EVLİ VE BEKÂR BİREYLERDE YAŞAMIN ANLAMI VE MANEVİYAT DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmanın temel amacı, evli ve bekâr bireylerin maneviyat ile yaşamın anlamı düzeyleri arasında bir ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini İstanbul’da bulunan evli ve bekâr bireylerden oluşan 411 kişi oluşturmaktadır. Bu araştırma, nicel araştırma desenlerinden genel tarama modelinin alt türü olan ilişkisel tarama modeli çerçevesinde gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak; araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” ile birlikte maneviyat düzeyini ölçmek için, “Maneviyat Ölçeği” ve yaşamın anlam düzeyini ölçmek için “Yaşamın Anlamı Ölçeği” kullanılmıştır. Toplanan tüm nicel veriler, istatistik paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda yaşamın anlamının maneviyatı % 17 oranında yordadığı görülmüştür. Demografik değişkenlere göre de maneviyat ve yaşamın anlamı düzeylerinde farklılaşmalar ve anlamlı ilişkiler bulunmuştur.

___

  • Adler, A. (2004). Yaşamın anlam ve amacı. İstanbul: Say Yayınları.
  • Akıncı, A. (2005). Hayata anlam vermede dinî değerlerin ve din öğretiminin rolü. Değerler Eğitimi Dergisi, 3(9), 7-24.
  • Arslan, H. & Konuk Şener, D. (2009). Stigma, spiritüalite ve konfor kavramlarının Meleis’in kavram geliştirme sürecine göre irdelenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2(1), 51-58.
  • Aydın, C. (2017). Üniversite öğrencilerinin dini tutum ile hayattaki anlam düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(4), 89-108.
  • Baş, V. & Hamarta, E. (2015). Üniversite öğrencilerinde değerler ve yaşamın anlamı arasındaki ilişki. Değerler Eğitimi Dergisi,13(29), 369-391.
  • Bilgin, A. (2014). Din, dindar, dindarlık: Özeleştirel bir değerlendirme. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 75-84.
  • Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., Demirel, F., Çakmak, E. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Çamur, Z. (2014). Yaşamda anlam ve dindarlık ilişkisi (Geç ergenlik dönemi). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi.
  • Dein, S. & Kimter, N. (2014). Din, maneviyat ve depresyon: Tetkik ve tedavi için öneriler. Ekev Akademi Dergisi, 18(58), 739-750.
  • Demirdağ, S. & Kalafat, S. (2015). Yaşamın anlamı ölçeği (YAÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 83-95.
  • Düzgüner, S. (2013). Maneviyat algısı ve diğerkamlıkla ilişkisi kan bağışı örneğinde Türkiye ve Amerika karşılaştırmalı nitel bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi, Konya: Necmettin Erbakan Üniveersitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ergeshov, E. (2011). Kırgız türklerinin kültüründe müzikterapi uygulamaları ve maneviyat ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi.
  • Frankl, W. E. (2013). İnsanın anlam arayışı. İstanbul: Okyan Us Yayıncılık.
  • Gross, Z. (2006). Spirituality, contemporary approaches to defining. (E. M. Dowling, & G. W. Scarlett, Dü) Thousand Oakss, London and New Delhi: Encyclopedia of Religious and Spiritual Development.
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Karslı, N. (2020). Üniversite öğrencilerinde hayatın anlamı ve dindarlık ilişkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 48, 169-201.
  • Kasapoğlu, F. (2017). Psikolojik danışma süreci ve maneviyat: Bir bütünleşme arayışı. Hikmet Yurdu Düşünce-Yorum Araştırma Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19), 141- 157.
  • Kıraç, F. (2013). Eşcinsellikle ilgili dini-psikolojik algılar ve maneviyat (Erkek eşcinsel örneklem). Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
  • Kızılırmak, Ö. (2015). Genç yetişkinlerde yaşamda anlamın maneviyat ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi.
  • Kirman, M. A. (2005). Din ve sekülerleşme. Adana: Karahan Yayınları.
  • Koç, M. (2010). Demografik özellikler ile sindarlık arasındaki ilişki: Yetişkinler üzerine ampirik bir araştırma. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19(2), 217-248.
  • Krok, D. (2015). The role of meaning in life within the relations of religious coping and psychological well-being. Journal of Religion and Health, 54(6), 2292–2308. Seligman, M. (2007). Gerçek mutluluk. Ankara: Hyb Yayınları.
  • Söylemez, A. (2016). Manevi zekânın yaşamın anlamı ve yaşam doyumunun yordayıcısı olarak incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
  • Söylemez, A. & Koç, M. (2019). Studying spiritual intelligence as a predictor on meaningfulness and life satisfaction. Spiritual Psychology and counseling, 4(2), 109-122.
  • Steger, M. F., Frazier, P., Oishi, S. & Kaler, M. (2006). The meaning life quetionnaire: assesing the presence af and search for meaning in life. Journal of Counseling Psychology, 53(1),80-93.
  • Şentürk, H. & Yakut, S. (2014). Hayatın anlamı ve din. Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 45-60.
  • Şirin, T. (2018). Maneviyat ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 13(18), 1283-1309.
  • Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Allyn and Bacon.
  • TDK.(2019).Web:http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelimeMANEV %C4%B0 adresinden 03 Aralık 2019’da alnmıştır.
  • Telatar, T. G. & Özcebe, H. (2004). Yaşlı nüfus ve yaşam kalitelerinin yükseltilmesi. Türk Geriatri Dergisi, 7(3), 162-165.
  • Tiliouine, H. (2009). Islamic religiosity, subjective well-being, and health. Mental Health Religion & Culture, 12(1), 55-74.
  • Tillich, P. (2014). Olmak cesareti. (Çev. F. Cihan Dansuk) İstanbul: Okuyan Us Yayınları.(Eserin orjinali 1952’de yayımlandı).
  • Tokur, B. (2017). Stres ve din. İstanbul: Çamlıca Yayınları.
  • Tuncay, T. (2007). Kronik hastalıklarla baş etmede tinsellik. Sağlık ve Toplum Dergisi, 17(2), 13-20.
  • Yalom, I. (2001). Varoluşcu psikoterapi. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.