Alev ATEŞ ÇOBANOĞLU, Okşan UZUNBOYLAR, Eralp ALTUN

ÇEVRİMİÇİ ÖĞRENME HAZIRBULUNUŞLUK, TUTUM VE ALGILANAN ÇEVRİMİÇİ SOSYALLİĞİN İŞBİRLİKLİ HARMANLANMIŞ BİR DERSTE İNCELENMESİ

Bilişim teknolojilerinin sunduğu olanakları kullanan harmanlanmış işbirlikli öğrenme uygulamalarının, öğrenenler arası etkileşimi artırarak öğrenenlerin sosyalleşmelerini ve derse yönelik olumlu tutum geliştirmelerini destekleyici potansiyeli bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı; Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi (BÖTE) bölümü öğrencilerinin işbirlikli harmanlanmış öğrenme temelli bir dersin öncesindeki çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluklarını, ders öncesindeki ve sonrasındaki derse yönelik tutumlarını ve ders sonrasındaki çevrimiçi ortamda (Edmodo sistemi) algıladıkları sosyalliklerini incelemektir. Nicel araştırma yönteminin izlendiği bu yarı deneysel çalışmaya, 2016-2017 akademik yılı güz döneminde, Ege Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, BÖTE bölümünde, Eğitimde Materyal Tasarımı ve Kullanımı dersini alan 32 öğrenci katılmıştır. Bulgular, öğrencilerin denel işlem öncesindeki çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluklarının ve denel işlem sonrasındaki çevrimiçi sosyallik puanlarının yüksek olduğunu; denel işlem sonrasındaki tutum puanlarının öncesindekine göre yükselmekle birlikte, bu farkın anlamlı olmadığını göstermiştir. Ek olarak, öğrencilerin yarısının harmanlanmış öğrenmeyi diğer öğretim modellerine göre tercih ettikleri görülmüştür. İşbirlikli harmanlanmış öğrenmeyi ise büyük ölçüde yararlı buldukları ve hem harmanlanmış öğrenme hem de işbirlikli grup çalışmaları konusunda olumlu görüşleri olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Harmanlanmış öğrenme, işbirlikli öğrenme, çevrimiçi öğrenme hazırbulunuşluk, çevrimiçi öğrenme ortamlarında sosyallik

