İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Akademik Başarılarını Öğrenme Stillerine Göre İncelenmesi

Bu çalışmada, ilköğretim matematik öğretmen adaylarının türev konusundaki akademik başarılarının öğrenme stillerine göre incelemesi amaçlanmıştır. Çalışmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini, 2015-2016 eğitim-öğretim döneminde Buca Eğitim Fakültesi İlköğretim Matematik Öğretmenliği Anabilim Dalı’nda öğrenim gören %75,86’sı (n=154) kadın, %24,14’ü (n=49) erkek olmak üzere toplam 203 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, öğretmen adaylarının türev konusundaki akademik başarılarını belirlemek için 25 soruluk çoktan seçmeli başarı testi ve öğrenme stillerini belirlemek için Kolb (1976) tarafından geliştirilen ve Aşkar ve Akkoyunlu (1993) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan Kolb Öğrenme Stili Envanteri kullanılmıştır. Araştırmada sonucunda öğrencilerin %39,90’ının özümseyen, %17,24’inin değiştiren, %31,52’ünün ayrıştıran ve %11,34’inin yerleştiren öğrenme stiline sahip olduklarını göstermektedir. İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin türev konusundaki akademik başarılarının sınıf bağımsız değişkenine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılaştığı saptanmıştır. İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin sınıf bağımsız değişkenine göre Kolb öğrenme stilleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılaşmaların olduğu saptanmıştır. İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin Kolb öğrenme stillerinin cinsiyet bağımsız değişkenin etkilenmediği, cinsiyete göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılaşmanın olmadığı bulunmuştur. 

___

  • Akkoyunlu, B. (1995). Bilgi Teknolojilerinin Okullarda Kullanımı ve Öğretmenlerin Rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 105-109. Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Alamalhodaei, H. (2001). Convergent/Divergent Cognitive Styles and Mathematics Problem Solving. Journal of Science and Mathematics Education in Southeast Asia, 24 (2), 102
  • Artigue M. (1997). Le logiciel Derive comme révélateur de Phénomènes didactiques liés àla’utilisationd’environnements informatiques pour l’apprentissage. Educational Studies in Mathematics, 33 (2), 133-169.
  • Aşkar, P. & Akkoyunlu, P. (1993). Kolb Öğrenme Stili Envanteri, Eğitim ve Bilim; sayı:87,
  • Babadoğan, C. (2000). “Öğretim Stili Odaklı Ders Tasarımı Geliştirme”, Milli Eğitim Dergisi,
  • Balcı, M. (2001). Genel matematik (2. baskı). Ankara: Balcı Yayınları.
  • Başıbüyük, A. (2004). Matematik Öğretmenlerinin Dikkate Alabilecekleri Öğrenme Stilleri Mc Carthy Modeli. Milli Eğitim Dergisi, sayı:163
  • Büyüköztürk, S. (2001). Deneysel Desenler. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Elçi, A.N. (2008). Öğrenme stillerine uygun olarak seçilen öğrenme yöntemlerinin öğrencinin başarısına, matematiğe yönelik tutumuna ve kaygısına etkileri. (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Felder, M. R. (1996). Matters of style. American Society for Engineering Education, 6(4), 18- 23.
  • Gencel, İ. E. (2006). Öğrenme stilleri, deneyimsel öğrenme kuramına dayalı eğitim, tutum ve sosyal bilgiler program hedeflerine erişi düzeyi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Hasırcı, Ö. (2005). Görsel öğrenme stillerine göre düzenlenen öğretimin akademik başarı ve kalıcılığa etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 299-314
  • Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kaya, F. (2007). İlköğretim Öğrencilerinin Öğrenme stillerine Dayalı Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Düzeyinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Kılıç, E.(2002). Baskın Öğrenme Stilinin Öğrenme Etkinlikleri Tercihi ve Akademik Başarıya Etkisi, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, Cilt: 1, Sayı :1, Temmuz.
  • Kilpatrick, J. (1992). A history of research in mathematics education. In D. A. Grouws (Ed.), Handbook of research on mathematics teaching and learning: A project of the National Council of Teachers of Mathematics (pp. 3-38). New York, NY, England: Macmillan Publishing Co, Inc.
  • Koç, D. (2007). İlköğretim Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri: Fen Başarısı ve Tutumu Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Kocatepe Üniversitesi.
  • Kolb, D. (1984). Experiential Learning: Experience as the Source of Learning and Development, New Jersey: Prentice Hall, Inc, Engle wood Cliffs.
  • Peker, M. (2003a). Öğrenme Stilleri ve 4MAT Yönteminin Öğrencilerin Matematik Tutum ve Başarılarına Etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi) Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Peker, M. (2003b). Kolb öğrenme stili modeli. Milli Eğitim Dergisi. 157, 185-192.
  • Peker, M. & Aydın, B. (2003). Anadolu ve Fen liselerindeki Öğrencilerin Öğrenme Stilleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı: 14, 167-172.
  • Rayner, S. & Riding, R. (1997) Towards a categorisation of cognitive styles and learning styles, Educational Psychology, 17 (1-2), 5-27.
  • Smith, B. A. (1996). A meta-analysis of outcomes from the use of calculators in mathematics education. Doctoral dissertation, Texas A&M University at Commerce. Dissertation Abstracts International, 58, 03.
  • Tall, D. (1990). Inconsistencies in the learnig of calculus and analysis. Focus on Learning Problems in Mathematics, 12, 46-63.
  • Tatar, E., Okur, M., & Tuna, A., (2008). Ortaöğretim matematiğinde öğrenme güçlüklerinin saptanmasına yönelik bir çalışma, Kastamonu Eğitim Dergisi, 16 (2), 507-516.