LECTURERS’ CONSCIOUSNESS LEVEL and VIEWS on STRATEGIC PLANNING

This study aimed to search the lecturers’ (employed at the Eskişehir Osmangazi University, Department of Foreign Languages) consciousness level and views on strategic planning. Although the population includes 70 lecturers at the department, 46 lecturers participated in the study. Because the number of people in this research was limited, convergent parallel mixed methods design was used in the study. In the quantitative part of the study, the data were collected via an instrument called “strategic planning consciousness level instrument,” and in the qualitative part of the study, the data were collected by the “strategic planning views form.” In the data analysis, Kruskall-Wallis Test, Mann-Whitney U Test and descriptive analysis techniques were used. The results showed that the lecturers’ consciousness level of strategic planning and strategic planning belief are low. However, they indicated that strategic planning is important for an organization and it would motivate the employees and enhance the organizational belonging. Moreover, they have middle level negative attitude about strategic planning, and they think that the managers must have the active role in strategic planning.

Anahtar Kelimeler:

strategic planning, lecturers, strategic planning consciousness, university

PDF

___

Altınkurt, Y. (2007). Eğitim örgütlerinde stratejik liderlik ve okul müdürlerinin stratejik liderlik uygulamaları. (Yayımlanmamış Doktora tezi). Anadolu Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.
Altınkurt, Y. (2010). Milli Eğitim Müdürlüğü çalışanları ve okul yöneticilerinin stratejik planlamaya ilişkin tutumları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(4), s. 1927-1968.
Arıbaş, N. N. (2013). Kamuda Stratejik Planlamanın “Katılımcılık” Boyutu. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 4(1), s. 80-100
Baloğlu, N., Karadağ, E., Karaman, H. (2008). Stratejik planlama tutum ölçeği: Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi Çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 8, (2) s. 407-437.
Besler, S. (2004). İşletmelerde stratejik liderlik. İstanbul: Beta
Bryson, J. M. (2004). Strategic Planning for Public and Nonprofit Organizations. San Francisco: Jossey-Bass.
Çalık, T. (2003). Eğitimde stratejik planlama ve okulların stratejik planlama açısından nitel değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11(2), s. 251-268.
Çetin, H. (2013). Eğitim kurumlarında stratejik planlama bilinç düzeyi ve stratejik yönetimde karşılaşılan sorunlar: Denizli İli örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), s. 87-112.
Creswell, J.W. & Plano Clark, V.L.(2014). Desinging and conducting mixed methods research. [Karma yöntem araştırmaları: tasarımı ve yürütülmesi.] (Çev. Ed. Yüksel Dede & Selçuk Beşir Demir). Ankara: Anı
Demirbolat, A. O. (2005). Eğitim yönetiminde stratejik planlama ve vizyon-misyon belirlenmesinde liderlik rolleri. Eğitim ve Bilim, 30 (135), s. 58-65.
Ebner, D. (2012). Formal and Informal Strategic Planning. Innsbruck, Austria: Springer Gabler.
Eren, E. (2008). Stratejik Yönetim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Floyd, P. (2002). Organizational change. Oxford: Capstone.
Gürer, H. (2006). Stratejik planlamanın temelleri ve Türk kamu yönetiminde uygulanmasına yönelik öneriler. Sayıştay Dergisi, 63, s. 91-105.
Hannagan, T. (2001). Mastering strategic management. Palgrave-Macmillan.
Hunger, J. D., & Wheelen, T. L. (2011). Essentials for strategic management. (5. Baskı). New Jersey: Prentice Hall.
Hussey, D. (1998). Srategic management: from theory to implementation (4. Baskı). Oxford: Butterworth-Heinemann.
Işık, H. & Aypay, A. (2004). Eğitimde stratejik planlama sürecinde karşılaşılan sorunlar: Çanakkale ilinde yapışan bir inceleme. G. Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (3), s. 349-363.
Küçüksüleymanoğlu, R. (2004). İlköğretim okullarında stratejik planlama çalışması (Bursa İli Canaydın İlköğretim okulu örneği). (Yayımlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.
Küçüksüleymanoğlu, R. (2008). Stratejik planlama süreci. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), s.403-412.
Mintzberg, H. (1996). Five ps for strategy. H. Mintzberg, & J. B. Quinn içinde, The strategy process: concepts, contexts, cases (s. 10-18). London: Prentice Hall.
Nartgün, Ş. S. (1996). Yükseköğretimde stratejik planlamanın uygulanabilirliği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi/Sosyal Bil. Ens. Bolu
Olsen, E. (2007). Strategic planning for dummies. Indianapolis: Willey.
Olsen, J. E., & Haslett, T. (2002). Strategic management in action. Systemic Practice and Action Research, 15(6), s. 449-464.
Özmutaf, N. M. (2007). Örgütlerde bireysel performans unsurları ve çatışma. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(2), s. 41-60
Resmi Gazete (2003). Kamu Malî Yönetimi Ve Kontrol Kanunu. 5018, 24/12/2003 sayı:25326.
Şahin, S.ve Aslan, N. (2008). İlköğretim okul yöneticilerinin stratejik planlamaya ilişkin görüşleri üzerine nitel bir çalışma (Gaziantep ili örneği). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), s. 172-189.
Tokgöz, N. (2012). Stratejik yönetim I (ed. Deniz Taşçı&İ. Cemil Ulukan). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Yelken, T. Y., Kılıç, F., & Üredi, L. (2010). Stratejik planlama uygulamalarını ilişkin ilk ve orta öğretim okul müdürlerinin görüşleri. International Journal Of Eurasia Social Sciences,1(1), s. 38-50.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. baskı). Seçkin: Ankara.