0.05). As a result, recreational activities would be suggested taking into account the decreased continious anxiety level for both girls and boys following recreational activities.

___

  • Akandere M. (2000) Kaygı ile Başa Çıkmada Sporun Etkisinin Kardeş Sayısı Açısından İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Okulu 1. Spor Kongresi.
  • Akış N. İrgil E. Pala K. (2001) Gemlik Çıraklık Eğitim Merkezi’nde Okuyan Çırakların Çalışma Koşulları ve Sosyal Sorunları. Ulusal İş Sağlığı ve İşyeri Hekimliği Günleri Bildiri kitabı, 27-29 Nisan 2001, Bursa, s. 54-61.
  • Aral N. (1977) Fiziksel İstismar ve Çocuk, Tekışık Veb Ofset Tesisleri, Ankara, s.22.
  • Aslan S. H. Aslan O. ve Alparslan Z. N. (1998) Annedeki Süreğen Depresyonun Çocuktaki depresyon ve Kaygı Düzeylerine Etkisi, Türk Psikiyatri Dergisi, 9 (1) s. 32-37.
  • Aşçı F. H. ve Kin A. (1998) Bayan Futbolcularda Kaygı ve Kendini Fiziksel Algılama. 5. Spor Bilimleri Kongresi. 5-7 Kasım Ankara, s. 247.