Koyunlarda Tularemi’nin serolojik olarak incelenmesi ve Brusella ile çapraz reaksiyonunun belirlenmesi

Bu çalışmada önemli bir zoonoz enfeksiyon olan Tularemi’nin tespiti için koyunların serolojik olarak incelenmesi ve Brucella ile çapraz reaksiyonunun belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada, Tularemi enfeksiyonunun insanlarda endemik olarak görüldüğü ve son çalışmalarda yaygın olduğu tespit edilen bölgelerden (Ankara; Altındağ, Beypazarı, Bursa; Kemalpaşa, Zonguldak; Kurtköy) koyun kan serumları toplandı. Bu serumlardaki Tularemi antikor varlığını belirlemek için safranin-O ile boyalı Francisella tularensis subsp. holartica LVS suşundan hazırlanmış antijeni (F. tularensis 10857 NTCC) ile mikroaglütinasyon testi yapıldı. Test sonucunda incelenen 207 koyun kan serumundan 50’sinde (%24.1)1:10-1:80 arasında titre saptanırken 157 (%75.9) serumda F. tularensis özgül antikorlar belirlenemedi. F. tularensis antikorları pozitif bulunan50 serumun 36 (%72)’sında ise hayvanlar da Tularemi için çeşitli araştırmalarda pozitif kabul edilen ≥1/20 titresi tespit edildi. Titre veren 50 serumdan 6’sında ise, Brucella Mikro Aglütinasyon Test (MAT) antijeni (B. abortus S99 suşu safranin- O ile boyalı) ile çapraz reaksiyon (1:40-1:160) varlığı saptandı.

Anahtar Kelimeler:

Brucella spp, Çapraz Reaksiyon, Koyun, Seroloji, Tularemi

PDF

___

1. Anonim, (2011). T.C. Sağlık Bakanlığı, Tularemi Hastalığının Kontrolü İçin Saha Rehberi, Ankara.
2. Berrada Z L, Goethert H K, Telford S R, (2006). Raccoons and Skunks as Sentinels for Enzootic Tularemia. Emerg Infect Dis, 12(6), 1019-1021.
3. Çelebi B, Selçuk KILIÇ, Murat YEŞİLYURT, Bülent ACAR, (2014). Francisella tularensis’in Moleküler Tanısında Yeni Geliştirilen Kullanıma Hazır Ticari PCR Kitinin Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Mikrobiyol Bul, 48(1), 135-142.
4. Ellis J, Oyston PC, Green M, Titball RW, (2002). Tularemia. Clin Microbiol Rev, 15(4), 631-46.
5. Gwatkın R, Paınter R H, Moynıhan I W, (1942). Tularemia in Sheep. Canadian Journal of Comparative Medicine, 6,163-168.
6. Jellıson Wl, Kohls Gm, (1950). Persistence of agglutinins against Pasteurella tularensis in serums of naturally infected sheep. J Am Vet Med Assoc, 117(884),405-408.
7. Kılıç S, (2006). Bacteria As Agents of Biological Weapons: “Category A Agents”. Turk Hij Den Biyol Derg, 63(1), 21-46.
8. Kılıç S, Çelebi B, Bayram Y, Çitil B, (2013). Francisella tularensis antikorları ile Brucella çapraz reaksiyonlarının araştırılması. Turk Hij Den Biyol Derg, 70(2), 65-70.
9. Kilic S, Celebi B, Acar B, Ataş M, (2013). In vitro susceptibility of isolates of Francisella tularensis from Turkey. Scand J Infect Dis, 45(5),337-41.
10. Kilic S, (2013). Epidemiological Characteristics of Tularemia in Turkey. International Symposium on Francisella tularensis and Tularemia, 19-23 June, Urgup, Nevsehir, Turkey.
11. Matthew L, Clifford M, H Donald, (1978). A Serological Study of Tularemia in Domestic Animals and the Potential Threat to Humans. Ohio j Sci, 78(2), 92.
12. Olgen K, Kilic S, Kurtcebe O, Celebi B, Torunoglu M A, Doganay M, (2013). Effects of Climate Variability on Tularemia Outbreaks in Turkey: A preliminary Study. (Poster presentation no: 019) International Symposium on Francisella tularensis and Tularemia. 19-23 June, Urgup, Nevsehir, Turkey.
13. Otlu S, (2009). Hayvanlarda Tularemi araştırmaları ve dünyadaki durum. In: Francisella tularensis ve Tularemi. Ed.: Gürcan Ş, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul, 161-168.
14. Sjöstedt A, (2007). Tularemia: history, epidemiology, pathogen physiology, and clinical manifestations. Ann N Y Acad Sci, 1105, 1-29.
15. Şeyda T, (1996). Kars Bölgesinde Koyunlarda Tularemi İnfeksiyonunun İnsidensi Üzerinde Serolojik ve Kültürel Çalışmalar. Doktora Tezi, Kafkas Üniv. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.