İLK ÇOCUKLUK DÖNEMİNDE ÇOCUĞUN DİN EĞİTİMİ VE AİLENİN DİN EĞİTİMİNE ETKİSİ (DİYARBAKIR ÖRNEĞİ)

Bir alan araştırması olan bu çalışmamızda Diyarbakır örnekleminde ailede dini durum, din eğitiminin nasıl olduğu ve ebeveynin din eğitiminin şekillenmesinde etkisi sorularına cevap aranmaktadır. İlk çocukluk döneminde çocuklara din eğitimini verirken ebeveynin etkisine ait düşünce ve tutumlar tespit edilmeye çalışılmıştır. Ebeveynlere uygulanan ölçme aracıyla elde edilen verilerden yola çıkılmıştır. Çocuğa din eğitimi verme sürecinde ebeveynlerin tutumları ve bu çerçevede yerine getirmeleri gereken sorumluluk ve görevleri incelenmiştir. Araştırmanın temel problemi, ebeveynlerin sahip olduğu dini bilgi ve eğitimin, ilk çocukluk döneminde çocuklarına verdikleri din eğitimine katkı sağlayıp sağlamadığını ortaya koymaktır. Yapılan araştırma ilk çocukluk dönemi din eğitiminin önemini ortaya çıkarmıştır. Bu minvalde ebeveynler çocuk gelişimi ve eğitimi konusundaki var olan bilgilerini geliştirmeli özellikle de çocuğun din eğitimi konusunda bilinçlenmelidir. Ayrıca ebeveynlerin sağlıklı bir din eğitimi almış olmasının çocukta sağlıklı bir din eğitiminin alt yapısının oluşumuna katkı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmamızda Diyarbakır’da ailede din eğitiminin nasıl olduğu ile ilgili bir durum tespiti yapılmış, gerekli teklif ve önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

din eğitimi, aile, ebeveyn tutumları

PDF

___

AYDIN, Mehmet Zeki, Ailede Ahlak Eğitimi, C.Ü. ilahiyat Fakültesi Dergisi, Vll/2, Sivas 2003, s. 125-158
ADLER, Alfred, İnsanı Tanıma Sanatı, (çev.) Şelale BAŞAR, Dergâh Yayınları, İstanbul 1997.
AKDENİZ, Sabri, Eğitim Sosyolojisi, M.Ü. İ.F. Vakfı Yayınları, İstanbul 1990.
Al-i İmran. s., 3/14
ARMANER, Neda, Din Psikolojisine Giriş – 1, Ayyıldız Matbaası, Ankara, 1980.
Amerika Çocuk Araştırmaları Derneği, s.43.; Selçuk, Çocuğun Eğitiminde Dini Motifler, s.40.
BALCI, Ali, Sosyal Bilimlerde Araştırma, PegemA Yayınları, Ankara 2005,
ÇAMDİBİ H. Mahmut, Din Eğitiminin Temel Meseleleri, M.Ü. İ.F.V. Yayınları, İstanbul 1994 s.86.
DODURGALI, Abdurrahman, “Kuran’ı Kerime Göre Çocuk Eğitimi“, (Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü), İstanbul 1984.
____________, Ailede Din Eğitimi, Timaş Yayınları, İstanbul 2010. “Ailede Çocuğun Din Eğitimi,” s.218.
HÖKELEKLİ, Hayati, Çocuk, Genç, Aile Psikolojisi ve Din, Dem Yayınları, İstanbul, 2009.
__________, “Din Psikolojisi”, T.D.V. Yayınları, Ankara 2016.
PEKER, Hüseyin, Din ve Ahlak Eğitimi Psikolojik ve Metodik Esaslar, Sönmez Matbaası, Samsun, 1998.
ÖCAL Mustafa, Din Eğitimi ve Öğretiminde Metodlar. Ankara 1991, TDV Yay. s.75-76,
GAZALİ, El Munkızı Mine’d – Dalâl (dalâletten hidayete). (çev.), Yapla Pakiş, Umran Yayınları, İstanbul 1998.
GOLDMAN, Ronald Children’s sexual Thinking, p.20.; Selçuk, Çocuğun Eğitiminde Dini Motifler, s.41.
SELÇUK, Mualla, Çocuğun Eğitiminde Dini Motifler, T.D.V. Yayınları, Ankara 1990.
ÖZTÜRK, Mualla, “Din Eğitimi ve Çocuk Ruh Sağlığı“, Türkiye I.Din Eğitimi Semineri, s.78. Ankara 1981.
TAVŞANCIL, Ezel, Tutumların Ölçülmesi ve Spss ile Veri Analizi, Nobel Yayınları, Ankara 2002
KARASAR, Niyazi, Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayınevi, Ankara 1998, s.s.79-81;
IŞIKDOĞAN, Davut, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Ölçme ve Değerlendirme Yöntemlerine Yönelik Görüşleri (Diyarbakır-Şanlıurfa Örneği), Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2014, s.11.
____________,“Din Öğretiminde Bireysel Farklılıklar”, (Yüksek Lisans, Harran Üniversitesi Sosyal Bilinler Enstitüsü,), Şanlıurfa 2001.
KÖYLÜ, Mustafa, “Gelişimsel Basamaklara Göre Din Eğitimi,” Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, 2010, s.52.
MCINTOSH, Daniel, N., SPİLKA, Bernard, “Religion and the Family” Handbook Of Family Religious Education, AL: Religious Education Press, Birmingham 1995. ss.85-118.
YAVUZ Kerim, Çocukta Dini Duygu ve Düşüncenin Gelişmesi, Ankara 1983, DİB. Yay. s.155-156
_______,“Din Psikolojisinde Metot Meselesi ve Yeni Gelişmeler” Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi V, İstanbul, s.s.153-154