Eroin Bağımlılarında Sabahçıl-Akşamcıl Tiplendirmesinin Araştırılması

Amaç:Bu çalışmanın amacı dürtüsel, nörotik, sorunu olan ve dışa dönük kişilik özelliklerinin madde kullanım bozukluklarının gelişmesinde bir risk faktörü olduğu bilgisinden yola çıkarak, yenilik arama ve heyecan arama skorları, nörotisizm özellikleri yüksek, erteleme, oto-kontrol ve zarardan kaçış özellikleri düşük olan akşamcıl tiplendirmesinin eroin bağımlılarında sağlıklı kontrollere göre daha fazla oranda görülüp görülmediğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Etik kurul onayı alındıktan sonra, tüm olgulara yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim seviyesi gibi bilgilerini içeren Sosyodemografik ve Klinik Veri Formu ve Sabahçıl-Akşamcıl Anketi (SAA) uygulandı. Eroin bağımlısı grup (Grup 1) ve kontrol grubu (Grup 2) olarak iki grupta çalışma yapıldı. Bulgular: Bağımlı gurubu ile kontrol grubu arasında anlamlı yaş farkı yoktu. SAA skorunda bağımlı grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı farklılık bulunamadı. Gruplar arasında kategorize edilmiş SAA sınıfları arasında da anlamlı farklılık bulunamadı. Ancak kesin sabahçıl ve kesin akşamcıl tipleri bağımlı grubunda hiç izlenmedi. Sonuç: Bu çalışmada eroin bağımlısı grupla kontrol grubu arasında sabahçıl-akşamcıl tiplemesi açısından anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Bizim çalışmamız bu konuda bir ön çalışma kabul edilip, daha geniş örneklemlerin alındığı yeni çalışmalarla, daha geniş seriler kullanılarak literatüre katkıda bulunulabilir

Evaluation of Morningness-Eveningness in Heroin-Dependent Patients

Evaluation of Morningness-Eveningness in Heroin-Dependent Patients Objective: Impulsive, neurotic, problematic, and outward personality traits are risk factors for the development of substance use disorders. The purpose of this study is to investigate whether the chronobiologic type of eveningness which shows high-neuroticism, low self-control and escape from harm is a risk factor for the development of substance use disorders in heroin dependents more often than healthy controls.Material and Method: After the approval of the local ethics committee, Sociodemographic and Clinical Data Form including age, gender, marital status, education level and the Morningness-Eveningness Questionnaire (MEQ) were applied to all cases. Two groups were taken in to the study; heroin dependent group (Group 1) and control group (Group 2). Results: There was no significant difference in age between dependent group and control group. No significant difference was found bet ween the dependent group and the control group in the MEQ score. There was also no significant difference between categorized MEQ classes. However, the definite morningness and definite eveningness types were never seen in the dependent group. Conclusion: In this study, we found no significant difference between the heroin-dependent group and the control group in terms of morningnesseveningness. Our study can be considered as a preliminary study in this regard and the literature can be contributed by using wider series with new studies on larger samples

