DEVLET PERSONEL BAŞKANLIĞINDAN CUMHURBAŞKANLIĞI İNSAN KAYNAKLARI OFİSİNE: KAMU PERSONEL YÖNETİMİNDE ÖRGÜTSEL DEĞİŞİM

Ülkemizdeki kamu personel yönetimi için özellikle Cumhuriyet döneminde, 1950 sonrası yabancı uzman raporlarının da etkisiyle personel sistemini tek elden yürütecek bir merkezi bir kamu personel örgütü kurulması savunulmuştur. Bunun neticesinde 1960’da Devlet Personel Dairesi kurulmuş ama beklenilen işlevi sağlamamıştır. 1984 yılında adı Devlet Personel Başkanlığı olarak değiştirilen kurum, 2011 yılında bir takım ek görevler ile geliştirilse de kamu personel politikaların tek elden yürütülmesi amacına hizmet etmemiştir. Son olarak yeni Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi ile Devlet Personel Başkanlığı kaldırılmış ve görevleri Çalışma Genel Müdürlüğüne devredilmiştir. Aynı zamanda yeni hükümet sistemi ile birlikte Cumhurbaşkanlığı İnsan Kaynakları Ofisi kurulmuştur. Yeni dönem ile birlikte kamu personel yönetim sisteminde birtakım politika değişimleri beklenilmektedir. Bu çalışma ile 60 yıllık süreçte kamu personel sistemi için merkezi bir politika koordinasyonu sağlayacak kuruluş olarak Devlet Personel Başkanlığı’nın kuruluş ve gelişim süreci ile başarılı bir işlev görememe nedenleri literatür çerçevesinde ortaya konulmuştur. Ardından yeni kurulan Cumhurbaşkanlığı İnsan Kaynakları Ofisinin kuruluş süreci incelenmiştir. Sonuç olarak tıpkı 1960 yılında Devlet Personel Dairesinin kuruluş aşamasında olduğu gibi Cumhurbaşkanlığı İnsan Kaynakları Ofisi’nin de iyi kurgulanmadığı yönünde birtakım emarelere ulaşılmıştır. 

FROM THE DIRECTORATE OF STATE STAFF TO PRESIDENTIAL HUMAN RESOURCES OFFICE: ORGANIZATIONAL CHANGE IN PUBLIC PERSONNEL MANAGEMENT

The public personnel administration during the Republican period, the idea of establishing a central public personnel organization from a single source that would carry out personnel policies was advocated especially with the influence of foreign expert reports after 1950. As a reflection of this, the State Personnel Office was established in 1960, but could not provide the desired function. The institution, whose name was changed as the State Personnel Presidency in 1984 did not fully serve the purpose of carrying out public personnel policies from a single source despite the fact that the institutional capacity was increased with a number of new tasks such as rotation after privatizations in 2011 and following public unionism. In the following process, with the transition to the Presidential Government System, the State Personnel Presidency was abolished and its duties were transferred to the General Directorate of Labor. In addition, the Presidential Human Resources Office was established with the Presidential Government system. With this new governmental system, some policy changes are expected in the public personnel management system. In this study conducted as a literature review, during the establishment and development process, the reasons for the inability to function effectively have been revealed of the State Personnel Presidency that would provide a central policy coordination for the public personnel system for 60 years. In addition, the establishment process of the newly established Presidential Human Resources Office has been examined and the central organization and changing process of the public personnel system have been evaluated in the axis of these two organizations. As a result, it has been concluded that the establishment phase of the State Personnel Office in 1960 and the establishment phase of the Presidential Human Resources Office were not created effectively. 

