199107

TÜRKİYE’DE MAKROEKONOMİK GÖSTERGELERİN KATILIM BANKALARININ KREDİ RİSKİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Türkiye’de katılım bankacılığı sektöründe kredi riskinin gerek yurtiçi gerekse yurtdışı faktörlere bağlı olarak değişmesi katılım bankalarının işlevselliğini tehdit etmektedir. Bankacılık sektöründe yapılan araştırmalarda kredi riskinin bir göstergesi olarak takipteki krediler kabul edilmiştir. Takipteki krediler, banka bilançolarını ve bankaların karlılığını etkileyen önemli unsurlardan biridir. Bu değişkeni etkileyen faktörlerin analiz edilmesi bankacılık sektörü için yol gösterici niteliktedir. Katılım bankacılığı sektöründe de risk göstergesi olarak kabul edilen takipteki kredilerin artışına neden olan yurt içi ve yurtdışı makroekonomik faktörlerin belirlenmesi bu bankaların istikrarı için önemli hala gelmektedir. Türkiye’de katılım bankacılığının yurt içindeki payı hedeflenen düzeyin oldukça altında olması sistemin makroekonomik değişkenlerle olan ilişkisini sorgulatmaktadır. Bu çerçevede, çalışmamız belirlenen değişkenler yardımıyla katılım bankalarının makro değişenlerle ilişkisini analiz etmektedir.

Anahtar Kelimeler:

takipteki krediler, kredi riski, makroekonomik değişkenler

THE IMPACT OF MACROECONOMIC INDICATORS ON THE CREDIT RISK OF ISLAMIC BANKS IN TURKEY

Credit risk in the banking sector may be caused by both banks balance sheet balances and their relationship with macroeconomic variables. In the research conducted in the banking sector, non-performing loans are generally accepted as an indicator of credit risk. Non-performing loans are one of the important factors affecting bank balance sheets and profitability of banks. Analyzing the factors affecting this variable is a guide for the banking sector. Identifying the macroeconomic factors that cause the increase in non-performing loans, which are accepted as a risk indicator in the Islamic banking sector, becomes important for the stability of these banks. The share of the domestic banking in Turkey has made important contributions to investigate the safety of the system rather that loans under the target level. In this framework, our study analyzes the relationship between the credit risk of Islamic banks and macroeconomic changes.

Keywords:

Non-performing loans, credit risk, , macroeconomic variables,

PDF

___

Abedifar and al. (2012). Risk in Islamic Banking, HAL Id: hal-00915115. https://hal-unilim.archives-ouvertes.fr/hal-00915115
Alam, N. (2012). Efficiency and Risk-Taking in Dual Banking System: Evidence from Emerging Markets, International Review of Business Research Papers, 8 (4), 94-111.
Aloğlu, Z.,T. (2005). Bankacılık Sektörünün Karşılaştığı Riskler ve Bankacılık Krizler Üzerindeki Etkileri , Yayınlanmış Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Türkiye Cumhuriyet Merkez
Bankası, Bankacılık ve Finansal Kuruluşlar Genel Müdürlüğü, Ankara.
Al-Wesabi, H. A. H. ve N. H. Ahmad. (2013). Credit risk of Islamic banks in GCC countries, The International Journal of Banking and Finance 10(2):1- 24.
Basel Committee on Banking Supervision(2000), Principles for the Management of Credit
Risk,file:///C:/Users/Asus/Downloads/Principles%20for%20the%20Management%20of%20Credit%20Risk.pdf (erişim tarihi 24.03.2020).
Berger, A. N. ve R. DeYoung. (1997). Problem Loans And Cost Efficiency İn Com¬mercial Bank, Journal of Banking and Finance 21(6):849-870.
Brooks, C., ve Tsolacos, S. (2010). Real estate modelling and forecasting, Cambridge University Press.
Çetinkaya, Harun (2018). Katılım Bankacılığında Risk Yönetimi: Batı Akdeniz Bölgesinde Ampirik Bir Araştırma, yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi.
D. N. ,Gujarati(1995). Basic Econometrics, Third Edition, New York: McGraw-Hill, pp. 712
Dickey, D., ve W. Fuller (1979). Distributions of the Estimators for Autoregressive Time Series with a Unit Root , Journal of American Statistical Association, 75, 427-31.
El Gari, M. A. (2003). Credit Risk in Islamic Banking and Finance, Islamic Economic Studies 10 (2), 1-25
Eriçok, R. E., ve Yılancı, V. (2013). Eğitim Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Sınır Testi Yaklaşımı, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 87-101.
Ferhi, A.,ve Chkoundali, R. (2015). Credit Risk and Efficiency: Comparative Study between Islamic and Conventional Banks during the Current Crises, Journal of
Behavioral Economics, Finance, Entrepreneurship, Accounting and Transport, 47-56.
Granger, C.W.J., Newbold, P., (1974). Spurious İn Econometrics, Journal Of Economics, S.2, (111-120).
Johansen, S., ( 1991). Estimation and Hypothesis Testing of Cointegration Vectors in Gaussian Vector Autoregressive Models, Econometrica, 59, (1551-1580).
Khan, T. ve Ahmed, H. (2001). Risk Management: An Analysis of Issues in Islamic Financial Industry, Jeddah: Islamic Research and Training Institute, Islamic Development Bank
Mackinnon, J., (1991). Critical Values for Cointegration Tests in Long-Run Economic Relationship: Readings in Cointegration, Oxford University Press: New York, (267-276),
Misman, F. N., W. Lou ve I. Bhatti. (2013). The determinants of credit risk of Islamic banks in Malaysia: A panel study. Sayı:3 Annual International Confer¬ence on
Accounting and Finance (AF 2013), Bankok, Tayland.
Srairi, S. (2009). A comparison of the profitability of Islamic and conventional banks: The case of GCC countries (16-27). Bankers, Markets & Investors, 98,.
Phillips, P. C. B., ve Perron, P. (1988) . Testing for a unit root in time series regression, Biometrika 75, 2, pp. 335-46.
Tunç, H. (2010). Katılım Bankacılığı: Felsefesi, Teorisi ve Türkiye Uygulaması, Nesil Yayınları, İstanbul.
Wiryono, S ve Effendi, K (2018). Islamic Bank Credit Risk: Macroeconomic and Bank Specific Factors European Research Studies Journal, sayı 3