TÜRKİYE’DEKİ ÜNİVERSİTELERİN KADIN ARAŞTIRMA MERKEZLERİ PROFİLİ ARAŞTIRMASI

Dünya’da ilk defa, 1995 yılında yapılan Pekin Deklarasyonu ile teşvik edilmeye başlanan akademide kadın çalışmaları birimlerinin Türkiye’de desteklenmeye başlanması daha çok 2000’li yılları bulmuştur. Türkiye’de üniversite kadın araştırma merkezlerinin kurumsallaşması yönündeki ilk adım 1989 yılında İstanbul Üniversitesi’nde atılmış; ancak sonrasında 2000’li yıllara kadar ağır bir ilerleme göstermiştir. 2000’li yılların başından itibaren Türkiye’de toplumsal hayatta kadın erkek eşitliğini sağlamayı ve cinsiyete dayalı ayrımcılığı önlemeyi amaçlayan birçok düzenleme yapılmaya başlanmıştır. Bu bağlamda üniversitelerin kadın araştırma merkezlerinin açılması da teşvik edilmiş ve 2018 yılı Şubat ayı itibariyle 85 Üniversite’de kadın araştırmaları merkezi kurulmuştur. Bu merkezler gerçekleştirdikleri etkinlikler ve akademik çalışmalarla kadın ve toplumsal cinsiyet çalışmaları konularına çeşitli ölçülerde katkılar sağlamaktadırlar. Ancak mevcut literatürde üniversite kadın araştırma merkezleri hakkında yeterli yazılı veri bulunmamaktadır. Merkezler hakkında detaylı bilgiye ulaşmak adına bu çalışmada, üniversite kadın araştırma merkezlerinin ve müdürlerinin çalışma alanları, etkinlikleri, kendilerine sağlanan imkânlar, verdikleri eğitim programları ve bu merkezlerin sorunları ve çözüm önerileri gibi bilgileri sorgulayan 22 sorudan oluşan bir anket formu e-posta aracılığı ile Türkiye’deki bütün kadın araştırma merkezlerine gönderilmiştir. Bu çalışmada üniversite kadın araştırma merkezlerinden 57’sinin katılımıyla doğrudan elde edilen bulgulardan yola çıkılarak merkezlerin profilleri analiz edilmiştir.

TÜRKİYE’DEKİ ÜNİVERSİTELERİN KADIN ARAŞTIRMALARI MERKEZLERİ PROFİLİ ARAŞTIRMASI

Establishment of women's studies units in the academia was encouraged first time in the world with the 1995 Beijing Declaration. Those units started to be supported in Turkey particularly after the 2000s and as of February 2018, 85 universities have established women's studies centers. There are no studies examining the current status of these university research centers on issues such as activities, facilities and operations, from their own perspective. This study aims to fill this gap in the literature in Turkey by revealing the overall profile of the women's research centers of universities.  In this study using applied quantitative research methods, the research areas of university women research centers’ directors, center’s activities, opportunities, education programs, problems and possible solutions were investigated.  A questionnaire consisting of 22 questions was sent to 85 women's studies center in Turkey via e-mail and 57 of these centers participated in the study. One of the main conclusions of this study is that a significant number of the women studies centers's directors are not experts in the fields of women and gender studies. In addition, many of the centers are not active enough and the main activity areas only include conferences, seminars for raising awareness and organizing social cultural events. A small portion of the centers carries out academic and non-academic projects as well as graduate education programs and other educational activities. Besides, the majority of women's studies centers experience financial difficulties.  

___

  • Alptekin, D. (2011). “Sokaktan Akademiye: Kadın Hareketinin Kurumsallaşma Süreci” Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (26), 33-43.
  • Balcı, E. (2016). “Üniversitelerin Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezleri”, Turkiye Klinikleri J PublicHealth-Special Topics,;2(2), 52-68.
  • Çilingiroğlu, N. (2001), “Türkiye’de Akademik Düzeyde Kadına Yönelik Kurumsallaşma”, Hacettepe Toplum Hekimliği Bülteni, 20 (2).
  • Eroğlu, K. (2004), “Kadın Kuruluşları İçinde Üniversite Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezlerinin Yeri ve Önemi”, Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 8(2), 23-31.
  • ETCEP, (2015). Eğitimde Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Projesi, Retrieved from http://etcep.meb.gov.tr
  • Global Gender Gap Index (2016), Retrieved from http://www3.weforum.org/docs/WEF_GGGR_2017.pdf
  • Özvarış Ş., Akın A. (2003) “Üniversitelerin Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezleri”, Hacettepe Üniversitesi Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, Ankara.http://www.huksam.hacettepe.edu.tr/Turkce/SayfaDosya/universitelerin_kadin_sorunlari.pdf
  • UN Gender Inequality Index (2017). Retrieved from http://hdr.undp.org/en/composite/GII
  • YÖK (2015) http://www.yok.gov.tr/documents/10279/22712333/YOK_Tutum_belgesi.pdf/
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi-Cover
  • ISSN: 1304-0278
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2002
  • Yayıncı: Cahit AYDEMİR
Sayıdaki Diğer Makaleler

FARKLI ÜLKELERDEKİ ÖĞRENCİLERİN BİLGİ-İLETİŞİM TEKNOLOJİLERİNE AŞİNALIKLARININ ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE SINIFLAMA DOĞRULUKLARININ İNCELENMESİ

Muharrem ŞENGÜL, Ergül DEMİR

MAX ERNST SANATINDA KOLAJRESİM-BASKIRESİM ETKİLEŞİMİ

Abdulsemet AYDIN

İŞİN ANLAMI, ZİNDELİK, MUTLULUK VE İŞTATMİNİ İLİŞKİLERİ ÜZERİNE GÖRGÜL BİR ARAŞTIRMA

Hasan Hüseyin UZUNBACAK, Tahsin AKÇAKANAT

İŞİN ANLAMININ, ZİNDELİK, MUTLULUK VE İŞTATMİNİ İLİŞKİLERİ ÜZERİNE GÖRGÜL BİR ARAŞTIRMA

Hasan Hüseyin UZUNBACAK, Tahsin AKÇAKANAT

TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARININ BENİMSEDİKLERİ EĞİTİM FELSEFELERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLERE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ (ZİYA GÖKALP EĞİTİM FAKÜLTESİ ÖRNEĞİ)

Ulaş BİNGÖL, İsmail KİNAY

HAFIZ İMAM HATİP ORTAOKULLARINDAKİ HAFIZLIK EĞİTİMİNE İLİŞKİN ÖĞRETİCİ VE ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ

Abdullah ADIGÜZEL, Abdurrahman KILIÇ, Engin ASLANARGUN, Şeyma ŞAHİN, Burcu ÖKMEN, Zeynep BOYACI

ÖRGÜTSEL BAĞLILIK ÖLÇEĞİ’NİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Bünyamin HAN, Abidin DAĞLI, Zakir ELÇİÇEK

SPORCULARIN KİŞİLİK ÖZELLİKLERİ İLE BEDENLERİNİ BEĞENMELERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN BELİRLENMESİ

Ünsal TAZEGÜL

TÜRKİYE’DE ÜÇÜZ AÇIK HİPOTEZİNİN GEÇERLİLİĞİ: NEDENSELLİK ANALİZİ

Oktay KIZILKAYA, Ferhat ÖZTUTUŞ

AZGELİŞMİŞ BÖLGENİN TEKSTİL SEKTÖRÜNDE KADIN İŞÇİ OLMAK (ADIYAMAN ÖRNEĞİ)

Gazanfer KAYA