Saha Gözlemleri ve ALOS-PALSAR görüntüsü kullanılarak Eskişehir fayı ve yakın civarının yapısal analizi

Bu çalışmada; Eskişehir Fayı ve yakın civarında yer alan yapısal unsurların, saha çalışmaları ve ALOS-PALSAR görüntüsü yardımıyla belirlenmesi ve analizinin yapılması amaçlanmıştır. Çalışma alanında, ALOS-PALSAR görüntüleri üzerinde belirlenen 287 adet çizgisellik; eş zamanlı olarak sahada ölçülen toplam 177 adet katman, eklem/çatlak, şistozite durumları birlikte değerlendirilmiştir. Tüm bu veriler, kontur-gül diyagramlarında yorumlanmış olup çalışma alanı için KB-GD doğrultulu sıkışma, KD-GB doğrultulu genişleme yönü saptanmıştır. Tüm bu veriler, Batı Anadolu’nun genelinde, günümüzde hakim olan sıkışma-genişleme yönüyle genellikle uyumludur. Bu hakim yönlerle tam uyum sağlamayan verilerin ise, paleotektonik dönemle ilişkili yapılar olabileceği gibi, jeolojik birimler arasındaki sınırları temsil edebileceği veya ton farklılığından kaynaklanabileceği söylenebilir.

Structural analysis of Eskişehir fault and surroundings using field observations and ALOS-PALSAR images

This study aimed to determine and analyze structural elements of the Eskişehir Fault and surroundings using field observations and ALOS-PALSAR images. The study area had 287 lineaments determined on ALOS-PALSAR images with a total of 177 layers, joints/cracks and schistocity measured in the field simultaneously. All this data was interpreted using a contour-rose diagram and a NE-SW compressional direction and NW-SE extensional direction were identified. All of this data is generally in accordance with the current compression-extension regime in Western Anatolia. The data which are not fully compliant with these directions may be related to structures from the paleotectonic period, may represent boundaries between geological units or may be due to color variations.

___

  • Kaynaklar
  • Gözler M. Z., Cevher F. ve Küçükayman A., 1985. Eskişehir Civarının Jeolojisi ve Sıcak Su Kaynakları. Maden Tetkik ve Arama Dergisi, 103: 40-54.
  • Gözler M. Z., Cevher F. Ergül E. ve Asutay H. J., 1997. Orta Sakarya ve Güneyinin Jeolojisi, Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü Rapor No:9973 Ankara (yayımlanmamış).
  • Ketin İ., 1966. Anadolu’nun Tektonik Birlikleri. MTA Dergisi, 66: 20-34.
  • Karaca Ö., Karagüzel R. ve Ertunç A., 2003. Uzaktan Algılama Yöntemi Kullanılarak Fethiye ve Çevresinin Jeolojik Özelliklerinin Belirlenmesi, Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, Seri A-Yerbilimleri C.20, S.1, s. 52-61.
  • Morelli M. ve Piana F., 2006. Comparison between remote sensed lineaments and geological structures in intensively cultivated hills (Monferrato and Langhe domains, NW Italy). International Journal of Remote Sensing, 27, pp. 4471–4493.
  • Okay A.İ., 1987. Notes on the Geology of Northwest Turkey. Guide Book for the Field Excursion Along Western Anatolia, Turkey, MTA: 1-11.
  • Oliveira C., Filho A. ve Rossetti D.F. 2012. Effectiveness of SRTM and ALOS-PALSAR data for identifying morphostructural lineaments in northeastern Brazil, International Journal of Remote Sensing, Vol. 33, No. 4, 1058-1077.
  • Över, S., Kavak, K.Ş., Bellier, O. ve Özden, S., 2004. Is the Amik Basin (SE-Turkey) a Triple Junction Area? Analyses of SPOT XS Imagery and Seismicity, International Journal of Remote Sensing, Volume: 25, Number: 19, 3857-3872.
  • Sesören A., 1999. Uzaktan Algılamada Temel Kavramlar. Mart Matbaacılık Sanatları Ltd. Şti., İstanbul, 128s.
  • Süzen M.L. ve Toprak V. 1998. Filtering of Satellite Images in Geological Lineament Analyses: An Application to A Fault Zone in Central Turkey, International Journal of Remote Sensing196:6, 11011114.