KOŞULLU SALIVERİLME KARARININ GERİ ALINMASI

Ceza adalet sistemini tamamlayan, cezanın özel önleme amacına hizmet eden ve infaz sırasında cezanın bireyselleştirilmesini sağlayan bir infaz kurumu olan koşullu salıverilme, cezaevinde bulunduğu süreyi iyi halli geçirmesi nedeniyle ıslah olduğu düşünülen hükümlünün yeniden topluma kazandırılması aracıdır. Belirlenen denetim süresini yükümlülüklerine uygun ve iyi hâlli olarak geçiren hükümlünün cezası infaz edilmiş sayılır. Bunun aksine, koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresi içinde işlediği kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûm olması veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, infaz hâkiminin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde koşullu salıverilme kararı geri alınır. Bu durumda hükümlünün; sonraki suçu işlediği tarihten itibaren başlamak ve hak ederek tahliye tarihini geçmemek şartıyla, sonraki işlediği her bir suç için verilen hapis cezasının iki katı sürenin, yükümlülüklerine aykırı davranması hâlinde ise, yükümlülüklere uymamakta ısrar ettiği tarih ile hak ederek salıverilme tarihi arasındaki süreyi geçmemek şartıyla ihlalin niteliğine göre infaz hakimince takdir edilecek bir sürenin, infaz kurumunda çektirilmesine karar verilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Koşullu salıverilme, geri alma, hapis cezası, denetimli serbestlik, hak ederek salıverilme.

PDF

___

AKBULUT, Berrin, Türk Ceza Hukuku, 6. Baskı, Ankara, 2019.
AKBULUT, İlhan, “Şartla Tahliye”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. LV, 1996, s. 174-182.
AKKAŞ, Ahmet Hulusi, “Koşullu Salıverilme”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 12, S. 1-2, 2008, s. 305-335.
CENTEL, Nur/ZAFER, Hamide/ÇAKMUT, Özlem, Türk Ceza Hukukuna Giriş, 9. Baskı, İstanbul, 2016.
CENTEL, Nur/ZAFER, Hamide, Ceza Muhakemesi Hukuku, 13. Baskı, İstanbul, 2016.
ÇAKIR, Kerim, “Hapis Cezasının Koşullu Salıverilme Uygulanarak İnfazı”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, C. 26, S. 2, 2020, s. 669-698.
DEMİRBAŞ, Timur, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 15. Baskı, Ankara, 2020.
DEMİRBAŞ, Timur, İnfaz Hukuku, 7. Baskı, Ankara, 2020.
GÜR, Gülberk, “Koşullu Salıverilme”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof.Dr. Durmuş Tezcan’a Armağan, C. 21, 2019, s. 1443-1489.
KAFES, Veli, TCK Öntasarıları ve İçtihatlar Işığında Hukukumuzda Şartla Salıverme ve Uygulamada Sorunlar, 1. Baskı, Ankara, 1998.
KOCA, Mahmut/ÜZÜLMEZ, İlhan, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 13 Baskı, Ankara, 2020.
ÖZBEK, Veli Özer/DOĞAN, Koray/BACAKSIZ, Pınar, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 11. Baskı, Ankara, 2020.
ÖZBEK, Veli Özer/DOĞAN, Koray/BACAKSIZ, Pınar/ TEPE, İlker, Ceza Muhakemesi Hukuku, 9. Baskı, Ankara, 2017.
ÖZBEK, Veli Özer, İnfaz Hukuku, 12. Baskı, Ankara, 2020.
ÖZGENÇ, İzzet, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 16. Baskı, Ankara, 2020.
ÖZGENÇ, İzzet/SÖZÜER, Adem/KOCA, Mahmut, “Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi”nin Değerlendirilmesi”, https://api.hacibayram.edu.tr/files/1/Hac%C4% B1bayram%20AHBV/turkcemer%28tr-TR%29/i%CC%87nfaz kanunu-de%C4%9Fi%C5%9Fiklik-teklifide%C4%9Ferlendirmesi-%282020.04.06%29. pdf.
ÖZTÜRK, Bahri (Editör), Nazari ve Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku, 10. Baskı, Ankara, 2016.
ŞAHİN, Cumhur/GÖKTÜRK, Neslihan, Ceza Muhakemesi Hukuku II, 6. Baskı, Ankara, 2017.
YENİDÜNYA, Caner, “Yeni İnfaz Düzenlemeleri Işığında Koşullu Salıverme, Hükümlülerin Açık Cezaevine Ayrılması ve Denetimli Serbestlik”, https://www.yenidunyahukuk.com/dosyalar/yeniinfaz-duzenlemeleri.pdf.
YENİSEY, Feridun/NUHOĞLU, Ayşe, Ceza Muhakemesi Hukuku, 5. Baskı, Ankara, 2017