___

• Akbaş, O. (2004). Türk milli eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının ilköğretim II. Kademedeki gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Aksel, N. (2018). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ile öz denetim ve sosyal eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ordu Üniversitesi, Ordu.
• Aladağ, S. (2009). İlköğretim sosyal bilgiler öğretiminde değer eğitimi yaklaşımlarının öğrencilerin sorumluluk değerini kazanma düzeyine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Anderson, L. M. ve Prawat, R. S. (1983). Responsibility in the classroom: A synthesis of research on teaching self-control. Educational Leadership, 40(7), 62-66.
• Balat, G. ve Dağal, A. B. (2006). Okul öncesi dönemde değerler eğitimi etkinlikleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Barrick, M. R. ve Mount, M. K. (1991). The big five personality dimensions and job performance: A meta-analysis. Personel Psychology, 44(1), 1-26.
• Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu (2021). İnternet kullanımında çocuk ve aile ilişkisi. 12.10.2021 tarihinde https://internet.btk.gov.tr/internet-kullaniminda-cocuk-ve-aile-iliskisi adlı siteden alınmıştır.
• Can, A. A. ve Öztürk, E. (2018). Müzik öğretmeni adaylarının öz-denetim düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(3), 2025-2038.
• Chamberlin, L. ve Chambers, N. (1994). Developing responsibility in today's students. The Clearing House, 67(4), 204-206.
• Chapple, C. L., Vaske, J. ve Hope, T. L. (2010). Sex differences in the cause of self-control: an examination of mediation, moderation, and gendered etiologies, Journal of Criminal Justice, 38(6), 1122-1131.
• Cüceloğlu, D. (2002). Keskesiz bir yasam için iletişim donanımları (5.Baskı). Ankara: Remzi Kitabevi.
• Çamdibi, M. (1989). Din eğitimine giriş. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
• Çoban, O. (2016). Sokratik sorgulama yöntemi ile sorumluluk değerinin öğretimi (Yayımlanmamış doktora tezi), Uşak Üniversitesi, Uşak.
• Demir, S. ve Dilmaç, B. (2019). Ergenlerin kişilerarası problem çözme becerileri ve empatik eğilimlerinin sahip oldukları değerler açısından incelenmesi. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(8), 134-156.
• Dereli, E. ve Aybay, A. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin empatik eğilimleri ve işbirliği yapma karakterlerinin insani değerlerini yordaması ve bu özelliklerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 1249-1270.
• Dora, A. G. (2012). Öz-denetim, duygu yönetimi, ruminasyon ve cinsiyetin üniversite öğrencilerinin sınav kaygılarına katkısı (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Duke, D. L. ve Jones, V. F. (1985). What can schools do to foster student responsibility?. Theory Into Practice, 24(4), 277-285.
• Filiz, B. ve Demirhan, G. (2015). Bireysel ve sosyal sorumluluk ölçeğinin (BSS-Ö) Türk diline uyarlanma çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 26(2), 51-64.
• Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education (6th ed.). New York, NY: McGraw-Hill.
• Glasser, W. (2002). The effect of a reality therapy programme on responsibility for elementary school childeren in Korea. International Journal of Reality Therapy, 22(1), 33-38.
• Golzar, F. A. (2006). İlköğretim 5.sınıf öğrencilerine yönelik sorumluluk ölçeğinin geliştirilmesi ve sorumluluk düzeylerinin cinsiyet, denetim odağı ve akademik başarıya göre incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Gökalp, A. (2021). Ortaokul öğrencilerinin empati becerileri ile sahip oldukları kök değerler arasındaki ilişkinin incelenmesi: Bir yapısal eşitlik modellemesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Uşak Üniversitesi, Uşak.
• Gökalp, A. (2021). Sorumluluk Ölçeği: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Gelecek Vizyonlar Dergisi, 5(1), 31-38. doi:10.29345/futvis.175
• Gökalp, A. ve İnel, Y. (2021). Self-Control Scale: A validity and reliability analysis. In T. Çetin, Y. İnel & F. Gürgil (Eds.), The Pandemic Process and New Horizons in Educational Sciences (193-207 pp.). Lithuania: SRA.
• Gündüz. M. (2014). İlköğretim 3. sınıf hayat bilgisi dersinde sorumluluk değerinin proje tabanlı öğrenme yaklaşımı ile öğretiminin akademik başarı ve tutuma etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Güngör, E. (1995). Ahlak psikolojisi ve sosyal ahlak (1. Baskı). Ankara: Ötüken Yayıncılık.
• Halstead, J. M. ve Taylor, M. J. (2000). Learning and teaching about values: A review of recent research. Cambridge Journal of Education, 30(2), 169–202.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kesici, A. (2018). Lise öğrencilerinin sorumluluk düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. GEFAD / GUJGEF 38(3), 965-985
• Keskin, Y. ve Keskin, S. C. (2019). Türkiye’de sosyal bilgiler öğretim programları bağlamında değerler eğitimi: Tarihsel gelişim ve mevcut durum (1. Baskı). Ankara: Gece Akademi.
