KAMUSAL VE ÖZEL: ROUSSEAU'NUN EĞİTİM ANLAYIŞI ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME

Genel istence dayalı cumhuriyetçi demokratik bir yönetimi, yozlaşmış uygar toplumsal yaşamı doğa durumuna yaklaştırabilecek en ideal siyasal sistem olarak gören Rousseau, böyle bir sistemin işleyebilmesini, doğalcı bir eğitim sürecinden geçirilen erdemli yurttaşların yetiştirilmesine bağlar. Rousseau’nun savunduğu doğalcı eğitim, birbirinden tamamen farklı olan kadın ve erkek doğasını biçimlendirerek özel alan ve kamusal alan kişilerini yetiştirmeye hizmet eder. Özel olanla kamusal olanın amaç ve çıkarlarının birbirine tamamen karşıt olduğunu düşünmekle birlikte, özel alanı kamusal alanın bütünleyici bir parçası olarak konumlandırmaya çalışan Rousseau, bunun koşulunu, gelecekte özel alanı yönetecek olan kız çocuklarının, erkek çocuklarının aldığı eğitimden tamamen farklı olan bir eğitimden geçmesine dayandırır. Onun kız çocukları için uygun gördüğü eğitim, kadınları kamusal yaşamdan tamamen dışlayarak yurttaşlık sıfatından mahrum bırakır.

PUBLIC AND PRIVATE: AN ASSESSMENT THROUGH ROUSSEAU’S UNDERSTANDING OF EDUCATION

Rousseau, who sees republican democratic administration based on common will as most ideal political system to bring degraded and corrupt civilized social life closer to state of nature, attributes functioning of such system to training of virtuous citizens who go through naturalist education process. Rousseau’s naturalist education serves educate private and public spheres by shaping completely different nature of men and women. Rousseau seeks to position private sphere as an integral part of public sphere, though he thinks aims and interests of the private and public are completely opposite, but is based on the condition that girls, who will manage the private sphere in future, undergo education that is completely different from that of boys. His education for girls reveals that women are excluded from public life and deprived of citizenship.

___

  • Abramson, Jeffrey (2014), Minerva’nın Baykuşu: Batı Siyasi Düşünce Tarihi, çev. İ. Yıldız, Ankara: Dipnot Yayınları.
  • Casnabet, Michȇle Crampe (2005), “On Sekizinci Yüzyıl Felsefesinin Bir Örneği”, çev. A. Fethi, Kadınların tarihi III: Rönesans ve Aydınlanma Çağı Paradoksları içinde, eds. G. Duby & M. Perrot, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, ss. 303-332.
  • Durğun, Serpil (2012), “Jean Jacques Rousseau’da Amour Propre Kavramı”, Özne Felsefe ve Bilim Yazıları (Güz), 17. Kitap, 113-112.
  • Genç, Hanife Nalan (2015), “Jean Jacques Rousseau’nun Emile’inde Kadın Eğitimi”, Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (1), 25-34.
  • Kofman, Sarah (2012), “Rousseau’nun Fallokratik Sınırları”, çev. M. Yıldırım, Özne Felsefe ve Bilim Yazıları (Güz), 17. Kitap, 135-150.
  • Kymlicka, Will (2016), Çağdaş Siyaset Felsefesine Giriş, çev. E. Kılıç, 3. baskı, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Lloyd, Genevieve (2015), Erkek Akıl: Batı Felsefesinde Erkek ve Kadın, çev. M. Özcan, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • MacKinnon, Catherine (1987), Feminism Unmodified: Discources on Life and Law, Cambridge: Harward University Press.
  • Michaud, Stephane (2005), “Sanatsal ve Edebi Putlar”, çev. A. Fethi, Kadınların tarihi IV: Devrimden Dünya Savaşına Feminizmin Ortaya Çıkışı içinde, eds. G. Duby & M. Perrot, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, ss. 117-137.
  • Nye, Andrea (2004), Feminism and Modern Philosophy: An Introduction, New York: Routledge.
  • Okin, Susan Moller (1987), “Justice and Gender”, Philosophy & Public Affairs,16 (1), 42-72. http://www.jstor.org/stable/2265205?seq=1&cid=pdf-references_tab_contents adresinden alınmıştır.
  • Phillips, Anne (1995), Demokrasinin Cinsiyeti, çev. A. Türker, İstanbul: Metis Yayınları.
  • Rousseau, Jean Jacques (1998). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı, çev. R.N. İleri, İstanbul: Say Yayınları.
  • Rousseau, Jean Jacques (2004), Yalnız Gezenin Düşleri, çev. E. Yanarocak, İstanbul: Bordo Siyah Yayınları.
  • Rousseau, Jean Jacques (2011), Emile ya da Çocuk Eğitimi Üzerine, çev. M. Baştürk ve Y. Kızılçim, Ankara: Kilit Yayınları.
  • Uygur, Gülriz (2016), “Kadına Yönelik Şiddeti Önlemede Toplumsal Cinsiyet Eşitliğinin Önemi”, Dini Araştırmalar, Kadın Özel Sayısı, 209-227. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/233866 adresinden alınmıştır.
  • Wedel, Hiedi (2001), Siyaset ve Cinsiyet: İstanbul Gecekondularında Kadınların Siyasal Katılımı, çev. C. Kurultay, İstanbul: Metis Yayınları.
  • Wollstonecraft, Mary (2017), Kadın Haklarının Gerekçelendirilmesi, çev. D. Hakyemez, IV. Baskı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Hasan Ali Yücel Klasikler Dizisi
  • Eisenstein, Zillah R. (1988). The Female Body and The Law. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
  • Rousseau, Jean Jacques (2013), Toplum Sözleşmesi, çev. Ş. Yeltekin, İstanbul: Araf Yayınları.
  • Rousseau, Jean Jacques (2019), Bilimler ve Sanatlar Üzerine Söylev, çev. S. Eyüboğlu, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Tunçel, Ahu (2012). “Özgün Bir Yurttaşın Anatomisi Olarak Emile”, Özne Felsefe ve Bilim Yazıları (Güz), 17. Kitap, 85-101.
  • West, David (1998). Kıta Avrupası Felsefesine Giriş: Rousseau, Kant, Hegel’den Foucault ve Derrida’ya, çev. A. Cevizci. İstanbul: Paradigma Yayınları.