PDF

___

1. Brown FM. Rhythmicity as an emerging variable for psychology. In: Brown FM, Graeber RC (Editors). Rhythmic Aspects of Behavior. Hillsdale: Lawrence Erbaum, 1982: 3-38.
2. Schulz P. Biological clocks and the practice of psychiatry. Dialogues Clin Neurosci 2007; 9: 237-55.
3. Dibner C, Schibler U. Circadian timing of metabolism in animal models and humans. J Intern Med 2015; 277: 513-27.
4. Duffy JF, Czeisler CA. Age-related change in the relationship between circadian period, circadian phase, and diurnal preference in humans. Neurosci Lett 2002; 318: 117-20.
5. Von Schantz M, Taporoski TP, Horimoto AR et al. Distribution and heritability of diurnal preference (chronotype) in a rural Brazilian family-based cohort, the Baependi Study. Sci Rep 2015; 5: 9214.
6. Natale V, Cicogna P. Morningnesseveningness dimension: is it really a continuum? Pers Individ Dif 2002; 32: 809-16.
7. Hızlı FG, Ağargün MY. Gecikmiş uyku fazı tipi uyku bozukluğu ve kronoterapi. Türk Psikiyatri Dergisi 2009; 20: 183-7.
8. Can E, Kutlay E, Özkol MZ, Çetinkaya C. The effect of circadian rhythm on some physical and physiological parameters in male taekwondo athletes. Pamukkale Journal of Sport Sciences 2016; 7: 12-24.
9. Toomey R, Panizzon MS, Kremen WS, Franz CE, Lyons MJ. A twin-study of genetic contributions to morningness-eveningness and depression. Chronobiol Int 2015; 32: 303-9.
10. Beşoluk Ş, Önder İ, Deveci İ. Morningnesseveningness preferences and academic achievement of university students. Chronobiol Int 2011; 28: 118-25.
11. Avşar G, Koç F, Aslan G. Madde bağımlısı hastalarda sosyal destek ve benlik saygısı. Acıbadem Sağlık Bilimleri Dergisi 2016; 1: 44-9.
12. Balseven A, Özdemir Ç, Tuğ A, Hancı H, Doğan Y. Madde kullanımı, bağımlılıktan korunma ve medya. Sürekli Tıp Eğitim Dergisi 2002; 11: 91-3.
13. Kalyoncu ÖA. Eroin bağımlılığı. Türkiye Klinikleri J Int Med Sci 2005, 1: 79-88.
14. Horne JA, Ostberg O. A self-assessment questionnaire to determine morningnesseveningness in human circadian rhythms. Int J Chronobiol 1976; 4: 97-110.
15. Pündük Z, Gür H, Ercan İ. Sabahçıl-akşamcıl anketi Türkçe uyarlamasında güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi 2005; 16: 40-5.
16. Vink JM, Groot AS, Kerkhof GA, Boomsma DI. Genetic analysis of morningness and eveningness. Chronobiol Int 2001; 18: 809-22.
17. Kerkhof GA. Inter-individual differences in the human circadian system: a review. Biol Psychol 1985; 20: 83-112.
18. Koskenvuo M, Hublin C, Partinen M, Heikkila K, Kaprio J. Heritability of diurnal type: a nationwide study of 8753 adult twin pairs. J Sleep Res 2007; 16: 156-62.
19. Antúnez JM, Navarro JF, Adan A. Morningness-eveningness and personality characteristics of young healthy adults. Pers Individ Dif 2014; 68: 136-42.
20. Adan A, Lachica J, Caci H, Natale V. Circadian typology and temperament and character personality dimensions. Chronobiol Int 2010; 27: 181-93.
21. Muro A, Goma-i-Freixanet M, Adan A. Morningness-eveningness, sex, and the Alternative Five Factor Model of personality. Chronobiol Int 2009; 26: 1235-48.
22. Bilici R, Uğurlu GK, Tufan E, Güven T, Uğurlu M. Bir bağımlılık merkezinde yatarak tedavi gören hastaların sosyodemografik özellikleri. Fırat Tıp Dergisi 2012; 17: 223-7.
23. Yüncü Z, Kesebir S, Özbaran B, Çelik Y, Aydın C. Psychopathology and temperament in parents of adolescents with substance use disorders: a controlled study. Türk Psikiyatri Dergisi 2009; 20: 5-13.
24. Randler C, Freyth-Weber K, Rahafar A, Florez Jurado A, Kriegs JO. Morningnesseveningness in a large sample of German adolescents and adults. Heliyon 2016; 2: e00200.
25. Zimmermann LK. The influence of chronotype in the daily lives of young children. Chronobiol Int 2016; 33: 268-79.
26. Doğanavşargil GÖ, Sertöz ÖÖ, Coşkunol H, Şen G. EÜTF Psikiyatri Anabilim Dalı bağımlılık tedavi biriminin hasta verilerinin on yıllık geriye dönük olarak incelenmesi: Madde kullanan hastaların sosyodemografik özellikleri. Bağımlılık Dergisi 2004; 5: 115-20.
27. Ellenbogen S, Chamberland C. The peer relations of dropouts. A comparative study of a risk and not at-risk youths. J Adolesc 1997; 20: 355-67.
28. Lange L, Randler C. Morningness-eveningness and behavioural problems in adolescents. Sleep Biol Rhythms 2011; 9: 12-18.
29. Merikanto I, Pesonen AK, Kuula L, et al. Eveningness as a risk for behavioral problems in late adolescence. Chronobiol Int 2017; 34: 225-34
30. Merikanto I, Kronholm E, Peltonen M, Laatikainen T, Vartiainen E, Partonen T. Circadian preference links to depression in general adult population. J Affect Disord 2015; 188: 143-8.
31. Selvi Y, Aydin A, Atli A, Boysan M, Selvi F, Besiroglu L. Chronotype differences in suicidal behavior and impulsivity among suicide attempters. Chronobiol Int 2011; 28: 170-5.
32. Wittmann M, Paulus M, Roenneberg T. Decreased psychological well-being in late 'chronotypes' is mediated by smoking and alcohol consumption. Subst Use Misuse 2010; 45: 15- 30.
33. Wittmann M, Dinich J, Merrow M, Roenneberg T. Social jetlag: misalignment of biological and social time. Chronobiol Int 2006; 23: 497-509.