TÜRKİYE'DE VE OECD ÜLKELERİNDE EĞİTİM HARCAMALARI

Öz Eğitimin birey ve toplum üzerindeki etkileri eğitim harcamalarını önemli kılmaktadır. OECD ülkelerinde eğitim harcamalarının hemen hemen tamamını kamu harcamaları oluştururken, Türkiye'de kamu harcamalarının yeterli olmaması, özel harcamaların oranını artırmaktadır. Türkiye'de eğitim kurumlarına yapılan kamusal harcamaların Gayrisafi Yurtiçi Hasıla (GSYH)'ya Oranı (The ratio of MONE's butged in GDP) OECD ülkeleri ortalamasının hemen hemen yarısına eşittir. Öğrenci başına yapılan eğitim harcaması açısından Türkiye, OECD ülkeleri arasında son sırada yer almaktadır. Aynı durum okullulaşma oranlarında da görülmektedir. Eğitimden yararlanmakta olan nüfusun büyüklüğü, eğitim sektörü içerisinde çalışan personel sayısının fazlalığı, bölgelerarası eşitsizlikler, Gayri Safi Milli Hasıla oranı gibi birçok etken, Türkiye'de eğitime yeterli kaynak ayrılması ve dağılımında sorunlarla karşılaşılmasına neden olmaktadır. ANAHTAR KELİMELER: Eğitim Harcamaları, kamu eğitim harcamaları, Türkiye, OECD ülkeleri,

Anahtar Kelimeler:

Eğitim Harcamaları, kamu eğitim harcamaları, Türkiye, OECD ülkeleri

EDUCATION EXPENDITURES IN TURKEY AND OECD COUNTRIES

Abstract The effects of education on individuals and society makes the education expense important.In OECD countries public expenditures constitude nearly all of the educational expense but in Turkey lack of public expenditures increases the private expense. The ratio of MONE's budget in GDP in Turkey is nearly the half of the OECD countries. Turkey is in the last rank amoung the OECD countries in the educational expense per student. The same situation is seen in the schooling rate.Many factors such as the largeness of the population utilizing from education, abundance of the staff working in educational sector, regional inequality and the rate of national income cause so many problems in allocating and distributing the resorces. KEYWORDS:Education Expenditures, Public Educations Expenditure, Turkey, OECD Countries

Keywords:

-,

PDF

___

Akdoğan, A., (1989). Kamu Maliyesi, Ankara,Gazi Üniversitesi Yayınları.
Arslan,A.,(2004). Kamu harcamalarında verimlilik, etkinlik ve denetim. Maliye dergisi.
http://portal1.sgb.gov.tr/calismalar/maliye_dergisi/yayinlar/md/md140/Kamu%20Harcamalari%20_A. %20ARSLAN_.pdf (Erisim: 24.07.2010)
Baş, K., (2001), Ekonomik Büyüme, Gelir Dağılımı, Eğitim ve Nüfus Artışı İlişkileri: Türkiye Örneği, Hacettepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 19 (1).
Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu, (2010). Türkiye’de eşitsizlikler: Kalıcı eşitsizliklere genel bir bakış.Açık Toplum vakfı
http://www.aciktoplumvakfi.org.tr/pdf/ turkiyede_ esitsizlikler.pdf (Erişim tarihi: 24.07.2010).
Devrim, F., (2002). Kamu Maliyesine Giriş, İzmir: İlkem Ofset, 4.Baskı, Gedikoğlu,T.,(2005).Avrupa Birliği Sürecinde Türk eğitim sistemi:Sorunlar ve çözüm önerileri.Mersin Eğitim Fakültesi Dergisi. 1(1).
İnaç,H; Güner,Ü,G., Sarısoy, S.(2006). Eğitimin ekonomik büyüme ve kalkınma üzerindeki etkisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(2)
Karaaslan,E., (2005).Kamu kesimi eğitim harcamalarının analizi. Maliye dergisi. 149 (1)
Karabaş, E,.(2005). Bütçe kapsamı ve bütçe kapsamı dışında kalan kamusal harcama alanları.
Devlet bütçe uzmanlığı araştırma raporu. (http://www.debud.org/dokumanlar/tez/ EKarabas. pdf). Erişim Tarihi: 24.07.2010.
Dünya Bankası(2006) “Kamu Harcamaları İncelemesi (Public Expenditure Review)”, 21
Aralık 2006, Dünya Bankası Raporu No. 36764-TR, s. 104. (www.worldbank.org). Erisim: 24.07.2010
MEBa. (2010). Millî Eğitim İstatistikleri,wwwst.meb.gov.tr.Erisim:24.07.2010
MEBb. (2010). Millî Eğitim İstatistikleri,www.meb.gov.tr.Erisim: 24.07.2010
MEBc. (2010). Millî Eğitim İstatistikleri,www.meb.gov.tr.Erisim: 24.07.2010
MEBd. (2010). Millî Eğitim İstatistikleri, www.meb.gov.tr.Erisim: 24.07.2010
OECD, 2006, Education at a Glance Report. www.oecd.org/rights/ Erisim:27.07.2010
OECD, 2008, Growing Unequal? Income Distribution and Poverty in OECD Countries,
OECD (2009a).Education at a Glance Report. http: //www.oecd.org/edu/eag 2009. Erisim:27.07.2010
Pehlivan, O.,(2002). Kamu Maliyesi, Trabzon: Celepler Matbaacılık.
Tansel,A,(1990) Türkiye’de okullaşma oranları ve eğitimin getirisi http://www.gunlukplan.
org/egitim-sorunlari/1960-turkiye-de-okullasma-oranlari.html(Erişim tarihi: 24.07.2010).
Taş,U. ve Yenilmez,F.,( 2008). Türkiye’de eğitimin kalkınma üzerindeki rolü ve eğitim yatırımlarının geri dönüş oranı. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1).
Türkmen, F., (2002). Eğitimin Ekonomik ve Sosyal Faydaları ve Türkiye’de Eğitim- Ekonomik Büyüme İlişkisinin Araştırılması. Ankara: DPT, Uzmanlık Tezi. Yayın no: DPT: 2665. Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, (ss.4-21.)
Wykstra, R. A, (1971). Education and the Economics of Human Capital. New York: Free Pres.