___

  • ALTUNOK, H., Türkiye’de Personel Reform Politikalarının Başlangıç Dönemi, Yasama Dergisi, http://www.yasader.org/web/yasama_dergisi/2018/sayi38/sayi38_48-69.pdf, 12.11.2018
  • ASLAN , O., E., Kamu Personel Hukuku, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları, No:2701, Eskişehir, 2012.
  • BALOĞLU, H., 657 Sayılı Kanunun Özellikleri, Eğitim Yöneticileri Semineri, Başbakanlık DPD Yayını, No.14, 1967.
  • BENSGHİR, T.K., LEBLEBİCİ, D., N., Teknolojik Gelişmenin Örgütler ve Örgütsel Değişim Üzerindeki Etkileri, Amme İdaresi Dergisi, ss 19–37, 2001.Cumhurbaşkanlığı İkinci 100 Günlük İcraat Programı, İnsan Kaynakları Ofisince Yapılacaklar, https://tccb.gov.tr/assets/dosya/2018-12-13-ikinci100gun.pdf, (E.T,19.02.2019)
  • Cumhurbaşkanlığı İlk 100 Günlük İcraat Programı, https://www.tccb.gov.tr/assets/dosya/100_GUNLUK_ICRAAT_PROGRAMI.pdf, (E.T,19.02.2019)DEMİRCİ, A. G., 2010, “Bir Politika Transferi Örneği Olarak Türkiye’de Kadro Sisteminin İnşası,” Toplum ve Demokrasi, 4 (8-9-10), Ocak-Aralık, ss. 143-168. No:2701, Eskişehir, 2012.
  • Devlet Personel Başkanlığı, 2017 Yılı Faaliyet Raporu, http://www.dpb.gov.tr/tr-tr/daire-baskanliklari/kamu-/strateji-gelistirme-dairesi-baskanligi-faaliyetler-lev2, (E.T,20.02.2019)
  • ERKİN, V., Türkiye’de Personel Rejimini Geliştirmek Amacı İle Yapılan Çalışmaların Kronolojik Etüdü Ve Genel Değerlendirmesi. 1327 sayılı kanun açısından personel reformu sorunu, Ankara: Sevinç Matbaası, 1971
  • GÜLER B., A., Devlet Personel Başkanlığı Üzerine Bir İnceleme 1, Amme İdaresi Dergisi, 21/1, Mart s. 79-99, 1988a.
  • GÜLER B., A., Devlet Personel Başkanlığı Üzerine Bir İnceleme 2 -Türkiye'de Temel Personel Politikalarının Evrimi Amme İdaresi Dergisi, 21/2 Haziran, s.68-83, 1988.
  • GÜLER, B., A., Kamu Personel Kanunu Tasarısı Üzerine, Tarım ve Mühendislik Dergisi, Sayı:75, 2005.
  • GÜNAY, Ö. F., Türkiye’de Kamu Yöneticisi Nasıl Yetiştirilmelidir, Turhan Kitabevi, Ankara 2005. Kamu Yönetimini Yeniden Düzenleme Komisyonu, Kamu Yönetiminin Yeniden Düzenlenmesi, Başbakanlık Basımevi, 1982.
  • KARA, B., Türkiye’de Personel Reformu Çalışmalarının Altyapısı: 1930-60 Yılları Arasında Yabancı Uzmanların Kamu Yönetimine İlişkin Hazırladıkları Raporlar, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C: 30 S: 2, s. 149-162, 2006.
  • KARADAĞ, Metin. Devlet Personel Başkanlığı: Bir Örgüt Geliştirme Örnek Olayı. Amme İdaresi Dergisi, 33/1, 153-163, 2000.
  • KIREL, Ç., Sanal Örgütlerde Örgütsel Davranışın Geleceği, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, ss. 93-110, 2007.
  • KOÇEL, T., İşletme Yöneticiliği, 13. Bakı, Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul, 2011.
  • MIHÇIOĞLU, C ., Devlet Personel Dairesi'nin Kuruluş Yılları: Anımsamalar, Düşünceler. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 42 (1), 1987. http://dergipark.gov.tr/ausbf/issue/3230/44991,(ET, 14.02.2019(
  • ÖKTEM, M., K., KOCAOGLU, B., U., Kamu Kurumlarında Örgüt Geliştirme Üzerine Bir Araştırma, H, Ü, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 30, Sayı 2, s s. 111-136, 2012.
  • PHİLBİN, A., SANDRA M., A Framework for Organizational Development: The Why, What and How of OD Work. Winston-Salem, NC: Mary Reynolds Babcock Foundation, 2000.
  • POLATOĞLU, A., Kamu Yönetimi Genel İlkeler ve Türkiye Uygulaması, OTDÜ Yayıncılık, 2003.
  • TERZİ, M., A., Türk Devlet Geleneğinde Bürokrasi ve Memur, Sistem Ofset, Ankara, 2012.
  • ÜNÜVAR H., BEKTAŞ., Ç., Örgüt Geliştirmede Kritik Başarı Faktörleri, Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, ss, 67-76, 2017. http://dergipark.gov.tr/download/article-file/345417, (E.T. 02.03.2019.)
  • YILDIZ, G., Gelişimi Üzerinden İşlevsel Bir Kamu Personel Rejimi, ÇOMU Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, ss, 31-55, 2017
  • ZİNCİRKIRIN, M, KESER, A., Örgütsel Davranış, Dora Yayınları, Bursa, 2018.160 Sayılı Devlet Personel Dairesi kurulması hakkında Kanun (Resmî Gazete: Kabul tarihi 13 .12 .1960 17 .12.1960 - Sayı: 10683)
  • Yeni Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminde kamu insan kaynakları yönetimi sistemi, https://www.memurlar.net/haber/764571/yeni-cumhurbaskanligi-hukumet-sisteminde-insan- kaynaklari-yonetimi-sorunu.html, (E.T,14.02.2019)
  • Türkiye Gazetesi, https://www.turkiyegazetesi.com.tr/gundem/596397.aspx (E.T,14.02.2019)
  • Akşam Gazetesi, https://www.aksam.com.tr/yasam/calibrenin-kurucusu-docdrsalim-atay-yeni-insankaynaklari-ofisi-baskani-oldu/haber-765619 , (E.T,14.02.2019)
  • Birgün Gazetesi, https://www.birgun.net/haber-detay/cumhurbaskani-kurul-ve-atama-sever- 238728.html, (E.T,14.02.2019)