Özgür DEMİRCİ SEYREK, Kurtman ERSANLI, Taner TUNÇ

DUYARLIK ÖLÇEĞİ

Bu araştırmada, yetişkin bireylerin duyarlık düzeyini belirlemeye yönelik bir ölçeğin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla araştırmacı tarafından daha önce ön çalışması yapılmış olan 37 maddeden oluşan Duyarlık Ölçeği, üniversite düzeyinde eğitime sahip yetişkin popülasyona uygulayarak revize edilmiştir. Araştırmanın örneklemini devlet üniversiteleri arasında seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilen 30 üniversitede görev yapmakta olan akademik personele e-posta aracılığıyla 37 maddelik form gönderilmiştir. Dönüşü yapılan ve eksiksiz olarak doldurulan 397 form verileri kullanılarak açımlayıcı faktör analizi yapılmıştır. Bu amaçla Temel Bileşen yöntemi kullanılarak faktörler belirlenmiş, Varimax döndürme tekniği ile de faktörlerin kolayca yorumlanabilir ve ayrılabilirliği sağlanmıştır. Yapı geçerliliği için; faktör sayısı korelasyon matrisinin öz değeri 1 ve daha büyük olanlarının sayısı ile belirlenmiştir. Faktör yükü değeri ise en az .30 olarak dikkate alınmıştır. Yapılan faktör analizi sonrası ölçek, toplam varyansın %52.98' ini açıklayan 15 madde ve 4 alt boyuttan oluşan(merhamet, duygudaşlık, anlayış, insani) bir ölçme aracı konumuna gelmiştir. Ölçeğin madde toplam puan korelasyonlarının.34 ile .62 arasında değiştiği görülmüştür(p<.01).Güvenirlik analizi sonuçları merhamet, duygudaşlık, anlayış ve insani faktörleri için sırasıyla .70, .65, .62 ve .55’tir. Ölçeğin geneli için Cronbach Alfa değeri .81 olarak bulunmuştur. Bir yıl sonra aynı yolla ve aynı üniversite öğretim üyelerine 15 maddelik form gönderilmiş ve eksiksiz olarak doldurulan 803 form verileri kullanılarak doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizinde elde edilen uyum indekslerinin dört boyutlu yapıyı doğruladığı görülmüştür. Bu istatistiksel sonuçlar, 15 madde ve 4 boyutlu olarak geliştirilenAnahtar Sözcükler: Duyarlık, Geçerlik, Güvenirlik

