TÜRK VERGİ HUKUKU’NDA ANAYASAL İLKELER ÇERÇEVESİNDE ÖZEL USULSÜZLÜK KABAHATLERİ

Devlet kamu hizmetlerinin finansmanı için vatandaşlardan cebri icra yoluyla vergi toplamaktadır. Devletin mali egemenliğinin bir görünümü niteliğinde olan vergilendirme yetkisiyle toplanan vergilerin zamanında ve gerçek tutarlarında ödenmesi kamu yararının sağlanması için oldukça önemlidir. Vergilendirme sürecinin birey ve devlet arasında sağlıklı seyredebilmesi için vergi hukuku alanında esasa ve şekle ilişkin kurallar getirilmiştir. Bilindiği gibi usule ilişkin kurallar esastan önce gelmektedir zira, esasın doğru uygulanabilmesi için usule ilişkin kuralların yerinde uygulanması gerekmektedir. Dolayısıyla vergilendirmenin sağlıklı yapılabilmesi için Vergi Usul Kanunu’nda düzenlenen usul kurallarına uyulmaması halinde bir usulsüzlük söz konusu olacaktır. Kabahat olarak kabul edilmesi sebebiyle özel usulsüzlük fiilleri VUK’nun yanı sıra 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nda uygulama alanı bulmaktadır. Vergi usul hukukunda özel usulsüzlük fiilleri vergi kabahati olarak nitelendirilmiştir çünkü özel usulsüzlük fiilleri sonucunda uygulanacak yaptırımlar idari para cezası niteliğindedir. Bu çalışmada, usulsüzlük kavramından hareketle usulsüzlük fiillerinin suç ve kabahat ayrımı üzerinde durulmuş ve usulsüzlük çeşitlerinden olan özel usulsüzlük fiillerinin kavramsal mahiyeti ve bu fiillere ilişkin yaptırımlar tek tek ele alınarak mevcut yasal düzenlemeler ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Vergi Kabahatleri, Usulsüzlük, Özel Usulsüzlük, Vergi Cezaları

SPECIAL IRREGULARTY IN TAX LEGISLATION

Government collects tax from citizens to finance public services by means of compulsory execution. It is essential to collect those taxes in time at real amounts by bearing the authorization of tax-raising power which reflects virtual essence of the government’s monetary sovereignty to provide public benefit. Some rules regarding to fundamental and procedural issues were devised in the field of tax procedural law to regulate the taxation procedures properly between individuals and the government. As known, those regulations related to procedural law and rules precede those fundamental rules because it is essential to enforce procedural rules properly to impose the essence of fundamental rules. For this reason, it is assumed that irregularity will occur unless those laws and rules are obeyed in the Tax Procedure Law. Since those special irregularities are deemed as misdemeanour in accordance with the Tax Procedure Law, such acts find field of enforcement in the Misdemeanour Law numbered 5326. The irregularity practices are deemed to be as tax misdemeanour according to the Tax Procedure Law because those sanctions to be imposed as a consequence of special irregularities are modified as irregularity practices for which administrative penalty is effectuated. In this study, commencing from the concept of irregularity practices, discrimination of crime and misdemeanour issues are dealt with and the conceptual nature of those irregularity practices which are another version of misdemeanour and those enforcements related to those acts are also revealed singly by considering the current legal regulations.

Keywords:

