İlhami BULUT, Meral Öner SÜNKÜR, Behçet ORAL, Mustafa İLHAN

8. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN GEOMETRİK DÜŞÜNME DÜZEYLERİ İLE ZEK ALANLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırma ile 8.sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme düzeyleri ile zekâ alanları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2010-2011 Eğitim Öğretim yılı güz döneminde Diyarbakır merkeze bağlı 4 ilköğretim okulunda öğrenim gören toplam 308 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada, öğrencilerin geometrik düşünme açısından düzey-1 seviyesinde (görsel düzey) yığıldıkları saptanmıştır. Öğrencilerin tüm zekâ alanlarına gelişmiş düzeyde sahip oldukları belirlenmiştir. Araştırmada ayrıca öğrencilerin mantıksal, görsel ve sözel zekâları ile geometrik düşünme düzeyleri arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin geometrik düşünme düzeyleri ile müzikal, bedensel, sosyal, içsel ve doğacı zekâları arasındaki istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler:

Geometrik düşünme, çoklu zekâ, ilköğretim

ANALYSIS OF THE RELATIONSHIP BETWEEN GEOMETRICAL THINKING LEVELS AND INTELLIGENCE DOMAINS OF 8TH GRADE STUDENTS

This research aims to analyze the relationship between geometric thinking levels of 8th grade students and their intelligence domains. The participants of the study consist of 308 students from four schools in Diyarbakır city center during the 20102011 education year. Geometric thinking test and multiple intelligence inventory are applied to the participants. During the research, it is determined that 8th grade students focus level-1 (visual level) in terms of geometric thinking. The results of study showed that, students have an advanced levels in all domains of intelligence. It was also found that, there is a significant relationship between students' mathematical, visual and verbal intelligence and their levels of geometric thinking. No significant relationship was found between students' geometric thinking levels and their musical, physical, social, internal and naturalistic intelligence.

Keywords:

