Sanat yapıtları, bireysel ifade aracı oldukları gibi, aynı zamanda da toplumun özelliklerini yansıtan, o toplumun yarattığı büyük kültür şemsiyesinin bir parçasıdırlar ve bu nedenle, toplumu yansıtan birer ayna işlevi görürler. Sanatçılar toplumsal olayları kendi süzgeçlerinden geçirerek aktarırlar ve bu eserler aynı zamanda da gelecek nesillere bir değer, bir estetik nesne olarak kalırken, günümüzde pek çok araştırmacı için de dönem özelliklerini tespit etmeye yarayan birer belge olarak da kullanılırlar. Şüphesiz ki sanat yapıtları, her şeyin çoğu zaman açık seçik anlatıldığı, görünenin her zaman göründüğü gibi olduğu salt belgeler değillerdir. Sanat yapıtlarının varlık amacı da bu değildir. Maddenin düşünce ile birleşmesi olarak da tanımlanan sanat yapıtları, genel tanımı ile estetik nesnelerdir. Bu araştırmada, Pieter Bruegel’in Köy Düğünü isimli çalışması, sanat eleştirisinin betimleme ve yorumlama aşamaları ile sınırlı tutularak ele alınmış ve yapıt üzerindeki elemanlar ve sembollerden yararlanılarak, dönem yaşamı incelenmeye çalışılmıştır. Araştırmada, resme konu olan günlük yaşam unsurları incelenmiş, kıyafetler, oturma biçimi, kullanılan aksesuarlar gibi unsurlardan anlamlar çıkartılmaya çalışılmıştır.