SORU VARSA, ÖĞRENME DE VARDIR

Bu araştırmanın amacı fen bilgisi öğretmenlerinin öğrenme öğretme sürecinde soru cevap tekniğini nasıl kullandıkları çok yönlü ve derinlemesine incelemektir. Bu amaç doğrultusunda veri toplama aracı olarak, fen bilgisi öğretmenlerinin soru cevap tekniğini nasıl kullandıklarına yönelik araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmıştır görüşme formu geliştirilmiştir. Soru cevap tekniği öğretmenler tarafından çok sık kullanılan bir tekniktir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma gurubu; 2017- 2018 eğitim öğretim yılında Muğla ilinde görev yapmakta olan on iki fen bilgisi öğretmeninden oluşmaktadır. Araştırma bulgularına göre fen bilgisi öğretmenleri soru cevap tekniğini öğrencilerin ön bilgilerini yoklamak, ilgisini ve dikkatini çekmek için kullanmaktadır. Ayrıca öğretmenler soruların kolay ve merak uyandırıcı nitelikte olması gerektiğini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler:

Fen Bilgisi Öğretmeni, Soru-Cevap Tekniği

IF THERE IS QUESTION, THERE IS LEARNING TOO

The purpose of this study is to examine in detail how the science teachers use the question-and-answer technique in the teaching-learning process. For this purpose, a semi-structured interview form developed by the researcher was used as a data collection tool for how science teachers use the question and answer technique. Question and answer technique is a technique frequently used by teachers. Qualitative research method was used in the research. Study group of the study; It consists of twelve science teachers who are working in the province of Muğla in 2017-2018 academic year. Research findings suggest that science teachers use question-and-answer techniques to warm-up, attract attention and attention to students' prior knowledge. In addition, teachers have indicated that the questions should be easy and intriguing.

Keywords:

Science Teacher, Question, Learning Question and Answer Technique, Teaching-Learning Process,

PDF

___

Açıkgöz, K.Ü. (2004). Aktif öğrenme. İzmir: D.E.Ü. Buca Eğitim Fakültesi.
Akbulut, T. (1999). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin soru sorma becerilerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Adana: ÇÜ Sosyal Bilimler Ens. Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
Brown, G. (2001). Questioning in the secondary school. New York:RoutledgeFalmer.
Büyükalan, Filiz, S. (2002). Soru-cevap yöntemine ilişkin öğretimin öğretmenlerin soru sorma düzeyi ve tekniklerine etkisi, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara: GÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Büyükalan, Filiz, S. (2004). Öğretmenler İçin Soru Sorma Sanatı. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Büyükalan, Filiz, S. (2009). Soru Cevap Yöntemi Eğitiminin Öğretmenlerin Soru Sorma Bilgisi Ve Soru Sorma Tekniklerine Etkisi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 3, 167-195
Büyüköztürk, Ş;Çakmak, E,K; Akgün,Ö,E; Karadeniz,Ş; Demirel,F (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi, Ankara.
Cole, P.G.&Chan, L.K.S. (1994). Teaching principles and practice. (2th Edition). Prentice Hall of Australia.
Demirel, Ö. (2009).Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Gage, N., &Berliner, D. (1998). Educational psychology (6th ed.). Boston:Houghton Mifflin.
Gömleksiz, M,.N. ve Bulut, G. (2007). “Yeni Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi”. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 76-88.
Güneş, T., Dilek, N.Ş., Çelikoğlu, M. ve Demir, E. (2010). “The Using Levels of The Teaching Methods and Techniques By Science and Technology Teachers and Class Teachers”. 3th World Conference on Educational Sciences, Bahçeşehir Universty, İstanbul, Turkey.
Johnson B, Christiensen, L. (2012). Educational Research Quantitaive, Qualitative, and Mixed Approaches. Fourth Edition. Sage Publication.
Kabaş, S. (2009). Soru Sorma Sanatı. İstanbul: Doğan Kitap.
Kauchak, D.P. and Eggen P.D. (1998). Learning and teaching: research based method. Boston: A Viacom Company.
Kılınç, G., Çalışkan, H. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Sınıf İçi Ders İşleme Sürecindeki Soru Sorma Davranışlarının Değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(USBES Özel Sayısı I), 265-286.
Küçükahmet, A. (2009). Öğretim İlke ve Yöntemleri. 23.Basım. Nobel. Ankara.
Lindley, D. (1993). This rough magic: The life of teaching. CN. Bergin & Garvey: Westport.
Merriam, S. B. (2009). Qualitative Research. A Guide to Design and Implementation. John Wiley and Son Ltd.
Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
Oh, P. S. & Kim, K. S. (2013). Pedagogical transformations of science content knowledge in Korean elementary classrooms. International Journal of Science Education, 35(9), 1590-1624.
Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme, Ankara: PegemA Yayıncılık.
Pınar, M.P.D. (2017). Fen Bilimleri Öğretimi. Pegem Akademi. Ankara.
Tsui, L. (1999). Courses and instruction affecting critical thinking. Research in Higher Education, 40(2),185-200.
Uzal, G., Erdem, A. ve Ersoy, Y. (2016). Bir grup matematik ve fen bilimleri öğretmeninin sınıf içinde gerçekleştirdikleri öğretim etkinliklerininin incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 64-85.
Wragg, C. (2001). Questioning in the primary school. New York: RoutledgeFalmer.
Yelken,T.Y.,Akay, C. (2015). Öğretim İlke ve Yöntemleri. 2.Baskı. Anı Yayıncılık. Ankara.