PDF

___

KAYNAKÇA
Akın, A.(2009). Akılcı Duygusal Davranışçı Terapi (SDDT) odaklı grupla psikolojik danışmanın psikolojik Dyi olma ve öz-duyarlık üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Anastasi, A. (1982). Psychological Testing. New York: Mac Millan Publishing Co. Inc.
Bates, T. (2005). The expression of compassion in group cognitive therapy. In P. Gilbert (Ed), Compassion: Conceptualisations, Research and Use in Psychotherapy (pp 369–386). New York: Routledge.
Batson, C. D., Duncan, B. D., Ackerman, P., Buckley, T., & Birch, K. (1981). Is empathic emotion a source of altruistic motivation? Journal of Personality and Social Psychology, 40(2), 290–302. doi:10.1037/0022-3514.40.2.290
Braun, J.M.(1992).''Compassion and The Psychotherapist''. Doktora Tezi. San Francisco:California.
Cameron, C.D & Payne, B. K.(2012).''The Cost of Callousness: Regulating Compassion Influences the Moral Self-Concept''. Psycological Science, 23(3).225-229. http//pss.sagepub.com. Erişim Tarihi:08.08.2012.DOI:10.1177/095679761143034
Carr, B. (1999). Pity and Compassion as Social Virtues. Philosophy, 74(03), 411–429.
Corey, G. (2005). Theory and practice of counseling and psychotherapy. Belmont, CA: Thomson/Brooks/Cole.
Cosley, B. J., McCoy, S. K., Saslow, L. R., & Epel, E. S. (2010). Is compassion for others stress buffering? Consequences of compassion and social support for physiological reactivity to stress. Journal of Experimental Social Psychology, 46(5), 816–823. doi:10.1016/j.jesp.2010.04.008
Çokluk, O., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, S. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli
istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Gilbert, P., & Irons, C. (2005). Focused therapies and compassionate mind training for shame and self-attacking. In P. Gilbert (Ed), Compassion: Conceptualisations, research and use in psychotherapy (pp 263–325). New York: Routledge.
Gilbert, P. (2009). The compassionate mind: A new approach to facing the challenges of life. London: Constable & Robinson.
Gilbert, P. & Tırch, D. (2009). ''Emotional Memory, Mindfulness and Compassion''.Clinical Handbook of Mindfulness. Didonna, Fabrizio (Ed.),NewYork:Springer, , 99-110, Erişim Tarihi:01.08.2012, DOI :10.1007/978-0-387-09593-6_1
Gilbert, P., McEwan, K., Matos, M., & Rivis, A. (2011). Fears of compassion: Development of three self-report measures. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 84(3), 239–255. doi:10.1348/147608310X526511
Goetz, J. L., Keltner, D., & Simon-Thomas, E. (2010). Compassion: An evolutionary analysis and empirical review. Psychological Bulletin, 136(3), 351- 374. doi:http://dx.doi.org/10.1037/a0018807
Goleman, D. (2005). Yıkıcı Duygular ile Nasıl Başa Çıkabiliriz: Dalai Lama ile Yapılan Bilimsel Bir Dialog (S. Hauser, Çev.). Ankara: İnkılap. (Orjinal Basım Tarihi 2003).
Hao, R. N. (2011). Critical compassionate pedagogy and the teacher’s role in first-generation student success. New Directions for Teaching and Learning, 127, 91–98. doi:10.1002/tl.460
Izard, C. E. (2002). Translating emotion theory and research into preventive interventions. Psychological Bulletin, 128(5), 796–824. doi:10.1037/0033-2909.128.5.796
Khine, Myint Swe, Ping, Lim Cher, and Cunningham, Donald, eds. Application of Structural Equation Modeling in Educational Research and Practice. Rotterdam, NLD: SensePublishers, 2013. ProQuest ebrary. Web. 2 June 2015.
Lıottı,G. &Gılbert, P. (2011). Mentalizing, motivation, and social mentalities:Theoretical considerations and implications for psychotherapy. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 84(1), 9–25. DOI:10.1348/147608310X520094
Neff, K. (2003a). Self-Compassion: An Alternative Conceptualization of a Healthy Attitude Toward Oneself. Self and Identity, 2(2), 85–101. doi:10.1080/15298860309032
Neff, K. (2003b). The Development and Validation of a Scale to Measure Self-Compassion. Self and Identity, 2(3), 223–250. doi:10.1080/15298860309027
Neff, K., Kirkpatrick, K., & Rude, S. (2005), “Accepting The Human Condition:Self-Compassion And İts Link To Adaptive Psychological Functioning”,Manuscript submitted for publication, 1-43.
Pommier, E. A. (2011). The compassion scale. Dissertation Abstracts International Section A: Humanities and Social Sciences, 72, 1174.
Post, S. G. (2005). Altruism, happiness, and health: it’s good to be good. International Journal of Behavioral Medicine, 12(2), 66–77. doi:10.1207/s15327558ijbm1202_4
Seyrek, Ö., & Ersanlı, K. (2013). Duyarlık Ölceğinin Gelistirilmesi. World Congress of
Psychological Counselling and Guidance, (s. 459-460). İstanbul
Sprecher, S., & Fehr, B. (2005). Compassionate love for close others and humanity. Journal of Social and Personal Relationships, 22(5), 629–651. doi:10.1177/0265407505056439
Stosny, S. (2004). Compassion Power: Helping Families Reach Their Core Value. The Family Journal, 12(1), 58–63. doi:10.1177/1066480703259041
Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2012). Using multivariate statistics (6. ed). Harlow, Essex: Pearson Education.
Wang, S. (2005). A conceptual framework for integrating research related to the physiology of compassion and the wisdom of Buddhist teaching. In P. Gilbert (Ed), Compassion: Conceptualisations, Research and Use in Psychotherapy (pp 75–120). New York: Routledge.
Williams, C. R. (2008). Compassion, Suffering and the Self A Moral Psychology of Social Justice. Current Sociology, 56(1), 5–24. doi:10.1177/0011392107084376
Wolpow, R., Johnson, M. M., Hertel, R., Kincaid, S., Washington (State)., Superintendent of Public Instruction., … Electronic State Publications. (2009). The heart of learning and teaching compassion, resiliency, and academic success. Olympia, WA: Office of Superintendent of Public Instuction (OSPI) Compassionate Schools.