20677

DOĞU KARADENİZ HAYVANCILARI VE ÇOBANLARI ARASINDA GELENEKSEL MESLEK HUKUKUNUN TEMSİLLERİ

Yazılı hukuk düzenlemelerinin henüz gelişmediği veya mevcut düzenlemelerin halkhayatının çeşitli alanlarında ihtiyacı karşılayamadığı durumlarda, topluluk tarafından sözlü vegeleneksel karakterde geliştirilen hukuk kuralları işlerlik kazanmıştır. Halk gruplarının her biribir ölçüde bir çeşit halk hukukuna sahiptir. Doğaları gereği çoğu zaman değişime dirençli olangeleneksel hukuk kuralları, başlangıçta karmaşık koşulları karşılamak üzere ortaya çıkarlar.Mevcut koşullar devam ettiği sürece işlerliklerini koruyan kurallar, koşulların değişmesi halindedeğişime uğrarlar. Geleneksel nitelikler taşıyan meslek organizasyonlarında halk hukukununtemsilinde sosyal hukukun genel ilkelerine, icra edilen mesleğin doğasından kaynaklanan özelhükümler de eklenmektedir. Bu bağlamda çobanlık gibi uygulama ve üretime dayalı dinamikmesleklerde, meslekî süreçlerin çeşitlilikleri ile uyumlu olarak uygulanan süreçler içinde ortayaçıkan ve takip edilebilen özel kurallar da geliştirilebilmektedir. Katılımcıları aynı amaçlar etrafındabirleştirmenin ve harekete geçirmenin yanında üretimin sürekliliğini sağlamayı amaçlayan her birgeleneksel kural, mesleğin zamanla bütün bir kurallar sistemine sahip olmasını sağlamaktadır.Bu çalışmada, Doğu Karadeniz bölgesinde hayvancılığa dayalı bir ekonomik modellegeçimlik ihtiyaçlarını karşılayan toplulukların ve bu topluluklar içinde çoban vasfıyla yer alantemsilcilerin meslek ekseninde geliştirdikleri veya uygulamaya devam ettikleri enformel hukukkuralları değerlendirilmeye çalışılacaktır. Alan araştırmaları ile tespit edilen geleneksel hükümlerinmeslekî uygulama alanları ve işlevleri çok yönlü olarak değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Doğu Karadeniz, meslek folkloru, halk hukuku, meslek grubu

PDF

___

Dundes - Renteln, Alison ve Dundes, Alan. (1995). Folk Law - Essays in the Theory and Practice of Lex Non Scripta: Volume-I. Madison-Wisconsin: The University of Wisconsin Press.
Eliade, Mircea. (1991). Kutsal ve Dindışı. (Çev.: Mehmet Ali Kılıçbay). Ankara: Gece Yayınları. Gennep, Arnold Van. (1992. The Rites of Passage. (Translate: Monika B. Vizedom and Gabrielle L. Caffee). Chicago: University of Chicago Press.
Haberal, Hikmet. (2015). Turizmde Kültürel Miras Rize. Ankara: Kalkan Matbaacılık.
Hogg, Michael A. ve Vaughan, Graham M. (2011). Sosyal Psikoloji. (Çev.: İbrahim Yıldız ve Aydın Gelenez). İstanbul: Ütopya Yayınları.
Honko, Lauri. (2006). “Ritüellerin Oluşum Süreci”. (Çev.: Ruhi Ersoy). Millî Folklor, 9 (69), s. 129- 140.
Keçe-Türker, Seher. (2012). “Çoban ve Konuk Ağırlaması”. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14 (23), 83-88.
Malinowski, Bronislaw. (1998). İlkel Toplum. (Çev.: Hüseyin Portakal). Ankara: Öteki Yayınevi.
McCarl, Robert S. (1996b). “Occupational Folklore”. Folk Groups And Genres: An Introduction, (Ed. Eliot Oring). Utah: Utah State University Press, s. 71-91.
Oğuz, Burhan. (2002). Türkiye Halkının Kültür Kökenleri-2/A (Tarım-Hayvancılık-Meteoroloji). İstanbul: Anadolu Aydınlanma Vakfı Yayınları.
Örnek, Sedat Veyis. (1995). Türk Halkbilimi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Simpson, Jacqueline ve Roud, Steve. (2000). A Dictionary of English Folklore. Oxford: Oxford University Press.
Tezcan, Mahmut. (1985). “Ülkemizde Geleneksel Halk Hukuku Uygulamaları”. Türk Folkloru Araştırmaları 1985/2, 93-109.
Üçer, Müjgan. (2011). “Sivas’ta Çobanlık”. Çoban Kitabı. (Ed. Emine Gürsoy Naskali). İstanbul: Kitabevi Yayınları, s. 249-271.
Yılmaz, Anıl ve Telci, Cahit. (2010). “Türk Kültür Terminolojisinde Göç Kavramı Üzerine”. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 7 (2), s. 14-33.
Yund, Kerim. (1963). “Türk Hukuk Folkloru Üzerine”. Türk Folklor Araştırmaları, S. 170, s. 3181- 3182.
Zaman, Mehmet. (2001). “Geleneksel Yayla Şenliklerinin Doğu Karadeniz Bölümü Yayla Turizminin Geliştirilmesindeki Rolü”. Doğu Coğrafya Dergisi, 7 (6), s. 188-214.