TÜRK CEZA HUKUKUNDA HAKSIZLIK YANILGISI (TCK m. 30/4)

Cezalandırma yoluna gidilebilmesi için suç işleyen kişinin haksızlık bilincine sahip olmasının gerekliliği, kusur ilkesinin bir sonucudur. Haksızlık bilinci, suç işleyen kişinin, işlediği fiilinin hukuk düzeni ile çatışma hâlinde olduğunu bilmesidir. Algılama yeteneğine sahip olan kişinin kural olarak haksızlık bilincine de sahip olduğu kabul edilmektedir. Bazı durumlarda fail, fiilinin hukuk düzeni tarafından tasvip edildiği hususunda hataya düşebilmektedir. Burada suçun maddi unsurları üzerinde bir hata söz konusu olmayıp, fiili hukuka aykırı kılan hukuk normu üzerinde hataya düşülmektedir. TCK m. 30/4, söz konusu hatanın kaçınılmaz olduğu durumları “haksızlık yanılgısı” adı altında kusurluluğu kaldıran bir sebep olarak düzenlemiştir. Bu çalışmada, son derece sınırlı hâllerde uygulama kabiliyetini haiz olan haksızlık yanılgısı kurumu ana hatlarıyla incelenmeye çalışılacaktır.

Mistake of Unjustness in Turkish Criminal Law (Turkısh Criminal Code art. 30/4)

For a person to be punished, that person must be awareness of injustice. This is a consequence of the flaw principle. Awareness of injustice is the fact that the guilty knows that his act is in conflict with the legal order. It is accepted that the person who has the ability to perceive also has the awareness of injustice as a rule. In some cases, the offender may make a mistake that his act is not approved by the legal order. Here, there is no error on the material elements of the offense , but on the legal norm that makes the act illegal. TCK m. 30/4 has regulated the situations in which the said error is inevitable as a reason that eliminates the defectiveness under the name of “mistake of unjustness”. In this study, it will be tried to analyze the mistake of unjustness, which has the ability to be applied in extremely limited situations, with the main lines.

___

  • AKBULUT, Berrin, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 6. bs., Ankara, Adalet, 2019.
  • AKBULUT, Berrin, ”Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlarda Rızanın Niteliği”, Ceza Hukuku Dergisi, C. 14, S. 40, 2019, s. 265-288.
  • AKDAĞ, Hale, Ceza Hukukunda Kusurluluğu Kaldıran ve Azaltan Nedenler, 1. bs., Ankara, Adalet, 2020.
  • ALPDÜNDAR, Remzi, Hukuk Sözlüğü, 1. bs., İstanbul, Arpaz, 1977.
  • APAYDIN, Cengiz, “Ceza Hukukunda Hukuki Hata”, Terazi Hukuk Dergisi, C. 12, S. 133, 2017, s. 34-47.
  • APAYDIN, Cengiz, Ceza Hukukunda Kusurluluk, 1. bs., Ankara, Seçkin, 2018.
  • ARTUK, M. Emin/ÇINAR, Ali Rıza, “Yeni Bir Ceza Kanunu Arayışları ve Adalet Alt Komisyonu Tasarısı Üzerine Düşünceler”, Türk Ceza Kanunu Reformu-İkinci Kitap, Türkiye Barolar Birliği, Ankara, Şen, 2004, s. 37-84.
  • ARTUK, M. Emin/GÖKCEN, Ahmet/ALŞAHİN, M. Emin/ÇAKIR, Kerim, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 14. bs., Ankara, Adalet, 2020.
  • AVCI, Mustafa, Osmanlı Ceza Hukuku I- Genel Hükümler, 3. bs., Ankara, Adalet, 2018.
  • AYDIN, Hakkı, “İslam ve Türk Ceza Hukukunda Hukuki Bilmeme (Cehalet)”, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, S. 1, 1996, s. 29-64.
  • BABA, Yasemin, “Haksızlık İçeriğindeki Azlığın Cezalandırma Üzerindeki Etkisi”, İstanbul Üniversitesi SBE Doktora Tezi, 2017.
  • BAYINDIR, Sinan, Türk Ceza Hukukunda Akıl Hastalığı, 1. bs., İstanbul, Oniki Levha, 2018.
  • BİRTEK, Fatih, Ceza Hukuku Genel Hükümler Temel Bilgiler, 6. bs., Ankara, Adalet, 2018.
  • ÇETİNKAYA, M. Buhari, “Fransız Ceza Hukukunda Haksızlık Hatası”, Kadir Has Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 9, S. 1, 2021, s. 13-31.
  • ÇETİNTÜRK, Ekrem/TÖNGÜR, Ali Rıza, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 1. bs., Ankara, Adalet, 2020.
  • ÇINAR, İsmail, “Altlama Hatası’nın (Der Subsumtionsirrtum) Kavramsal ve Hukuki Anlamı”, Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, C. 6, S. 2, 2021, s. 79-128.
  • DEMİRBAŞ, Timur, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 16. bs., Ankara, Seçkin, 2021.
  • DÜLGER, Murat V./ÖZKAN, Onur/BAKDUR, Merve, “Ceza Hukukunda Hata ve Hataya Bağlanan Sonuçlar,” Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, C. 12, S. 45, 2021, s. 227-264.
  • DEĞİRMENCİ, Olgun, “Ceza Hukukunda Yanılma Kavramı ve Hukuka Uygunluk Nedenlerinde Yanılma”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 110, 2014, s. 129-188.