Tax misdemeanours, Irregularity, Special Irregularity, Tax Penalties,

PDF

___

Akdoğan, A. (2009). Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi, (9. Baskı), Ankara: Gazi Kitabevi.
Arslan, C. B. (2014). Türk Vergi Sisteminde Gider Pusulası Uygulaması, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, Sayı:111, 237-254.
Başaran Yavaşlar, F. (2009). Vergi Usul Kanunu’nda Yer Alan Kabahat ve Yaptırımlar, İdari Ceza Hukuku Sempozyumu, Ankara: Seçkin Yayıncılık. 285-297.
Başaran Yavaşlar, F. (2006). İdari Nitelikli Vergi Suç ve Cezaları, Vergi Dünyası Dergisi, Sayı: 299, 131-178.
Bayraklı, H. H. (2015). Vergi Ceza Hukuku, Trabzon: Celepler Matbaası.
Bilici, N. (2013). Vergi Hukuku, (31. Baskı), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Biyan, Ö. (2018). Vergi Hukuku, Bursa: Dora Yayınevi.
Candan, T. (2010), Vergi Suçları ve Cezaları, (3. Baskı), Ankara: Maliye ve Hukuk Yayınları.
Çağa, T. (1991). Özel Hüküm Genel Hükmü Her Zaman Bertaraf Eder Mi?, Türküye Barolar Birliği Dergisi, Sayı: 3, 366-375.
Çiçek, H. G. ve H. Herek (2012). Türkiye’de Vergi Suç ve Cezalarının Değerlendirilmesi: Antalya İli Örneği. Marmara Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 32, Sayı: 1, 311-342.
Çomaklı, Ş. E. ve A. Ak (2013). Vergi Ceza Hukukunda Suç ve Kabahatler, Erzurum: Erzurum Barosu Yayınları.
Danıştay 3. Daire, T. 30.12.2008, E. 2007/3320, K. 2008/4469. https://www.sinerjimevzuat.com.tr (12.12.2019)
Danıştay 4. Daire, T. 30.05.2001, E. 2000/2410, K. 2001/2333. https://www.legalbank.net (12.12.2019)
Doğusoy, B. (2015). Danıştay Kararları Işığında Özel Usulsüzlük Cezası, Ankara: Gazi Kitabevi.
Dural, M. ve S. Sarı, (2011). Türk Özel Hukuku Cilt 1 Temel Kavramlar ve Medeni Kanun Başlangıç Hükümleri, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Edizdoğan N., M. Taş ve A. Çelikkaya (2007). Vergi Ceza ve Yargılama Hukuku, Bursa: Ekin Yayınları.
Erdem, T. (2010). Vergisel Kabahatler, İstanbul: Beta Yayınları.
Karakoç, Y. (2014). Genel Vergi Hukuku, (7. Baskı), Ankara: Yetkin Yayınları.
Karakoç, Y. (2019). Vergi Ceza Hukuku, (2. Baskı), Ankara: Yetkin Yayınları.
Kaşka, H. (2013). Beyaz Kabahatlerin Hüküm Niteliğindeki Normlarla Düzenlenebilmesi Meselesi (Kabahatler Kanunu Madde 4/1 Üzerine Bir İnceleme), Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 2, 168-249.
Kırbaş, S. (1996). Vergi Hukuku Temel Kavramlar, İlkeler ve Kurumlar, (8. Baskı), Ankara: Siyasal Kitabevi.
Mutluer, M. K. (1979). Vergi Ceza Hukuku, Eskişehir: İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi Yayını.
Mutluer, M. K. ve N. N. Dayanç (2014). Vergi Hukuku Genel ve Özel Hükümler, Ankara: Turhan Kitabevi.
Mükerrer Madde 355 https://www.gib.gov.tr/node/84237 (17.11.2019)
Oktar, S. A. (2013). Veri Hukuku, (9. Baskı), İstanbul: Türkmen Kitabevi.
Öncel, M., A. Kumrulu ve N. Çağan (2014). Vergi Hukuku, (23. Baskı), Ankara: Turhan Kitabevi.
Öner, E. (2013). Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Özbilen, Ş. (2013). Vergi Hukuku, Ankara: Gazi Kitabevi.
Özgenç, İ. (2016). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Öztaş, E. (2019). Türk Vergi Hukukunda Özel Usulsüzlük Cezaları ve Yargı Yolu, (1. Baskı) İstanbul: Onikilevha Yayınları.
Saban, N. (2014). Vergi hukuku, (6. Baskı), Ankara: Beta Yayınları.
Şenyüz, D. (2015). Vergi Ceza Hukuku, (8. Baskı), Bursa: Ekin Yayınevi.
Şenyüz, D., M. Yüce ve A. Gerçek (2013). Vergi Hukuku (Genel Hükümleri), (4. Baskı), Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
Taşdelen, A. (2010). Vergi Usul Kanunu Yönünden Vergi Kabahatleri, Ankara: Turhan Kitapevi.
Türkal, H., M. S. Ekici ve M. İnan (2010). Vergi Suç ve Kabahati Kavramı, 4369 Sayılı Yasa Öncesinden Günümüze Yürürlükteki Vergi Suçları-Kabahatleri ve Cezaları, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C: 18, S: 1, 45-83.
Türk Dil Kurumu (TDK), https://sozluk.gov.tr/?kelime=VEK%C4%B0L (17.11.2019)
Ünal, O. K. (1997). Türk Hukukunda Fatura Kavramı ve Hukuki Mahiyeti, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt:1, Sayı: 2, 41-52.
Vergi Usul Kanunu (VUK) (1961). T.C. Resmi Gazete, 10703-10705, 04 Ocak 1961, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.4.213.pdf (12.12.2019)
5326 Sayılı Kabahatler Kanunu (2005). T.C. Resmi Gazete, Tarih: 31/3/2005 Sayı: 25772, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5326.pdf (08.01.2020)
5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu (2004). T.C. Resmi Gazete, Tarih: 12/10/2004 Sayı :25611, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5237.pdf (09.12.2019)
4369 Sayılı Kanun, https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.4369.pdf (03.01.2020)