• Kırmızı, O. (2014). Self-regulated learning strategies employed by regular, evening, and distance education english language and literature students. Anthropologist, 18(2), 447-460.
• Kızıltaş, A. (2019). Üniversite öğrencilerinin öz denetim, stresle başa çıkma ve sosyal destek algıları ile alkol ve madde kullanma riskleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The GuilfordPress.
• Köklü, N., Büyüköztürk, Ş. ve Çokluk, Ö. (2007). Sosyal bilimler için istatistik (2. Baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
• Lickona, T. (1991). Education for character. how our schools can teach respect and responsibility. New York: Bantam Books.
• MacDonald, K. (1995). Evolution, the five-factor model, and levels of personality. Journal of Personality, 63(3), 525–567.
• Mattheww, J. S., Ponitz, C. C. ve Morrison, F. J. (2009). Early gender differences in self-regulation and academic achievement. Journal of Educational Psychology, 101(3), 689-704.
• MEB (2018). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 4, 5, 6 ve 7. sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Muraven, M. ve Baumeister, R. F. (2000). Self-regulation and depletion of limited resources: Does self-control resemble a muscle? Psychological Bulletin, 126, 247–259.
• NCSS (2002). National standards for social studies teachers. Maryland: National Council for the Social Studies.
• Nesbitt, E. ve Henderson, A. (2003) Religious organisations in the UK and values Education programmes for schools. Journal of Beliefs and Values, 24(1), 75-88.
• Öner, N. (1987). İnsan hürriyeti. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
• Özen, Y. (2001). Yarına kalmak adına sorumluluk eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Özen, Y. (2015). Sorumluluk eğitimi. Ankara: Vize Yayıncılık.
• Patterson, R. L. (2019). Self-control, sense of responsibility, and respect for others of performing artists in a higher education institution. Universal Journal of Educational Research, 7(7), 1544-1559.
• Quinn, P. D. ve Fromme, K. (2010). Self-regulation as a protective factor against risky drinking and sexual behavior. Psychology of Addictive Behaviors, 24(3), 376–385.
• Ridder, D. T. D., Lensvelt-Mulders, G., Finkenauer, C., Stok, F. M. ve Baumeister, R. F. (2012). Taking stock of self-control: A meta-analysis of how trait self-control relates to a wide range of behaviors. Personality and Social Psychology Review, 16(1), 76-99.
• Sağır, R. (2019). Ergenlerde dindarlık, öz denetim ve hayat memnuniyeti ilişkisi (Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Saruhan, Y. (2019). Lise öğrencilerinin problemli internet kullanımı ile karakter güçleri ve akademik başarı arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Selanik Ay, T. ve Dal, S. (2014). İlköğretim öğrencilerinin yazılı anlatım ürünlerine göre sorumluluk değeri algıları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 78-93.
• Sezer, A. ve Çoban, O. (2016). Ortaokul öğrencilerinin sorumluluk değeri algıları. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 22-39.
• Subaş, R. (2018). Okul öncesi öğretmen adaylarının öz-denetimleri ve öğretmen özyeterlik inançları arasındaki ilişkinin bazı değişkenlerle incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2012). Using multivariate statistics (6th ed.). New York: Pearson.
• Tanrıkulu, M. (2019). Ergenlerde internet kullanımı ve bağımlılığıyla ilişkili faktörler: Bağlanma, öz-denetim ve algılanan sosyal destek (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ufuk Üniversitesi, Ankara.
• Tozlu, N. (1991). Ekonomik gelişme, sorumluluk ve eğitim. Türk Dünyası Araştırmaları, 75, 67-77.
• Türkeş, M. C. (2004). Ergenlerde sapkın davranışın nedenleri olarak öz-denetim ve aile içi denetim mekanizmalarının analizi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2021). Hanehalkı bilişim teknolojileri (BT) kullanım araştırması, 2021. 24.11.2021 tarihinde https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Survey-on-Information-and-Communication-Technology-(ICT)-Usage-in-Households-and-by-Individuals-2021-37437 adlı siteden alınmıştır.
• Wolfe, S. E. ve Higgins, G. E. (2008). Self-control and perceived behavioral control: An examination of college student drinking. Applied Psychology in Criminal Justice, 4(1), 108- 134.
• Yavuzer, H. (2000). Çocuk eğitimi el kitabı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yıldırım, T., İnel, Y. ve Gökalp, A. (2021). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının uzaktan eğitimle yürütülen öğretmenlik uygulaması dersine yönelik görüşleri. VIIIth International Eurasian Educational Research Congress EJER Congress Abstract (7-10 July), Aksaray Üniversitesi, Aksaray (ss. 1246-1249) içinde. Türkiye: Anı Yayıncılık.
• Yontar, A. ve Yel, S. (2018). The relationship between empathy and responsibility levels of 5th grade students: A sample from Turkey. International Journal of Education & Literacy Studies, 6(4),76-84.
• Yücekaya, H. B. (2019). İnternet oyun oynama bozukluğu, akılcı olmayan inançlar, başa çıkma stratejileri ve özdenetim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İbn Haldun Üniversitesi, İstanbul.