PDF

___

Acer, D. (2011). Okulöncesi Öğretmen Adaylarının Materyal Geliştirme Dersine İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. İlköğretim Online, 10(2), 421-429.
Akkuş, M. ve Keskin, Y. (2016). Harmanlanmış Öğrenme Modeliyle İlgili Öğrenci Tutumlarının İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 338-347.
Akşit, F. ve Şahin, C. (2014). Coğrafya Öğretiminde Aktif Öğrenmenin Akademik Başarı Ve Tutum Üzerine Etkisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 1-26.
Altınışık, S. ve Orhan, F. (2002). Sosyal Bilgiler Dersinde Çoklu Ortamın Öğrencilerin Akademik Başarıları ve Derse Karşı Tutumları Üzerindeki Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 41-49.
Çakır, Ö., ve Horzum, M. B. (2015). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(1), 1-15.
Çelik, L. (2007). Öğretim Materyallerinin Hazırlanması ve Seçimi. Özcan Demirel Eralp Altun. (Ed.) Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Demiralay, R., Bayır, E. A., ve Gelibolu, M. F. (2016). Öğrencilerin Bireysel Yenilikçilik Özellikleri İle Çevrimiçi Öğrenmeye Hazır Bulunuşlukları İlişkisinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1).
Demirer, V. (2009). Eğitim materyali geliştirilmesinde karma öğrenme yaklaşımının akademik başarı, bilgi transferi, tutum ve öz-yeterlik algısına etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Dilmen, N. E. ve Öğüt, S. (2010). Sosyalleşmenin Yeni Yüzü: Sosyal Paylaşım Ağları. İkinci Yeni İletişim Ortamları ve etkileşim Uluslararası Konferansı. Marmara Üniversitesi, İstanbul. 28-30 Nisan, 2010.
El-Deghaidy, H. ve Nouby, A. (2008). Effectiveness of a blended e-learning cooperative approach in an Egyptian teacher education programme. Computers & Education, 51, 988–1006. http://dx.doi.org/10.1016/j.compedu.2007.10.001
Fraenkel, J. R. ve Wallen, N.E. (2003). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.
Garrison, D. R., Anderson, T. ve Archer, W. (2000). Critical inquiry in a text-based environment: Computer conferencing in higher education. The Internet and Higher Education, 2(2-3), 87-105. doi:10.1016/S1096-7516(00)00016-6
Gök, T. (2006). Fizik eğitiminde işbirlikli öğrenme gruplarında problem çözme stratejilerinin öğrenci başarısı, başarı güdüsü ve tutumu üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Güven, G. ve Sülün, Y. (2012). Bilgisayar destekli öğretimin 8. sınıf fen ve teknoloji dersindeki akademik başarıya ve öğrencilerin derse karşı tutumlarına etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 9(1), 68-79.
Jong, Y. P. (2016). The Effect of A Blended Collaboratıve Learnıng Envıronment in A Small Prıvate Onlıne Course (Spoc): A Comparıson Wıth A Lecture Course. Journal of Baltic Science Education, 15(2), 194-203.
Kaya, D., B. (2012). Temel kimya laboratuvar dersinin web ortamı ile desteklenmesinin öğrencilerin başarısına ve derse yönelik tutumuna etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
Kaymak, Z. D. ve Horzum, M. B. (2013). Çevrimiçi Öğrenme Öğrencilerinin Çevrimiçi Öğrenmeye Hazır Bulunuşluk Düzeyleri, Algıladıkları Yapı ve Etkileşim Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(3), 1783-1797.
Kazu, H. ve Yeşilyurt, E. (2008). Öğretmenlerin öğretim araç-gereçlerini kullanım amaçları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18 (2), 175-188.
Kingpum, P., Ruangsuwan, C. ve Chaicharoen, S. (2015). A development of a collaborative blended learning model to enhance learning achievement and thinking ability of undergraduate students at the Institute of Physical Education. Educational Research and Reviews, 10(15), 2168-2177. Doi: 10.5897/ERR2015.2350.
Means, B., Toyama, Y., Murphy, R., Bakia, M. ve Jones, K. (2010). Evaluation of Evidence-Based Practices in Online Learning: A Meta-Analysis and Review of Online Learning Studies. U. S. Department of Education.
Mortera-Gutiérrez, F. (2006). Faculty best practices using blended learning in e-learning and face-to-face instruction. International Journal on E-Learning, 5(3), 313-337.
Neuman, W. L. (2006). Social Research Method: Qualitative and Quantitative Approaches. Bacon USA: Pearson Education.
Önal, N. ve Budak, Y. (2013). Meslek Yüksekokulu Öğretim Elemanlarının Öğretim Araç ve Materyallerini Kullanmalarına İlişkin Öğretim Elemanı ve Öğrenci Görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(3), 267-283.
Rovai, A. (2002). Sense of community, perceived cognitive learning, and persistence in asynchronous learning networks. Internet and Higher Education, 5 (4), 319–332.
Rovai, A. P. ve Jordan, H. M. (2004). Blended Learning and Sense of Community: A comparative analysis with traditional and fully online graduate courses. International Review of Research in Open and Distance Learning, 5(2).
Sönmez, V. (1994). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Şimşek, N. (2002). Öğretmen ve Öğretmen Adayları için Derste Eğitim Teknolojisi Kullanımı. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Tanel, R. ve Kavcar, N. (2007). İşbirlikli Öğrenmenin ve Geleneksel Öğretimin Öğrenci Tutum ve Görüşleri Üzerindeki Etkisi: Termodinamik Dersi Uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 64-73.
Tavşancıl, E. (2012). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yalın, H.İ. (2002). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Yaman, H. (2007). Türkçe Öğretmeni Adaylarının "Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme" Dersi Bağlamında Türkçe Öğretiminde Teknoloji Kullanımına İlişkin Yeterlilik ve Algıları. Hasan Ali Yücel Eğilim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 57-71.
Yapıcı, Ü. İ. (2016). Effectiveness of Blended Cooperative Learning Environment in Biology Teaching: Classroom Community Sense, Academic Achievement and Satisfaction. Journal of Education and Training Studies, 4(4).
Yapıcı, İ. Ü., Hevedanlı, M. ve Oral, B. (2009). İşbirlikli Öğrenme ve Geleneksel Öğretim Yöntemlerinin Tohumlu Bitkiler Sistematiği Laboratuarı Dersine Yönelik Tutum ve Başarıya Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 63-69.
Yeh, Y. (2010). Integrating collaborative PBL with blended learning to explore preservice teachers’ development of online learning communities. Teaching and Teacher Education 26(2010), 1630-1640.