-,

PDF

___

Aksu, H.H. (2005). İlköğretimde Aktif Öğrenme Modeli ile Geometri Öğretiminin Başarıya, Kalıcılığa, Tutuma ve Geometrik Düşünme Düzeyine Etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Altun, M. (2008). Eğitim Fakülteleri ve Sınıf Öğretmenleri İçin Matematik Öğretimi. Bursa: Alfa Basım Yayım.
Armstrong, D. (1994). Multiple İntelligences in the Classroom. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Balcı, A. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Battista, M. T. & Clements, D. H. (1995). Geometry and Proof. Mathematics Teacher, 88(1), 48– 54.
Baykul, Y. (1998). İlköğretim Birinci Kademede Matematik Öğretimi [Mathematics teaching in the first phase of primary education]. İstanbul: Milli Eğitim Yayınevi.
Baykul, Y. (2009). İlköğretimde Matematik Öğretimi: 6-8. Sınıflar. Ankara PegemA Yayıncılık.
Burger, W. & Shaughnessy, J.M. (1986). Characterizing the Van Hiele Levels of Development in Geometry. Journal For Research in Mathematics Education, 17(1), 31-48.
Campbell, L. (1996). Teaching & Learning Through Multiple Intelligences. Massachusetts: Allyn and Bacon, A Simon and Schuster Company.
Checkly, K. (1997). The First Seven. Educational Leadership 55(1), s. 8-13.
Clements, D. H. & Battista, M. T. (1990). The Effects of Logo on Childrens’ Conceptuazilations of Angle and Polyongs. Journal for Research in Mathematics Education, 21(5), 356-371.
Coşkun, F. (2009). Ortaöğretim Öğrencilerinin Van Hiele Geometri Anlama Seviyeleri ile İspat Yazma Becerilerinin İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Crowley, M. L. (1987). The Van Hiele Model of the Development of Geometric Thought. In M.M. Lindquist, Ed., Learning and Teaching Geometry, K-12 (1-16). Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics.
Çelebi Akkaya, S. (2006). Van Hiele Düzeylerine Göre Hazırlanan Etkinliklerin İlköğretim Öğrencilerinin Geometri Başarısına ve Tutumuna Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant izzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Demirel, Ö. (2002). Plandan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Demirel, Ö., Başbay, A. ve Erdem, A. (2006). Eğitimde Çoklu Zekâ Kuram ve Uygulama. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Demirtaş, Z. ve Duran, A. (2007). İlköğretim Okulu 6., 7. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Alanlarının Gelişmişlik Düzeyleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (20), 208-220.
Dindyal, J. (2007). The Need for an Inclusive Framework for Students' Thinking in School Geometry. The Montana Mathematics Enthusiast, 4(1), 73-83.
Duatepe, A. (2000). An İnvestigation of The Relationship Between Van Hiele Geometric Level of Thinking and Demographic Variable for Pre-Service Elementary School Teacher. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Ergün, M., Ergezer, B., Çevik, İ. ve Özdaş, A. (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Ocak Yayınları.
Ergün, M. ve Özdaş, A. Özel Öğretim Metotları. Türkiye Sanal Eğitim Bilimleri Kütüphanesi. Erişim tarihi: 25.11.2011, http://www.egitim.aku.edu.tr/metod03.htm
Fidan, Y. (2009). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Geometrik Düşünme Düzeyleri ve Buluş Yoluyla Geometri Öğretiminin Öğrencilerin Geometrik Düşünme Düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Fidan, Y. ve Türnüklü, E. (2010). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Geometrik Düşünme Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 185- 197.
Gutierrez, A. (1992) Exploring the Links Between Van Hiele And 3-Dimensional Geometry. Departamento de Didactica de la, Matematica, Universidad de Valencia, Structural Topology.
Halat, E. (2006). Sex-related Differences in the Acquisition of the Van Hiele Levels and motivation
in learning geometry. Asia Pacific Education Review, 7 (2), 173-183.
Hoffer, A. (1981). Geometry is More Than Proof. Mathematics Teacher, 74(1), 11- 18.
Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kılıç, Ç. (2003). İlköğretim 5. Sınıf Matematik Dersinde Van Hiele Düzeylerine Göre Yapılan Geometri Öğretiminin Öğrencilerin Akademik Başarıları, Tutumları ve Hatırda Tutma Düzeyleri Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Knight, K. C. (2006). An Investigation into the Change in the Van Hiele Levels of Understanding Geometry of Preservice Elementary and Secondary Mathematics Teachers. Unpublished Master Thesis. The University of Maine, Orono, ABD.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2005). İlköğretim Matematik Dersi 1–5. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Morgan, H. (1996) An Analysis of Gardner's Theory of Multiple Intelligence. Roeper Review, 18(4).
National Council of Teachers of Mathematics. (2000). Principles and Stadarts for School Mathematics. Reston: VA.
Oflaz, G. (2010). Geometrik Düşünme Seviyeleri ve Zekâ Alanları Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
Olkun, S. ve Toluk, Z. (2007). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara: Maya Akademi Yayın Dağıtım.
Oral, B. (2001). Branşlarına Göre Üniversite Öğrencilerinin Zekâ Alanlarının İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 26 (122), 19-31.
Özden, Y. (2008). Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Özden, Y. (2010). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Pandiscio, E.A. & Knight, K.C. (2011). An Investigation İnto the Van Hiele Levels of Understanding Geometry of Preservice Mathematics Teachers. Journal of Research in Education, 21 (1), 45-53.
Pesen, C. (2008). Eğitim Fakülteleri ve Sınıf Öğretmenleri için Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına Göre Matematik Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Saban, A. (2005). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim. Ankara: Nobel Yayınları.
Shearer, B. (2004). Multiple Intelligences Theory After 20 Years. Teachers College Record. 106 (1), January 2004, pp. 2–16 Columbia University.
Stanford, P. (2003). Multiple Intelligence for Every Classroom. Intervention in School & Clinic, 39(2), 80-85.
Senk, S. L. (1989). Van Hiele Levels and Achievement in Writing Geometry Proofs. Journal for Research in Mathematics Education, 20(3), 309-321.
Toluk, Z., Olkun, S., Durmuş, S. (2002, Eylül). Problem Merkezli ve Görsel Modellerle Destekli Geometri Öğretiminin Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Geometrik Düşünme Düzeylerinin Gelişmesine Etkisi, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Ankara: Ortadoğu Teknik Üniversitesi Kültür ve Kongre Merkezi.
Usiskin, Z. (1982). Van Hiele Levels and Achievement in Secondary School Geometry. University of Chicago. ERIC Document Reproduction Service.
Yenilmez, K. ve Çalışkan, S. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Alanları İle Yaratıcı Düşünme Düzeyleri Arasındaki İlişki. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 48-63.
Yıldız, C., Aydın, M. ve Köğce, D. (2009). Comparing the Old and New 6th-8th Grade Mathematics Curricula in Terms of Van Hiele Understanding Levels for Geometry. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 1(1), 731-736.
Wu, D. & Ma, H. (2006). The Distributions of Van Hıele Levels of Geometric Thinking Among 1st Through 6th Graders. In Novotna, J., Moraova, H., Kratka, M. & Stehlíkova, N. (Eds.). Proceedings 30th Conference of then International Group for the Psychology of Mathematics Education, Vol. 5, (pp. 409-416). Prague: PME.