Amaç: Sisatrakuryum, organ bağımsız olarak fizyolojik pH ve sıcaklıkta Hofmann eliminasyonu ile parçalanması nedeniyle karaciğer yetersizliği olan hastalarda avantajlı olmalıdır. Çalışmamızda, son dönem karaciğer yetersizliği nedeniyle karaciğer transplantasyonu (KT) yapılan hastalarda, sisatrakuryumun farmakodinamik etkilerinin değerlendirilmesi ve operasyonun dönemlerine göre doz gereksiniminin belirlenmesi amaçlandı. Yöntem ve Gereç: Nöromusküler blokaj düzeyleri izlenen canlı vericili KT geçiren 22 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalara propofol, fentanil ile anestezi indüksiyonu sonrasında sisatrakuryum 0.15 mg/kg uygulanmıştı ve T1 %10'un altına düştüğünde intübasyon yapılmıştı. Anestezi idamesi izofluran, remifentanil ile sürdürülmüştü. Sonrasında sisatrakuryum T1 %10 altında olacak şekilde 1.5 µg/kg/dk dozundan başlanarak, ±0.5 µg/kg/dk doz değişikliği ile devam edilmişti. Karın duvarı kapatması başladığında sisatrakuryum infüzyonu, cilt kapatılırken ise remifentanil ve izofluran kesilmişti. Hastalara, T1 %25 olduğunda atropin ve neostigmin uygulanmıştı. Hasta kayıtlarından, sisatrakuryum etki başlangıç süresi (EBS), klinik etki süresi (KES), derlenme indeksi (Dİ) ve operasyonun dönemlerine göre sisatrakuryum doz gereksinimi değerlendirildi. Bulgular: Sisatrakuryumun, EBS 240 (165-440) sn, KES 50 (35-85) dk ve Dİ 8.1 (4-18) dk olarak bulundu. Diseksiyon, anhepatik ve reperfüzyon dönemlerindeki doz gereksinimi sırasıyla 1.27±0.6, 1.23±0.6, 0.89±0.3 µg/kg/dk olarak saptandı. Reperfüzyon dönemindeki azalma diğer dönemlere göre anlamlı idi (p

Aim : Cisatracurium is an advantageous choice of block because of its organ independent Hofmann elimination at physiological pH and temperature in patients undergoing liver transplantation (LT). We aimed to evaluate pharmacodynamic effects and dose requirements of cisatracurium in patients undergoing LT. Material and Methods: The data from 22 LT patients having neuromuscular blockade monitoring were evaluated retrospectively. After induction with propofol and fentanyl, cisatracurium 0.15 mg was administered. Patients were intubated when T1 was below 10%. Anesthesia was maintained with remifentanil and isoflurane. Afterwards, cisatracurium was infused at an initial rate of 1.5 µg/kg/min to maintain T1 below 10% and was continued within ±0.5 µg/kg/min dose changes. Cisatracurium infusion was discontinued at the beginning of the abdominal wall closure and remifentanil and isoflurane at the beginning of the skin closure. When T1 was 25%, atropine and neostigmine were administered. The onset time, clinical duration time, recovery index and the dose requirements of cisatracurium during the operations were evaluated from the records of the patients. Results: The onset time, clinical duration time and recovery index were 240(165-440) s, 50(35-85) min and 8.1(4-18) min, respectively. The dose requirements during the dissection, anhepatic and reperfusion periods were 1.27±0.6, 1.23±0.6, 0.89±0.3 µg/kg/min, respectively. The dose requirement during the reperfusion period was significantly lower than other periods. Conclusion: According to the results of clinical duration time and recovery index, cisatracurium is a proper choice in patients undergoing LT. However, slower onset time in patients requiring rapid intubation and lower dose requirements during reperfusion period must be taken into account.